Aşk-ı çiçek

Hırsız polis

Bölüm şarkıları :

                         - Erol Evgin / Söyle canım
                         - Yüzyüzeyken konuşuruz / Uykusuz ve dengesiz

    <3

Eve girdiğimde gördüğüm bir çift gözle olabildiğince yüksek sesle çığlık attım. Hırsız! Çığlık attığımı duyan hırsız üzerime doğru koştu ve beni kapının önünden iterek kaçtı. Ne yapacağımı bilemeyerek arkasından koştum, sokağın başına kadar kovaladım ama yetişemedim. Hemen telefonumu çıkarıp aklıma ilk gelen kişiyi aradım. Telefon üçüncü çalışta açıldı :

" Egemen koş hırsız, evime hırsız girmiş yetiş lütfen."

" Ne! Sen iyi misin, sana bir şey yaptı mı?" Egemen endişeli sesiyle soruları sıralarken koştuğum için düzensiz olan nefesimle cevap verdim :

" Yok ben iyiyim ama yakalayamadım onu Egemen, koştum ama yakalayamadım. Lütfen gelir misin, karakola gitmem gerek." Diyerek açıkladım. Gerçekten çok korkmuştum. Egemen telaşlı bir sesle :

"Geldim, çok uzaklaşmamıştım zaten."  Arkamı döndüm ve arabasından inen Egemen'in yanına ilerledim. Gözleri beni bulur bulmaz hızlıca yanıma ilerleyip hiç beklemediğim bir şekilde kollarının arasına almıştı beni. Sarılıyorduk. Nefesini dışarı bırakıp :

" Sana bir şey oldu zannettim çok korktum Feride, iyisin değil mi?" Ben hâlâ sarılmamızın şokunu yaşıyordum. Egemen'in hızlı çarpan kalbinin sesini duymak çok garipti. Kendime geldikten sonra :

" İyiyim sadece çok korktum. Daha eve de bakamadım, umarım çok bir şey çalmamıştır. Hoş çalabileceği bir şey de yok masanın üstüne para bırakıp kaçmış bile olabilir." Dedim biraz rahatlamak için espri yapıyordum. Egemen üstündeki gerginliği atarak küçük bir kahkaha attı.

" Tamam hadi gel eve bir bakalım sonra karakola gideriz." Dedi. Eve girdiğimizde ev dağılmıştı, bir şeyler aramış ama dediğim gibi hiçbir şey bulamamıştı. Egemen'le birlikte evden çıktık ve karakola gittik. İfademi aldıktan sonra, birkaç evrak işlerini de halledip çıktık. Arabanın önüne geldiğimizde Egemen durup :

" Feride seni bu gece bize götüreyim o evde kalırsan içim rahat etmez." Dedi. Egemen'i uzun zamandır tanıyordum, o her zaman böyle kibar ve düşünceliydi zaten bende ona bu yüzden aşıktım. Ama son günlerde bana gösterdiği ilgi sanki daha önce gösterdiklerinden daha farklı, daha cesur gibiydi. Onu onaylayarak arabaya bindim. Aklıma takılan bir şey vardı ve Egemen'e sormak, onun ne düşündüğünü öğrenmek istiyorum :

" Egemen sana bir şey sormak istiyorum. Hani benim evime hırsız girdi ya sence ailen artık Defne'nin benimle yaşamasına izin verir mi? Yani endişelenebilirler bu çok normal, ben sadece merak ettim." Dedim. Egemen sıkıntıyla nefes verip :

" Bilemiyorum, ama annem senin de orada kalmanı istemeyecek." Omuzlarımı silkerek:

" Haklısın ama yapacak bir şey yok, kilidimi değiştireceğim başka da bir şey gelmez zaten elimden." Dedim. Yolun bundan sonrası sessiz geçmişti. Eve geldiğimizde ve olanları anlattığımızda herkes çok korkmuştu. Defne gelip bana sarılırken Nergis teyze deEgemen'in de dediği gibi o evde kalmamam gerektiğini söyledi :

" Feride'm güzel kızım o mahalle hiç tekin değildi zaten, bak istersen gel bizimle yaşa sende bizim kızımız sayılırsın."  Nergis teyzenin sözleri samimiydi, laf olsun diye söylemiyordu. Defne de annesini onaylar bir şekilde başını sallamıştı. Daha öncede onlarda yaşamamı teklif etmişlerdi ama ben reddetmiştim. Şimdi de reddedecektim, kimseye yük olmak istemiyorum.

" Nergis teyzeciğim çok teşekkür ederim iyi ki varsınız ama biliyorsun kabul edemem." Dedim. Nergis teyze bunu sonra tekrar konuşacağımızı belirtti ve yorgun olabileceğimi söyleyip misafir odasını hazırlamaya gitti. Defne de bana su getirmeye gittiğinde Egemen'le yalnız kalmıştık. Egemen'e gerçekten çok borçlanmıştım :

" Her şey için tekrardan çok teşekkür ederim Egemen. Sana olan borcumu nasıl ödeyeceğim bilmiyorum." Dedim mahcup bir şekilde. Egemen yanımdaki koltuğa oturdu ve :

" Feride kaç kez söyleyeceğim lütfen böyle söyleme, bana borcun falan yok. Sen şimdi bugün dinlen yarın konuşuruz yine, iyi geceler Külkedisi." Son kelimeyi söylerken göz kırptı ve odadan çıktı. Ben arkasından bakarken Defne bana suyumu getirdi. Bugün gerçekten çok yorulmuş ve korkmuştum bu yüzden Nergis teyzenin hazırladığı odaya gidip hemen uyudum.