Korkulu rüyyâm { taekook } [18+]

Bölüm 18. (Final)

Hesabım çalınmıştı.... Şansıma fic'lerime bir şey olmamış.... Nasıl korku vardı içimde anlatamam...

Çok kötü hissediyorum hâlâ ya. Sinir krizleri geçiriyordum resmen-_-

Neyse çok uğraşmadım, aldım hesabımı geri:)

Sanalda yazar olamamı çekemeyen birisi vardı. Egosu tavan olan, iğrenç bir oppacıydı kendisi. Bakın İĞRENÇ diyorum çünki ben hayatımda öyle bir oppacı görmedim....
Yaptığını itiraf etti. Pslkkkk

Neyseeeee

Biz nerelere geldikkkkk:(((((

Uzun ve Final olan bir bölüm ile karşınızdayım:(
Zaman atlaması var, zaten okurken anlayacaksınız:)
Duygulanıyorum, dokunmayın ağlarım(((
Nasılda geldik buraya kadar ya(((
Final resmen(((
Sağollaşıyoruz şaka gibi:(
Konuşmam sonda((((

İyi okumalar  dilerim kar tanelerim~♡(

•  •  •

Sevdiğin birisini kayb etme korkusu tanımlanamayacak bir korkudur. Anlatılmaz. Yaşamak gerek. Ama kimsede yaşamak istemez. Kim sevdiğinin canı yandığında onu izlemek ister ki.? Jungkook'a göre bu üç ay onun için cehennem azabından beterdi.

Her şey sanki bilerek yapılmıştı. Sırf Jungkook'un acı çekmesini istemişti hayat. Sakladığı sırrı açığa çıkmıştı, tek yaşama sebebi ona küsmüş, hastaneye düşmüştü. Hemde o'nun yüzünden.

Uzun bir süre hastanede yatan Taehyung, iki ay önce çıkmıştı. Ve bir aydır Jungkook'un ona bebek gibi bakmasına şahit oluyordu. Taehyung'un üzerine titriyor, bir şey yapmasına izin vermiyordu. Jungkook işe gitse bile, Yoongi'nin sevgilisi olan Hoseok'u Taehyung'un yanına gönderiyor, onunla ilgilenmesini rica ediyordu. Hoseok Taehyung'u çok sevdiği için severek ona yardımcı oluyordu. Sabahları ve öğlen alınması gereken ilaçlarını veriyor, Taehyung için yemekler yapıyor, evi güzelce temizliyordu. Taehyung bundan hoşlanmasa bile, yapamadığı için sessiz kalıyordu.

Bir süre sonra iyileştiği için kendisi yapmaya başlamıştı işleri. Ama Hoseok hâlâ Taehyung'un yanına uğruyordu, bir ihtiyacı var mı, diye. Her defasında Taehyung, bir şeye ihtiyacı olmadığını, iyi olduğunu söylese bile, Hoseok yumuşak kalpli olduğu için elinden geldiğini yapıyordu.

Bunların yanı sıra Jungkook her gece yatmadan önce, Taehyung'un saçlarını okşuyor, ona bir sürü öpücük veriyor, Taehyung'u sevgi dolu sözcükler ile uyutuyordu. Ve sayısız kez özür diliyordu.  Taehyung Jungkook'u aff ettiğini söylese bile Jungkook bu olanlar yüzünden kendini asla aff etmeyeceğini dile getiriyordu. Buna alışmak istemiyordu Taehyung. Jungkook'un böyle çaresiz görünmesi onun hoşuna gitmiyordu. Bir çok olay yaşanmış olsa bile Jungkook, Taehyung'un gözünde bir kahramandı. Jungkook her zaman Taehyung'un iyi kalpli eşi, güçlü sevgilisi, huzur dolu evi olacaktı. En güzeli ise bu hep böyle devam edecekti. 

Bu sabah erkenden uyanmıştı Taehyung. Esgi rutinine geri dönmüştü bir-iki gündür. Bu gün o'nun için çok özeldi. Çünki bu gün Jungkook ile o'nun evlilik yıl dönümüydü. Jungkook her seferinde, Taehyung'a güzel sürprizler hazırlıyordu. Taehyung'ta Jungkook için yılın en güzel takılarından alıyordu. Gerçi Jungkook bunları takmıyordu ama Taehyung için özel olarak saklıyordu. Taehyung'tan gelen her parça o'nun için özeldi. 

Taehyung, kahvaltıyı hazırlamış,  Jungkook'u uyandırarak, yemek yemesini söylemişti. Kendisi ise tozlanmış kitap rafını temizleyecekti. Jungkook yemeğini bitirdiğini ve üzerini giyeceğini belirtmişti üst kata çıkarken. Taehyung elinde ki bezi bir kenara bırakmış mutfağa ilerlemişti.