Anam Cara-[YOONMİN]

34

08.04.2023

İyi okumalar

'Kalbime güzel duyguların tohumlarını ekiyorsun.

Beni hiç tanımadığım bir benle karşı karşıya getiriyorsun'

Duyulan ağlama sesi Namjoon'u rahatlatsa da şu an en çok önemsediği şey eşinin nasıl olduğuydu.

Yoongi abisindeki endişeyi gördüğü zaman 'Ben de mi böyle olacağım' diye düşündü. Bu düşüncesinin cevabı sanırım belliydi. Zira Jimin için en ufak şeyde endişeleniyorken böyle bir durumda abisinden aşağı kalır yanı olmazdı.

Jimin odadan çıkıp "Seokjin Hyung ve bebek iyi" dediği zaman Namjoon hızla odaya girdi. Jimin giden adamın arkasından bakmadan kendisini izleyen alfaya çevirdi gözlerini. Endişeli bir şekilde baktı, gözünün üstündeki yaranın kanaması artık durmuştu ama yine de kötü gözüküyordu.

"Yüzündeki yara... Temizlememiz lazım. Hekim sana da bak-"

Konuşurken lafını bölen şey alfanın ona sarılmasıydı. Bu aralar alfa sanki onu çok sarmalıyordu, bir de gitmesin diye öyle sıkı sarılıyordu ki Jimin içerideki çocuğun yamulacağını düşünüyordu. Neyse ki işkence fazla sürmeden Jimin güçlü kollardan kurtuldu.

Jimin elini tutup kendisini odaya götüren alfaya itiraz etmeden yürüdü.

Odaya girdiklerinde ise roller değişmiş, Jimin alfayı yatağa oturtmuş, M. Y. işlemeli bezi biraz ıslatarak yaranın üstünü temizlemişti.

"İz kalacak." dedi yarayı silerken.

"Hekim de baksın, böyle mikrop kapar."  Bunu söylerken oldukça endişeli gözlerle tamamen odaklanmış bir şekilde yaraya baktı.

"Çirkin oldum büyük ihtimalle. Beni sevmiyordun, şimdi hiç sevmeyeceksin."

Jimin hayretle baktı alfaya. Alfa hiçbir şeyi dert etmiyordu da omeganın onu çirkin görmesini mi umursuyordu? Jimin başını iki yana salladı o an. 'Çirkin olmanın yanından bile geçmiyor, sana yakıştı.' demek istedi ama dilinin ucunda tuttu bu sözleri. Onun yerine rüyasını anlatmaya karar verdi alfa kendisini kötü hissetmesin diye.

"Önceden görmüştüm yaranı." dediğinde alfa dikleşti, böyle bir şey duymayı beklemiyordu.

"Ve oğlumuz yarana rağmen hiç korkmadan seni öpüp sarılıyordu. Ayrıca saçlarını da örüyordu."

"Rüyan mı?"

"Sadece rüya olduğunu düşünsem de artık geleceği gördüğümü hissediyorum ve düşündüğüm gibi geleceğimiz karanlık da değil, hiç beklemediğimiz kadar parlak."

Yoongi duyduklarına inanamadı. Geleceklerini parlak mıydı? O kötü bir geleceği kucaklamyacak mıydı? Gözlerini kocaman açıp baktı omegaya, biraz yarası acımıştı ama umursamadı. Safi bir merakla sordu bu sefer.

"Neler gördün başka?"

"Yaramaz olacakmış, alfaları ayağına getirecek kadar da güçlü."

Alfa hafifçe tebessüm etti. Küçük omegası onu sarmalayacaktı ama tüm dünyaya karşı da güçlü mü olacaktı? Her şeye rağmen mutlu hissetti.  Muzip bir sesle de "Benim omegam işte." dedi omeganın dediklerine karşılık.

Jimin alfanın dediklerine karşı tebessüm etti, ardından ikisi de sustu. Yavaş yavaş gülüşleri silindi. Tam biraz önce halının altına süpürdükleri gerçekler yeniden ortaya çıktı.

Jimin oldukça yumuşak bir sesle konuşmaya başladı, şu an konuşmazlarsa hiçbir zaman konuşmayacaklarmış gibi geliyordu.

"Abinle karşı karşıya geldin."