Incognito//Ajax fanfictie

Hoofdstuk 21

"Goedemiddag. Ik ben Julia de Bruyn. Ik kom voor een meeloopdag." Zei Julia sterk toen ze aankwam bij de poort van Ajax. "Heeft u bewijs hiervoor?" Inmiddels was het twee uur in de middag. Ze had langer op het bankje gezeten dan ze had gedacht. "Jazeker." Julia liet het mailtje van Nikita zien aan de bewaker bij de poort. "Oké, u mag doorlopen." Antwoordde de man nadat hij haar berichtje helemaal had uitgepluisd.

"Dank u wel." Glimlachte Julia, pakte haar spullen en liep met bonzend hart het hek door, het terrein op van Ajax. Ze wist niet wat haar hier te wachten stond maar ze wou gewoon de waarheid weten. Moedig stapte ze het terrein op, probeerde niet te huilen en keek eventjes besluiteloos rond. Toen zag ze dat er een restaurant was. Hopelijk kon iemand haar daar verder helpen om Fresia te vinden.

"Hallo, ik ben opzoek naar Fresia." Julia stapte het restaurant binnen nadat ze de hoge trap beklommen had. Het restaurant, of de kantine hoe je het noemen wilde, was allemaal Ajax gerelateerd. Het clublied stond op de muren beschreven en zelfs op de stoelen was het Ajax logo bevestigd. Dus hier voetbalde Carel officieel en hij had hierover gelogen tegen haar. Julia was nog steeds boos op de jongen maar nu wilde ze zich focussen op de meeloopdag. Ze had Emily al een berichtje gestuurd en die had bijna direct gereageerd. Hoe kon Carel zo lang iets voor haar achter houden?

"Ben jij Julia de Bruyn?" Vroeg het meisje achter de bar. "Dat klopt." Antwoordde ze. "Ik ben Lisanne! Ik werk hier achter de bar. Je zult me vast nog vaker tegenkomen tijdens werktijden net zoals de spelers. Ik zou Fresia even oppiepen." Ze pakte haar werk telefoon en belde naar een bepaald kort nummer. Lisanne praatte gedempt en hing toen weer op. "Ze komt er zo aan. Heb je zin in wat te drinken?" Vroeg ze. "Ja lekker. Doe maar een spa rood." Antwoordde Julia en haalde haar portemonnee te voorschijn. Lisanne knikte en ging in de weer met haar bestelling. Julia wreed in haar ogen en hoopte niet dat ze rood waren.

"Gaat het wel?" Vroeg Lisanne bezorgd toen ze het glas voor haar neerzette. Shit, ze had het gezien. "J-ja, het gaat prima." Mompelde Julia. Gelukkig was er bijna niemand in de kantine. "Oh. Ik dacht even dat je moest huilen." Mompelde Lisanne ongemakkelijk. Dat was het moment waarop Julia brak en ze begon te snikken. Ze schrok zichtbaar maar nam wel naast haar plaats. "Sorry." Zei Julia en wreef nu over haar gezicht. "Het geeft niks. Het is juist goed om dingen eruit te gooien. Wil je vertellen wat er is gebeurd?" Vroeg Lisanne voorzichtig. "Jahoor. Ik heb iemand leren kennen maar nu weet ik niet meer zeker of ik hem ken. Hij heeft gelogen over zijn carrière. Ik kwam er net achter dat hij blijkbaar bij Ajax voetbalt, soort van." Nu pas kwam alles binnen bij Julia en ze vond het zo stom dat het nou juist vandaag moest gebeuren.

"Hoe heet hij? Misschien ken ik hem wel." Vroeg Lisanne, een beetje nieuwsgierig. "Carel Eiting." Mompelde Julia en beet op haar lip. "Niet! Dat is een van de beste vrienden van mijn vriendje." Zei ze verbaast. "Huh, hoe heet jouw vriend dan?" Vroeg Julia, ook verrast. "Kaj Sierhuis, hij voetbalt hier ook bij Ajax." Antwoordde Lisanne met een glimlachje op der gezicht. "Ah, vandaar." knikte Julia. "Maar ter zake; Carel heeft dus gelogen? Dat is echt helemaal niks voor hem." antwoordde Lisanne met lichte afkeuring. "Tsja, ik dacht dat ik hem kende maar had het blijkbaar mis." op dat moment begon ze weer te snikken en Lisanne sloeg een arm rond haar schouders.

"Hey allemaal! Ik ben er eindelijk. Sorry dat..-" abrupt bleef Fresia stil staan toen ze het tafereel voor zich zag. "Gaat alles goed hier?" het zwartharige meisje liep hun richting uit en ging aan de andere kant van Julia zitten op de witte stoel. "Jahoor." snel veegde ze langs der ogen. "Ik heb alleen niet zoveel zin om alles opnieuw te vertellen." gaf Julia toe en daarom vatte Lisanne alles kort samen. "Carel?" Fresia had ongeveer dezelfde reactie als de eerdere reactie van Lisanne. "Ja ik heb echt geen idee waarom hij dit allemaal flikt. Ik ga hem wel eventjes een berichtje sturen." zei ze en pakte der mobieltje.

"Heel lief van jullie maar het hoeft niet hoor. Ik red me wel. Ik ben trouwens Julia de Bruyn." grinnikte ze tussen het snikken door. "Oh ja." alle drie schoten de meiden in de lach. "Sorry dat jullie dit moesten zien. Het spijt me enorm. Ik heb dat net te horen gekregen." maakte Julia haar excuses aan Fresia. "Het geeft helemaal niks joh. Jij kon dat toch ook niet weten? Het is de schuld van Carel. Hij had het eerder moeten vertellen." vond Fresia en zuchtte. "Ja, vind ik nou ook. Hij is een van mijn beste vrienden maar dit vind ik een rot actie. Er moet iets achter zitten want dit is Carel niet." zei Lisanne.

"Naja, goed. We zijn hier voor de meeloopdag en niet voor jongens gedoe." antwoordde Julia omdat ze het er even niet meer over wou hebben. "Dat is waar." lachend keken de meiden elkaar aan. Het was misschien gek maar Julia voelde zich er nu al thuis. "Oké, kom, dan laat ik je alles zien. De kantoren, de ruimte waar we werken, dat soort dingen." vertelde Fresia en Julia knikte. De twee vrouwen zeiden Lisanne gedag en liepen via een doolhof van gangen naar de kantoorruimtes van het sportcomplex. Fresia legde van alles uit en Julia moest moeite doen om haar bij te kunnen houden.

"Volg je het een beetje?" vroeg Fresia, toen ze het doorhad. "Het gaat. Het zijn wel veel indrukken voor een eerste dag." gaf Julia toe en ze knikte. "Dat kan ik mij voorstellen ja. Geloof me later zul je alles onthouden." antwoordde Fresia en Julia knikte begrijpend. "Goed, in deze open ruimte worden er vaak FIFA toernooitjes gehouden en quizzen gespeeld. Dus hier zul je vaak zijn met spelers van het eerste of de jeugd. Hier zijn de Playstations. Hetgene wat wij doen is vloggen en de spellen begeleiden. Het is puur voor de entertainment van het Ajax youtube kanaal." vertelde Fresia.

Julia keek de ruimte rond en zag door de ramen dat ze uitzicht hadden op het trainingsveld. "Af en toe maken we ook wel eens een trainings vlog. Of doen we verschillende interviews met de spelers over wedstrijden." zei ze toen ze doorhad dat Julia ernaar keek. "Klinkt heel erg leuk allemaal! Ik kan niet wachten om hier aan de slag te gaan!" zei Julia enthousiast en Fresia moest lachen. "Insgelijks!" en ze gingen verder met de rondleiding.