Anam Cara-[YOONMİN]

36

09.04.2023

Öğlen bölüm gelmezse bile akşam atmayı düşünüyorum ama ağrım olursa kusura bakmayın. Diğer güne kalır. Bu hafta bitireceğim dedim ama  bu hafta finali vermezsem bile tüm olaylar çözülecek. Belki diğer hafta daha sakin bölümler okuruz. Siz de kafanızı dinlendirmiş olursunuz bir nevi. Ve sonra final zaten.

İyi okumalar

"Ninnilerle değil, yalanlarla uyutmuşsun beni anne.

Şimdi uyanmak istemezsem kızar mısın?

Canım yanıyor desem beni anlar mısın?"

Namjoon bir gerçek öğrenmişti kendisinin hakkında ama nasıl tepki verecek bilmiyordu.

Şu an biraz önce sorduğu sorudan daha mühim şeyler vardı aslında.

Krallık kimin umrundaydı ki? Diyecekken nasıl bir krallık için savaştığını aklına getirdi. Ah be ne yaman çelişki. Boşuna da savaşmıştı zaten. Baştan beri krallıkta hiç hakkı yokmuş ki. Bir dakika bu önemli değildi şu an. Peki asıl mesele neydi?

Ne miydi? Başka bir babası varmış, annesi yalanlar söyleyerek büyütmüş onu. O ninnilerle değil yalanlarla büyütülmüş bir çocukmuş.

'Kulağıma fısıldananlar yalanmış' diye düşündü. Babasına nefret duydu hep ama asıl suçlunun annesi olduğunu nereden bilebilirdi ki? Annesini öldüren babası diyecekken babasının başkası olduğunu aklına getirdi.

Ve bir şey daha vardı. Gerçek babası hiç kurtarmak için gelmemişti onu, yoksa böyle batmazdı.

"Yanlış sorular soruyoruz biliyorum ama madem cevap vereyim. Kral sendin başından beri. Öyle de devam edecek. Bırak beni gideyim."

"Abi." dedi Yoongi.

"Abin değilmişim senin. Okumadın mı mektupları?"

"Evet abim değilmişsin. Tahtın tek sahibi de benmişim."

"Yüzündeki iz... Damarlarında dolaşan kan bile kraliyet temsil ederken onun olması seni tahttan indirmez."

Namjoon ilk kez vücudunun yarısını eğdi ve krala selam verdi.

"Efendim izniniz olursa gideceğim buralardan." dediğinde artık aralarındaki fark bariz belliydi.

Yoongi abisini kaybetmişti, Namjoon ise zaten önceden kardeşini kaybettiğini düşündüğünden buna çok kafa yormamıştı.

***

Yoongi içi boş bir şekilde odadan çıktığında boğazının düğümlendiğini hissetti. Ne olmuştu ki ona? Daha o ilk geldiğinde nefret dolu değil miydi abisine karşı? Neler oluyordu bu alfayla? Kalbi onunla nasıl bir oyun oynuyordu? Neden ailesini kaybetmiş gibi hissediyordu kanları bir bile olmayan birisine karşı? Neden neden neden?

Yoongi bu sorulara cevap bulamasa da kalbi bağırıyordu yanıtları. Kendisi bunu inkar etse de kalbi Namjoon'u ailesi kabul etmişken ona çok laf düşmezdi. Sadece bunu kalbi gibi hemen kabul etmeyecekti.

Ayakları onu eşinin olduğu odaya getirdiğinde hiç bekletmeden kapıyı açıp içeri girdi.

"Konuştun mu abinle?" dedi Jimin.

Yoongi ise buna cevap verirken yatağın yanına oturmuş, değişik bir ifadeyle omegaya bakıyordu.

"Konuştum gidecek."

Jimin kaşlarını çattı. Ardından "Gidecek mi?" dedi bunu hiç beklemediğini saklamadan.

"Olması gereken buydu."