ဒီေန႔မမနဲ႔တြဲတာသံုးရက္႐ွိသြားၿပီ မမကကြၽန္မအေပၚအရမ္းအလိုလိုက္ေပးတယ္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ပိုပိုၿပီးနာလည္မႈ႐ွိလာၾကသလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ မမအေပၚအားနာရတဲ့အခ်က္ေတြ႐ွိတယ္။ ဥပမာ သူမနဲ႔အတူ႐ွိေနတုန္း သူမကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးခြၽဲႏြဲ႔ပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အရင္တုန္းကjiwooနဲ႔အတူ႐ွိတုန္းကပံုရိပ္ေတြျပန္ေပၚလာၿပီး မမလဲကြၽန္မကိုစိတ္႐ႈပ္သြားမွာေၾကာက္ေနမိတာမ်ိဳးေပါ့။
ဒါကိုကြၽန္မjinniနဲ႔မမအေၾကာင္းျပန္မွတ္မိသြားတဲ့ေန႔ကတည္းကျဖစ္ေနတာ။ ကြၽန္မအရင္ကထက္ပိုအေတြးလြန္လာတတ္တယ္။ ကြၽန္မတစ္ေန႔တစ္ေန႔ဘာကိုေၾကာက္လို႔ေၾကာက္ေနမွန္းမသိတဲ့စိတ္ႀကီးနဲ႔အိပ္ရာဝင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ေဝဒနာတစ္ခုခုမ်ားခံစားေနရတာလားသိခ်င္မိတယ္။
"ကေလး!"
"႐ွင္!မမ"
"ၾကည့္အေတြးလြန္ေနျပန္ပါၿပီ မမေခၚေနတာၾကာၿပီကို"
"အာေတာင္းပန္ပါတယ္ မမဘာေျပာမလို႔လဲ"
"ဒီတိုင္းေခၚၾကည့္တာပါ ကေလးမွာအခက္အခဲတစ္ခုခု႐ွိရင္မမကိုေျပာျပေနာ္"
"မ႐ွိပါဘူးမမရဲ႕"
မမကကြၽန္မကိုဘာမွဆက္မေျပာပဲၿငိမ္ေနတယ္။ မမဘာေတြေတြးေနတာလဲ ကြၽန္မသိခ်င္လိုက္တာ
"မမ"
"ဟင္ အြန္းေျပာေလ"
"jinniကေျပာတယ္ ကေလးတို႔ေလးေယာက္အတူတူခရီးထြက္ၾကရေအာင္တဲ့"
"ဟုတ္လား မမပါလိုက္ရမွာလား ကေလးတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြပဲသြားၾကေလ"
"ဟာမရပါဘူး ဘာလို႔လဲမမရဲ႕လိုက္ခဲ့ပါေနာ္"
"အင္းပါဟုတ္ပါၿပီမမလိုက္ခဲ့မယ္ေနာ္"
က်ြန္မေက်နပ္စြာေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ မမကိုျကည့္ရင္းအသည္းယားလာတာေျကာင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမမေဘးနားကိုတိုးကာ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုနမ္းမယ္ၾကံလိုက္ေပမယ့္ လက္ဖဝါးတစ္ဖက္ရဲ႕တားဆီးျခင္းကိုသာခံလိုက္ရတယ္။
"ကေလးရဲ႕ ဆိုင္မွာလူေတြ႐ွိေနေသးတယ္ေလ"
က်ြန္မတို႕ကေကာင္တာရဲ႕အတြင္းဘက္အျခမ္းမွာ႐ွိေနတာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွမျမင္ႏိုင္ေပမယ့္ မမကေတာ့စိုးရိမ္ေနပံုေပၚတယ္။
YOU ARE READING
ေနာက္ဆုံးေ႐ြးခ်ယ္မႈ(နောက်ဆုံးရွေးချယ်မှု)
Fanfiction"အဆုံးသတ္မွာမေပါင္းဖက္ခဲ့ရရင္ေတာင္ အမုန္းတရားေတြမပါဘဲ ဇာတ္သိမ္းသြားရင္ အဲ့တာလည္း Happy Ending ပဲမလား အစ္မ..."
