❦𝕬𝖒𝖆𝖎'𝖘 𝕾𝖙𝖔𝖗𝖞❦

❦4❦

•Lena: *sarılarak* Eğer dediğin gibi eski Amai şimdiki seni görseydi ve ağlasaydı, şimdi olduğu gibi sana sarılır iyi olmanı sağlardık.

Carmen: Sen Lena'yla benim sahip olduğumuz en değerli şeysin anne.•

◇AMAİ◇

Amai: *gözleri yavaş yavaş dolarak* Akira..

Venüs: Akira derken?

*Venüs hızlıca yanıma gelip fotoğrafa baktı, elimden alıp şaşkınlıkla bakmaya devam etti. Akira'nın dayak yiyip işgencelere uğradığı bir fotoğraf.. gözlerimden yavaş yavaş göz damlalarımın süzüldüğünü hissediyordum. Sanki yüzümden akıp kalbime doğru gidiyorlardı, içimdeki alevi söndürebilmek için. Venüs eline telefonunu alıp sinirli bir şekilde konuşmaya başladı.*

[Venüs: Sakura Akira'nın fotoğrafını Amai'nin evine gönderdiler. Çabuk buraya gel.

Sakura: Ne demek fotoğrafını gönderdiler, ne fotoğrafı.

Venüs: Gelip görmen daha iyi olur ve Amai kötü görünüyor çabuk gel.

Sakura: Tamam tamam 5 dakikaya oradayım.]

Amai: Neden şaşırmış gibi görünmüyorsunuz?

*Venüs bana bakıp sonra içeriye döndü, galiba Sakura'yla ikisi ne olduğunu biliyorlardı. Venüs'ün önünde gidip durdum.*

Amai: Bana bir cevap ver Venüs. Ne olduğunu biliyor musunuz, o niye o halde neler oluyor?! Kafayı yemedem önce bana bir şey söyle!

Venüs: Biz, Akira'nın iyi olmadığını biliyorduk. Ama kaçırıldığını tahmin edemedik, Sakura gelince neler olduğunu anlarız.

Amai: Git buradan.

Venüs: Ne?

Amai: Git buradan, eğer Sakura'yı görürsen ona da onu görmek istemediğimi söyle. Git!

*Venüs daha fazla gerilmemi istemediğinden olacak ki hiç bir şey söylemeden başını sallayarak evden ayrıldı. Gözlerimi kapatıp nefes alış verişlerimi düzeltmeye çalışırken bir yandan da ağlamamı durdurmaya çalışıyordum. Koltuğa oturarak başımı ovdum, göz yaşlarım durmuyordu. Şimdi neredeydi, nasıldı, ne yapıyordu, onu kim kaçırdı, benden ne istiyor?*

◇SAKURA◇

*Arabayla Amai'nin evine gelince arabayı durdurup dışarıya çıktım. Kapıyı kapatıp Amai'nin evine ilerledim, Venüs dışarıdaydı, ayağa kalkıp bana baktı.*

Sakura: Ne oldu, neden dışarıdasın?

Venüs: Ona Akira'yı bildiğimizi söyleyince pek hoş karşılamadı, haklı olarak. Seni de beni de şimdilik evde istemiyor.

*Gözlerimi kapatıp arkamı döndüm. Etrafa göz gezdiriyordum. Amai sinirlenmekte haklıydı, hamileydi ama kocasını bilmesi gerekiyordu. Ne yapmalıydım?*

Venüs: İyi misin?

Sakura: Bilmiyorum, *yan dönüp Venüs'e bakarak* aklım o kadar karışık ki, gerçekten nasılım ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.

*Venüs yanıma gelip bana sarıldı, kokusunu içime çekip bende ona sarıldım.*

Venüs: Emin ol Akira'yı o hale getiren kim olursa olsun, onu bulduğumuzda bu dünyada tek bir atomu bile varlığını sürdüremeyecek.

Sakura: Biliyorum, bunu sen yapmazsan ben yaparım zaten. Ki, kaldı ki sırada daha Julien ve Charles de var.

Venüs: Ve kraliçe Jane.