Anam Cara-[YOONMİN]

22

21.03.2023

İyi okumalar

Bugünlerde her şey daha sakindi Jimin için, şöyle böyle geçiyordu işte günler. Buraya geleli birkaç ay olmuştu artık. Karnı yavaş yavaş belli olurken onu hissettikçe daha da güçleniyordu Jimin.

Eşiyle araları hâla tam anlamıyla iyi olmasa da Jimin her şeyi akışına bırakmıştı. Kalbini ona açmıyordu ama onunla konuşuyor, bazen bebek hakkında sohbet ediyorlardı. En azından birbirlerine katlanıyorlardı.

Jimin kapısı çalındığında oraya döndü ve gelen eşine baktı. Elinde bir kitapla kendisine gelen alfa yatağın ucuna oturmuştu şimdi.

"Bunu sana getirdim."

Jimin kitabı eline aldı ve birkaç sayfasını inceledi. Daha çok zaman geçirmek için yazılan bir kitaba benziyordu. Kitabı okumaya başladığında alfanın odadaki varlığını unutup kitaba daldı. Birkaç sayfa daha okudu ve yüzüne yayılan geniş gülümsemeye engel olamadı.

"Hep kitaplara bakarken çok gülümsüyorsun."

"Kitap okumayı severim eskiden de okurdum."

Jimin yorgun olduğu için ayakta zor dururken üstün bir çabayla anahtarı cebinden çıkardı ve kapıyı açtı. Ayakkabılarını çıkarırken bir yandan da Suga'ya sesleniyordu.

Seslenmelerine cevap alamayınca içine yayılan korku hissiyle hemen salona koştu. Sevgilisi koltukta mışıl mışıl uyuyordu. Jimin de onun gittiğini falan düşünmüştü, bu düşünceden hiç kurtulamayacak gibiydi.

Tam alfanın üstünü örtecekken yere düşen kitabı gördü, kitabı hızla kaldırdı ve kenarın içe katlandığını gördü. Kendine hakim olamadan sinirle bağırmıştı.

"Bu kitabın hali ne?" diye sesi yükseldiği an Suga hoplayarak yerinden kalktı, "Ne oldu?" derken gözlerini açmaya çalışıyor ama başarılı olamıyordu.

"Kitabım katlanmış."

"Bir şey olmaz. Buna mı sinirlendin?"

"BİR ŞEY OLMAZ MI? Onlara nasıl baktığımı biliyor musun sen? Her ay onları raflarında çevirir, hava aldırırım. Katlı yerleri düzeltirim, en ufak yırtılmada en az hasarla yapıştırırım, boy ve yayınevine göre sıralarım. İz çıkmasın diye katlayarak okuyamıyorum be. NASIL BİR ŞEY OLMAZ? "

" E yuh ama. Şu ilgiyi ben küçükken almamışımdır. "

Jimin duyduğu cümlelerle heyecanlanıp hızlı hızlı konuşmaya başladı.

" Ne nasıl? Bir şey mi hatırladın? "

" Maalesef hayır, sadece bir an söyleyiverdim. "

Jimin omuzlarını düşürüp sitemini devam ettirmeye karar verdi.

" O zaman sinirlenmeye devam edebilirim. Bir daha kitaplarımı okuyacakken dikkat ediyorsun. Sevgilim olduğun için seni bu seferlik affediyorum."

"Hani sinirlenmeye devam edecektin?"

" Kıyamadım. " diyip Suga'nın dudaklarına uzandı Jimin.

***

Aklına gelen anıyla gülümsemesi iyice artarken bu Yoongi'nin dikkatini çekti. Hiç de kitaptaki bir şey yüzünden gülmüş gibi değildi, kitabı tam okurken duvardaki küçük tabloya dalmıştı çünkü.