Anam Cara-[YOONMİN]

FİNAL

27.01.2024

Gece saat 03.28

Bundan önce tiktoka girdim ve kaydettiğim tüm videoları izledim. Geneli tahmin edersiniz ki yoonmin, taekook ve BTS'ti. Gerçekten onları iyice hissettikten sonra finali yazmaya karar verdim. Daha önceki bölümler bitmedi, aslında siz bu bölüme kadar onları okuyacaksınız ama şimdilik ben finali yazarken onlar yarım.

Tüm her şeyi hissettiğiniz bir bölüm olsun istiyorum. Bu arada şu an ne yazacağımı bilmiyorum. İçimden geldiği gibi belki sürprizli belki de sade bir şeyler olacak. Umarım güzel olur ve ben bu bölümü silmek zorunda kalmam. Eğer burayı okuyorsanız zaten bunu yapmamışım demektir.

Şimdilik son kez,

İyi okumalar

.

Ben Min Yoongi,

Birine tutuldum. Sevmem sandım, aşık oldum. Nefret ederim sandım, gözlerindeki tek öfke için kendimi yaktım. Ben hiç eğilmem sandım, onun önünde diz çöktüm.

Ben Min Yoongi,

Birine tutundum. İnsanları öldürdüm canım yanmaz sandım, sırf onun için elimdeki kandan utandım.

Ben Min Yoongi,

Birine tutuldum. Kabuslarım hiç geçmez sandım, onun koynunda her şeyi unuttum.

Ben Min Yoongi,

Birine tutuldum. Onu sevmem sandım, beni sevsin diye ona yalvardım.

.

Ben Min Yoongi,

Sanılanın aksine bu benim hikayem. Canımı yakan ama her şeye rağmen istese canımı vereceğim bir adama tutulma, bunun uğruna da tüm dünyayı yakma hikayem.

Onu sevmemek için türlü bahaneler aradım bulamadım, kalbimi kaptırdım. Sevdim çabaladım, başkasını seviyor sandım, yanıldım. En sonunda bana sarıldı. Canını bana kattı.

Şimdi tam yanımda, manzaram baş ucumda. Hep onunla karşılaştığım ilk yerde benimle göğü izliyor yine. Çok güzel. Bazen aklımı yitiriyorum bu yüzden. Utanıyorum kendimden, yıllar geçse de onu hak etmediğimi düşünüyorum. Şu an ona bunu desem beni azarlayacak biliyorum, o yüzden bunu dile getirmemeliyim.

Ellerini tutuyorum hep yaptığım gibi. Fazla narinler, kırılacak diye korkuyorum. Sonra elini yavaşça kaldırıp hemen boynumu eğiyorum ve bileklerinden öpüyorum. Canım ruh eşim, hemen kıkırdıyor, benim de içim kıpırdıyor her zamanki gibi. Gülüşünü görmek için hemen başımı kaldırıyorum, kalbim hızlanıyor, haksız da değil. Manzaram fazla güzel. Kıskanç olduğum için anlatmak da istemiyorum. Ne kadar hak etmediğimi düşünsem de onun bu gülüşünü bir tek ben görmek istiyorum.

O da benim elimi kaldırıp tam çiçeklerimden öpüyor sonra, boş elim kalbine gidiyor bekletmeden. Kalp atışlarını dinlerken gözlerimi kapatıyorum. Yaşadığımı hissettiriyor bana. Park Jimin tarafından sevilmek kana kana su içmek gibi, yudum yudum alamayacak kadar sabırsızım. Tüketmek istiyorum ama hiç tüketemiyorum. Her zaman daha da çok çoğalıyor aşkım ve güzelliği.

Ölmek istiyorum bazen ama üzülür diye aklımdan hemen atıyorum bu düşünceyi. Ne de yaman çelişki. Beni yaşatan adam yüzünden ölmek de istiyorum. Çünkü Park Jimin tüm bu aşırı duyguları hakeden biri, şaşırmıyorum.

Bu sefer de o elini kalbime koyuyor, yüzü benim gibi. Dünyanın en güzel ezgisini dinlermiş gibi gözleri kapalı ama dudaklarında huzurlu bir gülüşle dinliyor. Beni sevdiğini de böyle daha çok belli ediyor, yaşarken ölüyorum.