Ep 12 (U)

40.5K 3.3K 376
                                    

"ရောင်နီဦး စာပေ"

မန်ကျည်းပင်အောက်က ဆိုင်ခန်းကျဉ်းလေးရှေ့မှာ ချိတ်ဆွဲထားသည့် ဆိုင်းဘုတ်လေး။ ကင်မရာကို ဆိုင်းဘုတ်ဆီမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ရွှေ့လျားပြီး ဆိုင်ပေါက်ဝဆီကို ရွှေ့လိုက်တော့ ထည်ဝါ့ကင်မရာ မြင်ကွင်းထဲမှာ ကလေးနှစ်ယောက်က ကာတွန်းစာအုပ်ကိုယ်စီပိုက်လျှက် ဆိုင်ထဲမှ ပြေးထွက်လာကြသည်။

"အစ်ကိုတို့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ဒီရပ်ကွက်ကိုစရောက်လာတော့ ဘာအလုပ်မှမရှိသေးဘူး။ အစ်ကို့အမျိုးသမီးက စျေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်ရောင်းတယ်။ အစ်ကိုက ဘွဲ့ရပြီးပါပြီ။ အဝေးသင်နဲ့ ကျောင်းပြီးထားတာ ဒါပေမဲ့ ဝန်ထမ်းလစာ ဘာမှမစားလောက်တဲ့အပြင် ကိုယ်ပိုင်အချိန်လည်း နည်းတယ်လေ"

"အဲ့ဒါနဲ့ အစ်ကို ဒီဆိုင်ခန်းလေးကို ငှါးပြီး စက်ဘီးပြင်ဆိုင်လေးဖွင့်ဖြစ်တယ်။ အရင်က ဒီဘေးက မိတ္တူဆိုင်...နောက်တော့ သူတို့ကနေရာပြောင်းသွားကြတယ်... အငှါးလည်းမပေါ်တာနဲ့ ဆိုင်ရှင်က ဒီတိုင်းပိတ်ထားတာ"

"အစ်ကိုတို့ နယ်မှာအဖေက ငယ်ငယ်ကတည်းက စာအုပ်အငှါးဆိုင်လေး ဖွင့်ခဲ့တာလေ... နာမည်ကလည်း ရောင်နီဦး စာပေပဲ... တစ်ရက် အဖေက ဖုန်းလှမ်းဆက်တယ် ငါတို့ ဆိုင်ဖြုတ်တော့မယ်ကွာတဲ့... အစ်ကို စိတ်ထဲမှာ တော်တော်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်"

ကိုမျိုးမင်းလတ်က စာအုပ်တွေကို စီနေရင်းနှင့် ဆိုင်ပြင်ကိုငေးသည်။ ထို့နောက် သက်ပြင်းချလိုက်ကာ...

"ကိုယ်မွေးကတည်းက စာအုပ်အငှါးဆိုင်နဲ့ စာအုပ်တွေကြားမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတော့ နှမြောတယ်... စာအုပ်ဆိုင်က အငှါးမလိုက်တော့ဘူး... အဖေတို့ကလည်း အသက်ကြီးပြီဆိုတော့ မတားရက်ဘူး... ကိုယ့်ဆိုင်ဘေးက ဆိုင်ခန်းက လွတ်နေတာနဲ့ ဆိုင်ရှင်ကိုပြောပြီး ဒီမှာ စာအုပ်အငှါးဆိုင်လေး ဖွင့်ဖို့စိတ်ကူးရတယ်... အဲ့ဒါနဲ့ နယ်ဆင်းပြီး စာအုပ်တွေကို သွားသယ်ချလာခဲ့တာပဲ... ဒီမှာ ဆိုင်ခန်းကကျဉ်းတော့ တချို့စာအုပ်တွေကို အဟောင်းတန်းမှာ ပြန်ရောင်းလိုက်ရသေးတယ်"

"အငှါးလိုက်တာ မလိုက်တာထက် ကိုယ့်ငယ်ဘဝ အမှတ်တရလေးကို တတ်နိုင်သလောက် ကိုယ့်အနားပြန်ခေါ်ထားတဲ့ သဘောပါပဲ... နောက်တော့ စက်ဘီးလာပြင်တဲ့ ကလေးတွေက ငှါးဖတ်ကြတယ်... နောက်တော့ ရပ်ကွက်ထဲက တော်တော်များများ လာငှါးဖတ်ကြပါတယ်"

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now