Incognito//Ajax fanfictie

Hoofdstuk 20

"Goedemorgen." Het was een paar weekjes later naar de verjaardag van Julia. "Ha Juul, lekker geslapen?" vroeg Lisette, waarop Julia knikte. "Mooizo. Er zijn verse broodjes. Ik ga zometeen naar de film met Monica en daarvoor gaan we lunchen." vertelde Lisette. Op donderdag had ze vaak vrij en ging ze vaak op pad met vriendinnen. Julia knikte. "Gezellig mam!" Antwoordde ze. "Vond ik nou ook. We moeten hoognodig het een en ander bij kletsen. Jij hebt vandaag toch die meeloopdag bij Ajax?" Vroeg Lisette aan haar dochter. "Ja klopt! Ik moet er om een uur zijn, maar ik ga er lekker op tijd heen. "Groot gelijk. Bij je eerste echte baantje moet je je van je beste kant laten zien." Wist Lisette te vertellen. 

Eigenlijk ging Julia niet perse eerder voor de meeloopdag. Niemand wist dat ze vandaag ook naar de Perry Sport zou gaan. De locatie die gevestigd was bij de Johan Cruijff Arena. Ze hoopte dat Carel er zou zijn want Julia had al heel lang het idee om bij zijn werk langs te gaan. Hij deed er gewoon zo vaag over de hele tijd, dat ze ontzettend nieuwsgierig was geworden. Daarom vond Julia het eens tijd om hem te verrassen op zijn werk en dan was het beter als niemand er vanaf wist. Het zou zonde zijn als iemand het per ongeluk verklapte aan Carel. Julia smeerde brood voor haar zelf, maakte een kop koffie en ging bij haar moeder aan tafel zitten. 

Een uurtje later was Julia door Lisette afgezet bij het treinstation van Volendam. "Bedankt voor het rijden, mam. Dan ga ik nu maar." Julia drukte een kus op haar moeders wang en stapte de auto uit. "Ja, ga maar snel. Anders gaat de trein weg zonder jou." Grapte Lisette. "Haha, dat komt wel goed." "We houden contact vanavond hé." "Ja ja." Zuchtte ze en pakte haar tas. "Veel plezier en laat het weten hoe het gegaan is." "Het komt echt goed. Dan ga ik nu." Julia stak haar hand op, nam afscheid van haar moeder en rende richting het station. Haastig checkte het meisje in omdat ze de trein al aan zag komen rijden. Net op tijd voegde ze zich bij de stroom mensen die de trein in wou lopen. 

Na een poosje arriveerde Julia in Duivendrecht. Ze had via Nikita het nummer gekregen van Fresia. Fresia had Julia uitgelegd hoe ze het beste kon lopen naar sportcomplex De Toekomst. Toch zette ze voor de zekerheid haar Google Maps aan op der telefoon. Julia wist nog wel waar de Perry Sport zat omdat ze daar toen naar de bioscoop was geweest. Ze voelde haar hart bonzen terwijl ze het station uitliep. Julia herinnerde de plek waar Carel haar had opgepikt een aantal weken terug. Dat keek zo lang geleden. Julia schudde haar hoofd, zette de Tom aan en begon te lopen naar de Perry Sport. Haar telefoon gaf tien minuutjes aan dus dat viel haar nog mee. 

"Oké, de Perry Sport dus." Mompelde Julia terwijl ze aankwam bij de bekende sportwinkel. Ze bekeek de openingstijden nog eens en zag dat de winkel pas om zes uur sloot. Al had ze die tijden vaker gezien, ze wou het toch zeker weten. Met trillende handen van spanning maakte het meisje de deur open. Het belletje rinkelde en Julia stapte de winkel binnen. Ze keek onschuldig rond. Er hingen vooral shirts van verschillende voetbalclubs. Onder andere Ajax natuurlijk. Maar ook van bekende sportmerken zoals Nike en Adidas. "Kan ik je ergens mee helpen?" Vroeg een van de medewerkers, nadat ze vijf minuutjes rond had gekeken bij de shirts. 

"Ehm, jazeker. Ik had een vraagje." Antwoordde Julia. "Vraag maar raak." Glimlachte het meisje. "Ik ben opzoek naar Carel Eiting. Werkt hij vandaag toevallig ook?" Vroeg ze. "Even kijken hoor." Het meisje keek op een apparaatje, wat als computertje moest voorstellen. "Nee, sorry, we kennen niemand die Carel Eiting heet. We hebben wel een Ajax shirt met de achternaam Eiting. Zou je die willen hebben?" vroeg de dame vriendelijk. "A-a-ajax shirt?" Stotterde Julia en keek haar verbaast aan. "Ja, bedoel je dat niet?" "N-nee, sorry voor het storen." Zei Julia stotterend. Ze liep snel de winkel uit en voelde haar ogen vochtig worden. Het leek wel of de grond onder haar voeten verdween. 

Een eindje verder vlak voor een hoge brug, liet ze zich op een bankje zakken en begon zachtjes te snikken. Waarom had Carel tegen haar gelogen? Was ze dan zo naïef geweest? Langzaam vielen alle puzzelstukjes op zijn plek terwijl Julia terugdacht aan de afgelopen tijd die het meisje met hem had doorgebracht. Carel was een voetballer bij verdomme Volendam. Daarom was hij altijd toevallig in Volendam. Daarom was hij stil toen ze het over voetbal hadden. Daarom wou hij nooit naar haar huis omdat haar familie notabene hooligans waren. Hoe zat het dan met Frenkie, Donny en Matthijs? Hadden die ook tegen haar gelogen? 

"Carel Eiting." Mompelde Julia en ze zocht zijn naam op op Google. Er verschenen allerlei artikelen over FC Volendam en Ajax. Ze drukte op afbeeldingen en het meeste was Ajax content wat tevoorschijn kwam. "Shitzooi!" Julia legde haar handen in de nek en schopte een leeg blikje drinken weg. Wat moest ze nou met de meeloopdag dag? Ze staarde richting de brug waar ze over moest om bij het sportcomplex te komen. Toen ineens ging der telefoon en langzaam pakte ze hem uit haar jaszak.

Wat nou als het Carel was? Voorzichtig keek ze naar het display van haar mobieltje en zag Bart Eiting staan. Julia drukte op het rode knopje en begon vast te lopen naar De Toekomst. Het meisje wou informatie. De enige plek daarvoor was sportcomplex De Toekomst.