Sakura: (nefes nefese) Amai..
.....
Amai: *duvara çıkıp sırtını boşluğa vererek* Ben bu acıya dayanamam. Kalbim çok acıyor Sakura..
Sakura: Dayanabiliriz Amai, lütfen gel. Sende beni terk etme nolur..
*Amai ağlıyordu, Sakura'da ağlamaya başlayıp yavaş yavaş ona yaklaşıyordu.*
Amai: Yapamıyorum.. dayanabileceğim bir şeyim kalmadı.
Sakura: Bebeğin var. İkizlerinden birisi hâlâ seninle Amai. O da annesi için dayanıyor. Sen onu bırakırsan o nasıl hayatta kalsın? O sana güveniyor.
Amai: Akira gitti, bebeğim de babasını kurtaramadığım için beni bıraktı. Akira'yı kurtaramadım, bebeğimi de koruyamadım.. hiç kimsem kalmadı Sakura..
Sakura: Ben varım, bak ben buradayım.. yanındayım.
Amai: Sende beni bir gün bırakacaksın.. ben yine acılarım içinde boğulacağım.
Sakura: Hayır. Asla seni bırakmam. Yemin ederim ölene dek senin yanında olacağım. Seninle ölücem, seni yarıyolda bırakmam.
*Sakura biraz daha yakınlaştı. Hâlâ ağlıyorlardı. Amai konuşmuyordu, yan dönüp sağına, boşluğa doğru baktı.*
Amai: Ya Akira beni yanında istiyorsa. O olmadan nasıl devam edeceğim ben. Canım çok acıyor, nasıl geçecek?
*Sakura biraz saha yakınlaşınca arkamdan adım sesleri geldi. Kafamı çevirip bakınca Venüs'ün geldiğini gördüm. Yanıma gelip ikisini izliyordu, bende ikisine tekrar baktım.*
Amai: Canım çok acıyor Sakura.
Sakura: Emin ol seni o kadar iyi anlıyorum ki..
Amai: Nasıl.. nasıl anlıyorsun?
Sakura: Bak bunu anlatmak çok zor ama yemin ederim seni çok iyi anlıyorum. Sadece bana güven ve elimi tut, sana göstereceğim.
*Amai ağlayarak gözlerini Sakura'dan kaçırdı. Tekrar boşluğa baktı. Sakura ise uzattığı elini indirip Amai'nin yanına çıktı.*
Venüs: Sakura!?
Aden: Ne yapıyosun?
Sakura: Amai bana bak..
*Sakura sanki bizi duymazdan geliyordu. Bizw bakmıuor cevap vermiyordu, sadece Amai'ye odaklanıyordu. Amai yavaşça Sakura'ya baktı.*
Sakura: Eğer gideceksen yanlız gitmek yasak sana. Birlikte gidelim onun yanına. Seni yanlız bırakmam. Ya birlikte kalır hayatın sonuna kadar gideriz, intikamımızı alırız. Ya da birlikte Akira'nın yanına gider bize bunu hissettirenlerin yanına bırakırız, canımızı acıtanların yanına kalır bu yaptıkları. Senin kararın, asla seni bir şeye zorlamayacağım.
Amai: Beni ne kadar çok anlıyorsun, bunu bilmek istiyorum. Şu an gerçekten ne hissettiğimi anlayabildiğinden emin değilim.
Sakura: Eğer gerçekten anladığıma inanırsan benimle birlikte savaşır mısın?
*Amai bakışlarını boşluğa doğru çekti. Bir süre aşağıya baktıktan sonra tekrar Sakura'ya bakıp kafasını evet anlamında salladı. Sakura göz yaşlarının arasında gülümseyip elini Amai'ye uzattı. Amai bir süre eline bakıp, kendi elini tuttu ve birbirlerine sarıldılar. Hıçkırarak ağladılar bir süre. Sonra Amai dengesini kaybedip duvardan yere düştü.*
Amai: Ahhhh!
*Karnını tutmaya başlayınca Sakura hemen yanına indi, Venüs'le ikimiz de hemen yanına koştuk.*

ŞİMDİ OKUDUĞUN
❦𝕬𝖒𝖆𝖎'𝖘 𝕾𝖙𝖔𝖗𝖞❦
Ficción General❦ᴀᴄɪᴋʟᴀᴍᴀ❦ Cinsiyeti yüzünden ayrıma uğrayarak başka bir hayata hapsedilen birisinin tam mutlu oldum derken onca yaşadığı şey... kader midir? Yoksa bir lanet mi? Sevdiklerinin kederlerini, üzüntülerini ve kayıplarına şahitlik ederek doğup büyüyen bi...