Bölüm şarkıları:
- Kalben / Yara
- Kaan Boşnak / Böyle güzelsin hep böyle kal
<3
Defne'nin anlatımıyla:
Eve geldiğimizde direkt odama geçtim, bugün gerçekten çok yorulmuştum. hızlıca üstümü değiştirip kendimi yatağıma bıraktım, gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım. Sabah uyandığımda evde hakim olan sessizlikle kaşlarımı çattım ve Feride'nin odasına girdim ama odası boştu. Abimin odasına doğru ilerleyip kapıyı açtığımda gördüğüm şeyle ağzım şaşkınlıkla açıldı. Feride abime sarılmış bir şekilde uyuyordu, abim ise onu izliyordu. Tam onlara kıkırdayacakken abim eliyle sus işareti yaparak durdurdu.
"Fıstığım, niye erkenden uyandın uyusaydın biraz daha." Dedi Feride uyanmasın diye fısıldayarak. Abimi böyle görmek çok garipti, Feride'ye gerçekten aşıktı ve bu beni çok mutlu ediyordu. Onun gibi fısıldayarak
"Uyku tutmadı abiciğim, siz uyumaya devam edin benim dışarıda işlerim vardı yarım saate çıkarım haberin olsun diye gelmiştim." Dedim. Abim beni başıyla onayladığında hızlıca odama gidip hazırlanmaya başladım, yarım saatin sonunda evden çıktığımda ilk önce bir kitapçıya uğradım. İşlerimi halledip çıktığımda abimin beni aradığını gördüm ve aramayı cevapladım:
"Efendim abi?"
"Fıstığım ne yapıyorsun, neredesin?"
"İyiyim abiciğim şimdi kitapçıdan çıktım eve gelecektim bende. Siz ne yaptınız uyandı mı uykucu?" Diye sordum kıkırdayarak.
"Uyandı uyandı kahvaltı hazırlıyor hatta. Ben senden bir şey isteyeceğim güzelim, karakola uğrayabilir misin? Dün birkaç dosya kalmış onları halletmem gerek, oraya gittiğinde Kerem verecek sana onları getirir misin?"
"Olur tabii getiririm." Diyerek aramayı sonlandırdık. Yarım saat sonra karakolun önüne gelmiştim. İçeriye girip Kerem'in odasına doğru ilerledim. Kapıyı tıklattığımda onun ciddi bir sesle girin dediğini duydum, derin bir nefes alarak içeriye girdim. Gözlerimiz kesiştiğinde hızlıca oturduğu yerden kalkıp
"Defne hoş geldin, beklemiyordum hayırdır bir sorun mu var?" Diye sordu şaşkınlıkla. Abimin haber verdiğini düşünmüştüm ama unutmuştu sanırım. Sorusuna cevap vermeden önce odasında ilerleyip koltuklardan birisine oturdum ve
"Hoş buldum, abimin birkaç dosyayı kalmış bitirmesi gerekiyormuş da onları senden almamı istemişti." Başıyla beni onaylayıp kalktığı koltuğa geri oturdu
"Doğru ya aramıştı sabah aklımdan çıkmış kusura bakma. ne içersin bu arada ya da aç mısın, bir şeyler söyleyeyim mi?" Sabah kahvaltı bile yapmadan dışarı çıktığım için acıkmıştım aslında ama Keremle yemek yeme düşüncesi bile karnımda ağrılara sebep olduğu için
" Yok aç değilim ama su alabilir miyim lütfen?" Dedim. Telefonla birilerini arayıp su istediğinde ona teşekkür etmiştim.
"Su gelirken bende dosyaları alsam çok iyi olur aslında." Diyerek tekrardan dosyaları istedim. Masasının yanındaki çekmeceyi açtığında içinden dosyaları çıkarıp bana uzattı. Bu sırada da kapı çalmış ve suyum gelmişti, suyumu getiren çocuğa dönerek teşekkür ettim. Ortam gerici bir şekilde sessizken Kerem de benim gibi düşünmüş olmalı ki konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk-ı çiçek
Teen Fiction"konumun gösterdiği binanın önüne geldiğimde onu gördüm, üstünde bedenini saran polis üniforması vardı yere eğilmiş apartmana girmek isteyen bir kediyi seviyordu. O formayı giyip de yakışmayan hiç kimseyi görmedim ama Egemen o an, o üniformayla eğil...
