❦𝕬𝖒𝖆𝖎'𝖘 𝕾𝖙𝖔𝖗𝖞❦

❦2❦

•Amai'nin donuk, uzaklara kitlenmiş bakışlarının arasında bir damla yaş süzülür•

Amai: Ben artık eski Amai değilim Sakura. Kocasının acısı ile yanıp tutuşan kız beni görse ağlamaya devam ederdi, sonrasında olacaklardan habersiz...

◇AMAİ◇

*Odanın kapısını açar açmaz bana donuk suratla bakan Sakura'yı gördüm, odadan çıkıp kapıyı kapattım*

Amai: Bir şey mi oldu, bu halin ne?

Sakura: Ne?

Amai: Bu halin ne diyorum? Belli ki bir şey var, ne oldu?

Sakura: Ha, yok yok bir şey yok, sadece heyecanlıyım, hani normâl olarak.

Amai: Evettt bende. Bu arada Aden mesaj attı bizi hastanenin yakınlarındaki bir cafe de bekliyormuş, gidelim mi?

Sakura: Tabii olur. *yürümeye başlayarak* Doktor ne dedi?

Amai: İnanamayacaksın ama ikizlere hamileyim Sakura. Akira nın bana nasıl bir mucize verdiğinden haberi olsa yerinde duramazdı galiba.

Sakura: Şey, ııı Akira bu aralar nasıldı?

Amai: Nasıl yani?

Sakura: Yani bir şeye canı sıkkın gibi gördün mü veya hissettin mi?

Amai: Hayır neden?

Sakura: Hiiç Jane şirkette biraz sorunlar olduğunu falan söylemişti bana.

Amai: Benimle konuşmak istediğiniz şey bu muydu yoksa?

Sakura: Evet, yani haliyle merak ettik biraz.

Amai: Yok, yani kötü olduğunu falan hissetmedim, öyle görünmüyor, eminim çözülmeyecek bir şey değildir. Eğer bir şeye ihtiyaç olursa bana söyle tamam mı? Akira bana işle ilgili pek bir şey söylemez.

Sakura: Evet bildiğin gibi küçüklükten beri böyle, hislerini kolay kolay söyleyen birisi değildi.

Amai: Biliyorumm. Bende öyleyim, onu anlayabiliyorum.

◇JANE◇

Jane: Kafayı yememe ramak kaldı Lucien, ne demek bulamıyoruz?

Jeff: Bi tanem, sakin ol, eminim yakında haber alırız.

Bong-Cha: Bende aramaya çalışsaml, belki bir yardımım olur.

Charles: Hayır hayır, şirketi başıboş bırakmamalıyız, lucien le ben arıyoruz zaten, senin şirkette durman lazım.

Jeff: Bende sizinle aramaya geleyim.

Lucien: Sakura'da telefonu açmıyor.

Jane: Bana 5 dakika önce yazdı.

Lucien: Amai'ye söyledi mi?

Jane: Bilmiyorum sadece eve gelince konuşuruz yazdı bana.

Charles: Buradan anlaşılıyo ki söylememiş, yada söyleyememiş.

Bong-Cha: Ufff, eğer benimle alışverişe gelmeyi kabul etseydi ben söylerdim.

Jeff: Hayır ne konuştuklarını bilmeden kimse kimseye bir şey söylemiyor. Anlaştık mı?

Bong-Cha: Tamam baba.

Charles: Tamamm.

Julien: Tamam.

◇AMAİ◇

Amai: Bahsettiği kafe burası olmalı.

Sakura: Peki, sen içeriye geç ben bi bizimkileri arayıp sana döneyim.