Ep 13 (U)

52.3K 4.2K 527
                                        

"ကိုကို့ ဒါကြိုက်လား"

"အင်း"

"ကိုကို့... ဒါရော...ကြိုက်လား"

"အင်း"

"ဒါစားလေ ကိုကို့"

ထည်ဝါက ကိုကို့ ပန်းကန်ထဲသို့ ဟင်းတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခု ခပ်ထည့်ပေးနေရင်းမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားမိလိုက်တော့ တန့်သွားရသည်။ ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ ထိုင်နေကြသော မိသားစုဝင်အားလုံးက မလှုပ်မယှက်နှင့် ထည်ဝါတို့နှစ်ယောက်ကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။

"အဲ... အားလုံးပဲ...စား...စားကြလေ... ဝမ်းဖိုးတို့ကို...ဘာလို့ကြည့်..."

ထည်ဝါလည်း ရှက်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားရကာ စကားတစ်ဝက်တစ်ပျက်နှင့် ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်ငုံ့စားရသည်။ ညနေက ကိုကို့ကို အိမ်မှာ မိသားစုတွေနှင့် တူတူ ထမင်းလိုက်စားရန် ဇွတ်ခေါ်လာခဲ့သည်။ ကိုကို ဒီရက်ပိုင်း အလုပ်ထဲမှာစိတ်ဖိစီးမှုတွေ များနေပုံရပြီး အမြဲလိုလို တစ်ယောက်တည်း ညစာစားနေရတာကို ထည်ဝါက မနှစ်ခြိုက်ပါပေ။

"သား... သူ့ထက်"

တီတီကေသာက ထမင်းစားတာခဏရပ်ပြီး ကိုကို့ကိုခေါ်သည်။

"ဗျာ"

"အချိန်ရတယ် မဟုတ်လား... ထမင်းစားပြီးရင် မပြန်နဲ့ဦးနော် တီတီတို့ မိသားစုဝင် ဖြစ်ရင် မဖြစ်မနေဆော့ရမဲ့ ဂိမ်းတစ်ခုရှိတယ်... ပြီးရင် တူတူဆော့ကြတာပေါ့"

"ဟုတ်ကဲ့"

ထည်ဝါပြုံးလိုက်မိသည်။ တီတီကေသာက ဒီလိုပြောလို့ ကိစ္စအကြီးကြီးလို့ ကိုကိုက ထင်ချင်ထင်လိမ့်မည်။ တကယ်က မိသားစုတွေတူတူ Uno ဆော့ကြခြင်းသာဖြစ်၏။ ဒါပေမဲ့ တီတီကေသာပြောတာလည်းမှန်တော့မှန်သည်။ ပါပါး လည်း Uno ဆော့ဖူးသည်။ လေးလေးသူရ...လေးလေးဖြိုး တို့လည်းဆော့ဖူးသည်။ ကိုကိုပဲကျန်တော့သည်။

"ဒါဆို ကြည်ညွှန်း Family ဖြစ်ရင် သိကိုသိထားရမဲ့ ပုံပြင်တစ်ပုဒ်လည်း ရှိသေးတယ်လေ... ဖေဖေကြီးပြောပြတဲ့ဟာလေ"

ဘေဘီလုံးက လက်ညှိုးလေးထောင်ကာ ဝင်ပြောလာသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ထည်ဝါရယ်လိုက်မိသည်။ ဒီပုံပြင်ကို နားထောင်မည့်အခါ ဖြစ်မည့်ကိုကို့မျက်နှာ အမူအရာကိုမြင်ချင်မိသည်။

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now