Ep 11 (Z)

7.1K 275 5
                                    

"ကၽြန္ေတာ္ ထည္ဝါ့လိုပဲ ေဖေဖလို႔ ေခၚခြင့္ရွိမလားခင္ဗ်"

ေဖေဖက ၿငိမ္က်သြားသည္။ မ်က္ေတာင္ေတြက လွုပ္ခတ္သြားၾကကာ ကိုကို႔ဆီမွ အၾကည့္လႊဲ၏။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသည္အထိ ဘာသံမၽွထြက္မလာေပ။ အားလုံးက ေဖေဖ့စိတ္ခံစားခ်က္ကိုနားလည္စြာျဖင့္ ၿငိမ္ေနေပးၾကသည္။

ပါပါးက ျပဳံးၿပီး ေဖေဖ့ပါးကို လက္ဝါးေလးႏွင့္ အုပ္ကိုင္ကာ လက္မေလးႏွင့္ ပြတ္ေပးေနသည္။ ဒီလိုနည္းႏွင့္ ေဖေဖအနည္းငယ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီးကာမွ တံေတြးတစ္ခ်က္ မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး...

"ထည္ဝါၾကည္ညႊန္းကို မိသားစုေတြနဲ႔ တန္းတူခ်စ္ေပးနိုင္တာ ေသခ်ာၿပီဆိုရင္ ေခၚလို႔ရတယ္"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဖေဖ"

ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေပးနိုင္ပါတယ္...ေသခ်ာပါတယ္ဟူေသာ အပိုစကားေတြမေျပာဘဲ ေဖေဖဟု တစ္ခါတည္းေခၚလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ေသခ်ာမွုကို ေဖာ္ျပသည္။ ထို႔ေနာက္ကိုကိုက အားလုံးဘက္သို႔လွည့္ကာ...

"ကၽြန္ေတာ့္ကို မိသားစုဝင္အျဖစ္ လက္ခံေပးၾကလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်... မိသားစုေတြနဲ႔ တူတူ ထည္ဝါ့ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါရေစ"

အားလုံးရဲ့ မ်က္ႏွာေတြက ျပဳံးေနၾကသည္။ ထည္ဝါ ကိုကို႔လက္ကို မထိတထိေလး ခိုးၿပီးကိုင္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုက ဆြဲယူကာ သူ႔လက္ဖဝါးထဲတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ လူႀကီးေတြေရွ႕မွာမို႔ ထည္ဝါ မသိမသာျပန္႐ုန္းထြက္ေတာ့ ကိုကိုက ျပန္မလႊတ္ေပးေတာ့ေပ။

"ေဖေဖႀကီးတို႔ တစ္အိမ္လုံးကလည္း Wonderful ေလးေပ်ာ္ရင္ ေက်နပ္ပါၿပီကြာ"

"ကဲ...ဗိုက္ဆာၾကေရာေပါ့...ထမင္းစားဖို႔ျပင္ၾကေတာ့"

"စားမယ္ စားမယ္"

ေမေမႀကီးက ထမင္းစားဖို႔ ေဆာ္ဩေတာ့ ေဘဘီလုံးက အရင္ဆုံးတက္ႂကြသည္။ ထည္ဝါက ပါပါးနားသို႔ ကပ္ကာေလသံတိုးတိုးျဖင့္ပူဆာရ၏။

"ပါပါး... ထမင္းစားၿပီးရင္ ဝမ္းဖိုး ကိုကိုနဲ႔ ခဏလိုက္သြားမယ္ ေနာ္"

"အင္း... ေဖေဖ့ကို ပါပါး ေျပာထားၿပီးသား"

ထည္ဝါေက်နပ္သြားရသည္။ ထည္ဝါ့ ပါပါးက ထိုသို႔ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါသည္။

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now