Final (Z)

11.9K 285 34
                                        

ၿပီးခဲ့သည့္ အပါတ္က ကိုကို႔ ဒယ္ဒီ ကေနဒါမွ ခဏျပန္လာၿပီး ထည္ဝါ့အိမ္မွ လူႀကီးေတြႏွင့္ လာေတြ႕သည္။

"သူ႔ထက္နိုင္က ကေလးကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သူ႔စိတ္မွာ attached ျဖစ္ေနခဲ့တာမို႔... သူအေကာင္းဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ေပးသြားမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ယုံၾကည္မွုရွိသလို အားလုံးကိုလည္း ယုံၾကည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္"

ကိုကို႔ဒယ္ဒီက ထိုသို႔ေတာင္းဆိုသည္။

"ငယ္ေသးတယ္ဆိုေပမဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ေလးေတြကို စိတ္ပူေနရတာ... အနားမွာ သူ႔လူနဲ႔သူ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတယ္ဆို အေဖႀကီးတို႔က စိတ္ေအးရတာေပါ့... သူ႔ထက္နိုင္ ကို တစ္ေလၽွာက္လုံးလည္း ေလ့လာေနခဲ့ၾကတာ သေဘာမက်စရာမရွိပါဘူး"

ေဖေဖႀကီးရဲ့ အေျပာကို ေမေမႀကီးႏွင့္ ေလးေမာင္ကလည္း ေထာက္ခံသည္။ တီတီေတြကေတာ့ ထည္ဝါ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ေထာင္ျပဳေစခ်င္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

"အင္းေပါ့... ကိုယ္ေတြကသာ ကေလးထင္ေနတာ  ဝမ္းဖိုးကိုယ္တိုင္ကိုက ဆပ္စလူးေလး ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲ"

"သူ႔ အေဖတုန္းကလည္း အဲ့လိုပဲေလ"

ေဖေဖကေတာ့ "အစ္ကို႔သေဘာ" ဟုဆိုကာ ပါပါးကိုပဲ အကုန္လႊဲခ်သြားေတာ့သည္။

ဒီလိုႏွင့္ပဲ ထည္ဝါႏွင့္ ကိုကို႔ကို လက္ထပ္ေပးဖို႔ကိစၥ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကၿပီး ေဆာင္းရာသီဝင္ခါစမွာ ျပဳလုပ္ရန္ သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္။

ကိုကို ကေနဒါကျပန္လာရင္ ထည္ဝါ့ကို လက္ထပ္ယူမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တုန္းက မဆိုင္းမတြပင္ "ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို" ဟု ထည္ဝါကိုယ္တိုင္ ေပးခဲ့ေသာ ကတိကိုတည္ခဲ့ၿပီ။

"ကိုကိုေရ့... ဝမ္းဖိုး အျပင္ခဏသြားခ်င္လို႔"

"ဘယ္ကိုလဲ အခ်စ္ရာ... ေနပူေနတယ္"

"ေဆးဆိုင္ ခဏသြားခ်င္တာလို႔... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ကားေမာင္းသြားလိုက္မယ္"

"မရဘူး... ဘာဝယ္ခ်င္တာလဲ... ကိုကို လိုက္ပို႔မွာေပါ့"

"ဟို... Dental Dam ဝယ္မလို႔"

ကိုကို႔မ်က္ႏွာက ျပဳံးစိစိျဖစ္သြားသည္။ ထည္ဝါ့ မ်က္ႏွာလည္း ေႏြးခနဲျဖစ္သြားရၿပီး...

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now