"Zullen we daar wat gaan drinken?" vroeg Julia en wees naar hun favoriete kroeg. Ze stonden middenin het centrum van Volendam. Na het werk had Julia afgesproken met Emily om in het centrum wat te gaan drinken. Het was er behoorlijk druk. Het was dan ook zaterdagavond en veel jongeren zochten de gezelligheid op met elkaar. "Straks is David daar ook." sputterde Emily tegen. "Nou en, boeien. Jullie moeten elkaar laten." sprak Julia haar beste vriendin streng tegen.
"Ik weet het, sorry." Emily zuchtte en wreef langs haar ogen. Julia zag dat het meisje weinig geslapen had en had het met haar te doen. Haar ex David was vreemd gegaan met Stella; een van Emily's andere vriendinnen. Het was nu een weekje later nadat ze uit elkaar gegaan waren maar Emily had er nog altijd last van. "Laten we ernaar binnen gaan." voordat ze kon reageren trok Julia Emily mee aan haar pols richting de ingang van de kroeg. "Dit is mijn favoriete kroeg." Julia duwde tegen de deur en de warmte kwam de twee meisjes tegemoet.
"Hallo, zouden we misschien ergens mogen zitten?" vroeg ze aan de serveerster bij de deur. "Ik zal even voor je kijken." ze liep weg. "Jahoor, ik zie het. Jullie mogen wel mee lopen." niet veel later kwam het jonge meisje terug. Samen liepen ze naar een tafeltje bij het raam en ze kregen de menukaarten toegeschoven.
"Nou, wat gaan we allemaal doen op deze avond: Hoe-vergeten-we-David?" vroeg Emily en de meiden schoten eventjes in de lach. "Drinken, eten, uitgaan, we kunnen van alles doen." somde Julia op. "Laten we dan maar beginnen met het eerste. Zeg, hoe gaat het eigenlijk met die Carel van jou?" vroeg Emily terwijl ze hun drankjes uit zochten.
Uiteraard had Julia ook Emily verteld over Carel. Het meisje had er lang over getwijfeld omdat Emily zelf al genoeg jongens problemen had op het moment. Uiteindelijk had Julia het maar verteld omdat ze dit soort dingen toch nooit lang geheim kon houden voor Emily.
"Ja uh, wel prima denk ik." zei Julia, ontwijkend. Ze moest toegeven dat ze de afgelopen dagen vaker aan de jongen had lopen denken. "Ik bedoel tussen jullie, oen." grinnikte Emily en de serveerster kwam hun drankjes brengen. Ze bedankten haar en ze liep weer weg. "Ik kwam hem vanmiddag toevallig tegen. Hij was op mijn werk en kwam wat drinken met zijn broertjes." vertelde Julia eerlijk.
"Zeg me niet dat dit heel toevallig was." Emily zette een grijns op en knipoogde naar haar. "Hou op hoor. Ik ken hem pas." verdedigde Julia zichzelf. "Tuurlijk, De Bruyn." zei Emily en klapte enthousiast in haar handen.
"Kom op, ik kan aan je gezicht zien dat er nog meer is gebeurt." vervolgde ze en nu moest Julia het wel vertellen. "Okee, ik heb zijn nummer." antwoordde ze met tegenzin. "Oh mijn god, nee echt? Hoe heb je dat gefikst?" Emily sloeg giechelend een hand voor haar mond en Julia sloeg haar zachtjes op haar arm. "Hij was dus op mijn werk een biertje aan het drinken met zijn broertjes. Hun zaten al een beetje te kloten en flapte er een aantal dingen uit. Dus uiteindelijk hadden we onze nummers uitgewisseld." legde Julia verlegen uit.
"Wat cute! En nu?" vroeg Emily, vol belangstelling en keek naar haar. "Ik weet het niet. We hebben elkaars nummers maar niemand heeft nog een berichtje gestuurd." gaf ze toe. "Misschien is hij te verlegen daarvoor. Of druk, je weet het niet. Het kan juist leuk zijn als jij eens de eerste stap neemt, Juul." antwoordde Emily, hardop denkend. "Is dat niet raar?" vroeg Julia.
"Nee joh! Waarom vraagt hij anders je nummer? Jongens vinden dat stoer, neem dat maar van mij aan. Dus, waar wacht je nog op?" drong ze aan. "Dat is ook wel waar." antwoordde Julia en grijnsde een beetje. Toen haalde ze toch maar haar mobieltje tevoorschijn. Ze opende haar WhatsApp en zag een aantal berichtjes binnenkomen rollen. Verbaast opende ze eerst een berichtje, wat op het moment meer haar aandacht trok. Het was van haar oude stagebegeleider uit Amsterdam. Julia opende het en begon meteen te lezen.
Nikita de Jong
Hoi Julia!
Het is lang geleden dat we elkaar gesproken hebben. Weet je nog dat je tijdens je stage graag een baan in de ICT wou hebben? Ik ben getipt en moest gelijk aan jou denken. AFC Ajax zoekt een mede collega voor het media team! Ik vroeg me af of jij dit ziet zitten? Denk er maar rustig over na! Groetjes Nikita de Jong.
"Wat is er?" vroeg Emily, die aan Julia kon zien dat ze nieuws kreeg. "Lees dit." antwoordde ze alleen maar en schoof haar telefoon naar der toe. Het was eventjes stil omdat Emily nu ook het berichtje aan het lezen was. "Maar Juul, dat is een hartstikke gaaf aanbod wat je hier aangeboden krijgt!" haar mond viel open en Julia knikte. "Ik weet het! Maar niet vergeten dat Joris en Lucas voor Volendam zijn, hè." antwoordde ze koortsachtig.
"En dus? Wat maakt dat nou weer uit. Die mannen moeten zich maar gewoon gedragen en het leuk voor je gaan vinden." zei Emily streng. Julia tikte met haar vingers op tafel en keek eventjes uit het raam. Wat moest ze hier nou mee aan? "Ik ga er nog even over nadenken. Goed, we waren bezig over Carel." Julia beantwoordde snel haar stagebegeleider en opende de chat met Carel. Ze had de halve waarheid verteld en stiekem waren de twee al wat aan het kletsen geraakt. Maar dat hoefde Emily niet te weten.
"Gedaan." antwoordde Julia naar een paar minuten en legde het apparaatje weer weg.
"Trots op je! En straks werk je misschien wel bij de grootste club van Nederland." zei Emily terug en de meiden gaven elkaar een grote knuffel.

JE LEEST
Incognito//Ajax fanfictie
FanfictionJulia is zeventien jaar en komt uit het welbekende vissersdorpje Volendam. Hoe kan het dan ook anders dat haar familie diehard FC Volendam supporters zijn in hart en nieren. Maar in tegenstelling tot Julia, zij wil het liefste niets met de sport te...