Geçmeyen Travmalar

1.5

Helooooo nasılsınız kedolarım?? Umarım iyisinizdir.

Instagram hesabımdan gelecek bölümden kesitler atıyorum. Gelecek bölümlerde görebileceğimiz sahnelerin fotoğraflarını da.

İnstagram; siyahtozlusayfalar
Tiktok; siyahtozlusayfalar

Oy vermeyi ve paragraf aralarına sizden bir iz bırakmayı unutmayın. Keyifli okumalar🦢

Öğle teneffüsünden sonra uyumuştum fakat omuzlarımda hissettiğim şeyle gözlerimi araladım. Başımı hafifçe yana kaldıracakken daha kaldıramadan bir el tarafından kafama hafifçe bastırıldı. Bastırıldığı için kafam kollarıma gömülmüştü.

"Uyu, bölme uykunu." Bu Umut'tu. Kokusu buram buram her yeri kaplıyordu. Bir şey demeden öylece durmaya devam ettiğim sırada montunun şapkasını kafama geçirdi. Bu sayede etraf karanlık, her yer Umut'un kokusu olmuştu.

Gözlerimi kapattığımda giden adım seslerini işittim.

^^

Bir ders daha uyumuş, ardından uyanmıştım. Şu an kantine kahve almaya gidiyordum. Kantinde sıra olmadığını gördüğümde sevinçten havalara falan uçabilirdim.

Kendi kahvemi söylerken aklıma düşen düşünceyle gülümsedim. "Abla sen bana sıcak, sütlü, şekersiz kahve de verir misin?" Karşımda ki abla gülümseyerek başını salladığında gülümseyerek cebimden parayı çıkardım.

İki karton bardağını tezgaha koyunca iki kahvenin parasını da ödedim.

Kahvenin sıcaklığı bardağın üzerinden elime ulaşıyordu ama yakıcı bir sıcaklık değildi bu. Sınıfa girdiğimde boş boş tahtaya bakan Umut'un gözleri bana değdi. Ona gülümsedim. Bana tebessüm etti.

O tarafa doğru ilerlerken gözleri beni takip ediyordu. Sırasının yanına ulaştığımda elimde ki kahve bardağını onun masasına koydum. "Kendime kahve alırken sana da aldım."

Gözlerini gözlerimden çekerek kahveye baktı. "Teşekkür ederim." dedi ufak bir tebessümle.

Büyük bir şekilde gülümsedim. "Rica ederim."

"Hareketlere bak. Büyümüş de insanlara kahve alıyor. Hey gidi hey. Zaman çok hızlı geçiyor." diyen Ömer'in sesini arkamdan duydum.

Buse sınıfa girdi. Beni görünce yerinde durdu. Büyük bir gülümsemeyle bana el sallayıp yanına gelmemi işaret edince Umut'un yanından ayrıldım.

Sırtımda hissediyordum birkaç bakışı. Buse'nin yanına ulaştığımda hiç beklemeden konuşmaya başladı. "Umut'un ne tür kahve veya çikolata sevdiğini biliyor musun?" Bunları söylerken sesi heyecanlı çıkmıştı.

Gözlerimi kıstım. "Şekerli sütsüz kahve sever. Ayrıca bitter çikolataya da bayılır." Yalan söylüyordum. Umut'un bitter çikolata sevmediğini sürekli olarak sütlü çikolata almasına yoruyordum.

Buse'nin gülümsemesi büyüdü. "Teşekkür ederim." Sınıftan çıktığında arkasından bakarak kahvemi içtim. "Yalan söyledim, Umut şekerli kahveden nefret eder."

Bizimkilerin yanına ilerlerken üçünün de bakışları bendeydi. Kumru tek gözünü kırptı. "Ne dedi? Sen ne dedin? Buraya uzaktaydınız duyamadık." Merakını gidermeyecektim. Patlasındı.

"Patla meraktan." dedim yerime otururken. "Arkadaşınım be ben senin. Bu kadar kırıcı olmak yasaklanmalı." Homurdanarak arkasına yaslandı.