ZORBA | CHANLİX

1.1

Bu bölüm biraz eskiye dönüş tarzında olacak. Ayrıca diğer bölümde öyle olacak. Kısa kısa yazacağım bu bölümleri. Sadece bilgilendirme ve kafaya oturması için. Öyle işte aşklar. İyi okumalaarr.

Genç çocuk koşarak okula gelmişti. İlk günden geç kalmak istemiyordu. Derin bir nefes aldı ve okulun içine koştu. İçeri girdi ve etrafta gezinip sınıfını bulmaya çalışıyordu. Nöbetçi öğrencinin yanına gitti ve sınıfının nerede olduğunu sordu. Öğrendiğinde sınıfa doğru koşmaya başladı. Sınıfın kapısında biriyle çarpıştığında yere düşmüştü.

"Hey önüne baksana!"

"Ö-özür dilerim"dedi ayağa kalkmaya çalışırken. Karşısındaki çocuk elini uzatmış ve küçüğü kaldırmıştı.

"Hyunjin"

"Jeongin"

"Sanırım aynı sınıftayız"

"Aynı kapının önünde beklediğimize göre"dedi ve kahkaha attı Jeongin. Kapıyı açıp içeri girmişti ikili.

{~}

11. sınıf yazıydı. Jeongin biraz dolaşmak için parka gittiği sırada bankta oturan sarışını görmüştü. 10. sınıfın sonunda arkadaşı Felix'e zorbalık yapan çocuklarla arkadaş olduğu için konuşmayı kesmişti Jeongin.

Uzun zaman sonra ilk defa Hyunjin'i görmüş ve yanına adımlamıştı. Sessizce yanına oturmuş ve karşısına doğru bakmıştı. Sarışın çocuk şaşkın şaşkın yanına oturan küçüğüne bakmıştı.

"Oturdum ama sorun olur mu?"dedi sarışına bakarak.

"Hayır olmaz iyi ki oturdun"

"Güzel"dedi ve tekrar gözlerini karşıya dikti.

"E nasılsın konuşmayalı?"

"İyi sen?"

"İyi işte"dedi ve derin nefes verdi Hyunjin. Jeongin'in ondan neden uzaklaştığını çok iyi biliyordu. Kendine kızdı hatta lanet etti. Küçüğünü kendinden uzaklaştırdığı için çok kızıyordu kendine.

"Neyse ya işim var görüşürüz"dedi ve sarışının görüşürüz demesine fırsat vermeden kalktı ve yürümeye başladı. Bir kaç saniye bile olsa onunla oturmak huzurlu hissettirmişti.

{~}

3 ay boyunca hiç konuşmamıştı ikili. Hyunjin kaç kere Jeongin'e ulaşmaya çalışmıştı. Ama Jeongin her açtığı hesabı her aradığı numarayı engellemişti. Çünkü Felix'e yine zarar vermişlerdi. O gece Felix'in kanlar içinde yanlarına gelişini asla unutmayacaktı.

Aslında Felix'in dediğine göre Hyunjin hiç vurmamış hatta o ayırmıştı ama yinede Jeongin onu affedemezdi. Vuran Chan ya da Minho da değildi. Ama vuranların yanında durup ayırmamaları kötüydü. Bugüne kadar Chan veya diğerleri Felix'i kanlar içinde bırakacak kadar zarar vermemişti. Sadece laf edip ağlatıyorlardı ya da ittirip canını yakıyorlardı. Bu da zorbalıktı. Bu da kötüydü. Hyunjin'e aşık olduğunu söylese ve bir ilişkileri olsa arkadaşına ihanet etmiş olacaktı.

Jeongin oturduğu bankta dizlerini kendine çekmiş ve düşünüyordu. Bu sene hem son senesi olduğu için çok sıkı ders çalışıyordu hem de arkadaşı için çok üzülüyordu. Sessiz bir çocuk olması daha da zarar görmesine sebep oluyordu. Sürekli Felix'i koruyorlardı ama okulda korusalar evde babası dövüyordu. Felix sanki Tanrı tarafından istenmiyordu. Jeongin derin bir nefes aldı ve başını dizlerine koydu.

Omuzuna değen el ile başını kaldırdı Jeongin. Başında duran sarışına baktı. Sinirle ayağa kalktı ve yürümeye başladı. Arkasından koşturan sarışına aldırış etmeden yoluna devam etti. Kolunu tutan eller ile durdu Jeongin.