Final (U)

67.6K 4.2K 800
                                        

ပြီးခဲ့သည့် အပါတ်က ကိုကို့ ဒယ်ဒီ ကနေဒါမှ ခဏပြန်လာပြီး ထည်ဝါ့အိမ်မှ လူကြီးတွေနှင့် လာတွေ့သည်။

"သူ့ထက်နိုင်က ကလေးကို ငယ်ငယ်လေးကတည်းက သူ့စိတ်မှာ attached ဖြစ်နေခဲ့တာမို့... သူအကောင်းဆုံး စောင့်ရှောက်ပေးသွားမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ယုံကြည်မှုရှိသလို အားလုံးကိုလည်း ယုံကြည်ပေးစေချင်ပါတယ်"

ကိုကို့ဒယ်ဒီက ထိုသို့တောင်းဆိုသည်။

"ငယ်သေးတယ်ဆိုပေမဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးတွေကို စိတ်ပူနေရတာ... အနားမှာ သူ့လူနဲ့သူ စောင့်ရှောက်ပေးနေတယ်ဆို အဖေကြီးတို့က စိတ်အေးရတာပေါ့... သူ့ထက်နိုင် ကို တစ်လျှောက်လုံးလည်း လေ့လာနေခဲ့ကြတာ သဘောမကျစရာမရှိပါဘူး"

ဖေဖေကြီးရဲ့ အပြောကို မေမေကြီးနှင့် လေးမောင်ကလည်း ထောက်ခံသည်။ တီတီတွေကတော့ ထည်ဝါ့ကို ဘယ်တော့မှ အိမ်ထောင်ပြုစေချင်ကြလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

"အင်းပေါ့... ကိုယ်တွေကသာ ကလေးထင်နေတာ ဝမ်းဖိုးကိုယ်တိုင်ကိုက ဆပ်စလူးလေး ဖြစ်နေတော့ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ"

"သူ့ အဖေတုန်းကလည်း အဲ့လိုပဲလေ"

ဖေဖေကတော့ "အစ်ကို့သဘော" ဟုဆိုကာ ပါပါးကိုပဲ အကုန်လွှဲချသွားတော့သည်။

ဒီလိုနှင့်ပဲ ထည်ဝါနှင့် ကိုကို့ကို လက်ထပ်ပေးဖို့ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြပြီး ဆောင်းရာသီဝင်ခါစမှာ ပြုလုပ်ရန် သတ်မှတ်လိုက်ကြသည်။

ကိုကို ကနေဒါကပြန်လာရင် ထည်ဝါ့ကို လက်ထပ်ယူမယ်လို့ ပြောခဲ့တုန်းက မဆိုင်းမတွပင် "ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို" ဟု ထည်ဝါကိုယ်တိုင် ပေးခဲ့သော ကတိကိုတည်ခဲ့ပြီ။

"ကိုကိုရေ့... ဝမ်းဖိုး အပြင်ခဏသွားချင်လို့"

"ဘယ်ကိုလဲ အချစ်ရာ... နေပူနေတယ်"

"ဆေးဆိုင် ခဏသွားချင်တာလို့... ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကားမောင်းသွားလိုက်မယ်"

"မရဘူး... ဘာဝယ်ချင်တာလဲ... ကိုကို လိုက်ပို့မှာပေါ့"

"ဟို... Dental Dam ဝယ်မလို့"

ကိုကို့မျက်နှာက ပြုံးစိစိဖြစ်သွားသည်။ ထည်ဝါ့ မျက်နှာလည်း နွေးခနဲဖြစ်သွားရပြီး...

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now