Sabaha kadar odamın camından dışarısını izlemiştim. Okulumun olmasına rağmen. Telefonuma bildirim gelince eline aldım. Bildirimin çokta önemli bir yerden gelmediğini gördüm bu yüzden mesajı görmezden geldim.
O bilinmeyen çocukla olan sohbetimize girdim.
Ben; Günaydın
054**** çevrimiçi.
Ben; İnsan bir nezaketen günaydın yazar.
Ben; öf her neyse, okula yetişmem lazım.
Rüya çevrimdışı. (08.05)
054****; çevrimdışı. (08.06)
"Rüya!" Hadi kızım servis geliyor!" Diye bağıran annemin sesini duyunca yataktan kalktım. Kapının önünde duran çantamı elime alıp odadan çıktım.
Dış kapının önüne gelince annem yanıma geldi. Elime bir tost sıkıştırıp yanağımdan öptü. "Hadi Allah zihin açıklığı versin kızım," diyerek abimin odasına ilerledi. Kapının önüne gelince bir 'bismillah' diyerek odaya girdi. Burnumdan güler gibi ses çıkardım çünkü abimi uyandırmak oldukça zordu.
Kornanın sesi gelince hızlıca evden çıktım. Bir yandan tostumu ısırıp bir yandan da koşuyordum. Servise bindiğimde Egemen el salladı. Cam kenarında ki dörtlüyü tutmuşlardı.
Kendimi sağ cam kenarına attım. Benim önümde Ömer, Ömer'in yanında Egemen, benim yanımdaysa Kumru vardı.
"Sonunda," diye homurdandı yan koltukta oturan Sahra. Kumru gözlerini kısarak Sahra'nın oturduğu koltuğa baktı. Bu bakışı biliyordum, bizden birine bir laf daha ederse ağzını tutmayacaktı.
Elimi Kumru'nun koluna koyarak sakin olmasını belirttim. "Gece uyumadın mı sen? Gözlerinin altı halka halka olmuş." Ömer beni görmek için kafasını arkaya doğru çevirmişti.
"Gece geç uyudum ondan olmuştur," diyerek bakışlarımı cama çevirdim. Ama Ömer tabi ki anlamıştı benim yalan söylediğimi. Bir şeyler homurdanarak arkasına yaslandı.
Cebimden kulaklığımı çıkararak kulaklarıma taktım ve çalma listemden kafadan bir şarkıya tıkladım. Kafamı cama yaslayarak okula ulaşmayı bekledim.
Servsiten inmiş, okula doğru ilerliyorduk. Sahra hemen önümüzdeydi. Egemen kolumu çimdikledi. "Kız Rüya, ne oldu gece rüya yerine kâbus mu gördün, ne oldu?" Egemen'e ters bir bakış atıp önüme döndüm.
Sahra arkasını döndü. "Senin gözaltıların neden halka? Uyuşturucu mu kullanıyorsun?" dediğinde benim bir şey dememe kalmadan Kumru olaya müdahale etti.
"Bana bak seni gidi yer mantarı, sana bir çakarım varya bedenin hafifler uyuşturucu kullanmış gibi olursun. Vallahi bak gel bir deneyelim," diyerek Sahra'nın üstüne yürüdü. Hiç birimizde onu tutmak için hamlede bulunmadık.
Sahra korkudan okula girmişti. Hem korkuyordu hem de sataşıyordu. Manyak mıdır nedir!
"Hadi gidelim," diyerek bizden önde yürümeye başladı Kumru. Sinirliydi. Bu haline güldüm.
Ömer kolumu dürttü. "Neye gülüyorsun kız sen? Enişte yoktur inşallah?" Dediğinde kıkırdadım. "Yok ama bu olmayacağı anlamına gelmez."
Gözlerini büyüttü. "Allah'ım sana geliyorum! Kim kız bu hayırsız, kimden hoşlanıyorsun?" Dediğinde gözlerimi devirdim.
"Birinden hoşlanmıyorum Ömer, olmaması olmayacağı anlamına gelmez sonuçta."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmeyen Travmalar
Novela Juvenil"Gülümsemen gülümsememe neden oluyor. Bulaşıcı ve büyüleyici bir gülümsemen var." Bu beklenmedik iltifatı karşısında nefesimi tuttum. Başını omzuna doğru yatırarak bu şaşkın görüntümü gülümseyerek izledi. Başlangıç Tarihi: 02.01.23 Düzenlenip yayı...
