Only one...|Pablo Gavi

Rozdział 23

Gdy weszłam nikogo nie było w salonie. Ale słyszałam że Olga podśpiewuje w kuchni.- Olga?-zapytałam.- O matko kochanie ale mnie wystraszyłaś.- Przepraszam nie chciałam.- O co chciałaś zapytać?- Wiesz może gdzie jest tata? Bo muszę z nim porozmawiać.- Jest w gabinecie.- Dziękuje.- Lili?- Tak?- Słoneczko chciałam cię bardzo przeprosić.- Ale nie masz za co to wszystko wina taty.- Kocham cię.- powiedziała Olga.- Ja też cię bardzo kocham. Po chwili poszłam do gabinetu.- Hej tato.- O cześć córciu.
- Możemy porozmawiać?- Jasne.- Chciałam porozmawiać o tym co się wydarzyło. Źle postąpiłam. Nie powinnam się tak obrażać rozumiem że chciałeś żebym nie była smutna ale to jest moja mama. Nie zbyt ją pamietam ale ją kocham i chce wiedzieć o niej wszystko. -powiedziałam.- Lili wiem. Bardzo źle postąpiłem
nie powinienem tego przed tobą ukrywać. Przepraszam cię bardzo. Kocham cię.- Ja też cię bardzo kocham. Po jutrze lecę już do Buenos Aires. Szkoda że nie możesz z nami lecieć.- Bardzo bym chciał ale wiesz mam bardzo dużo pracy. Ale będę oglądał z Olga i Alfredo.- No dobrze. Ja już bede iść się myć i spać  bo jestem bardzo zmęczona.- Dobrze. A nie będziesz jeść kolacji?- A poprosisz Olgę żeby mi przyniosła do pokoju?- No dobrze. To dobranoc kocham cię córciu.- Dobranoc. Ja tez cię kocham tato.
Poszłam na górę i się ogarnęłam. Gdy przyszłam do pokoju zobaczyłam że Olga przyniosła mi kolacje. Zjadłam i poszłam umyć zęby. Pisałam jeszcze coś w pamiętniku i nawet nie wiem kiedy usnęłam.

Budzik zadzwonił mi o 6.00 więc wstałam szybko ogarnęłam się i poszłam zjeść śniadanie. O 6.40 przyszli po mnie moi przyjaciele. Więc poszliśmy do studia. Weszliśmy na sale i czekaliśmy na resztę. Po chwili wszedł Ramallo - Dzień dobry dzieciaki.- powiedział Ramallo.- Dzień dobry.- odpowiedzieliśmy wszyscy.- Kogo nam jeszcze brakuje?- zapytał.- Em Leona i Angie.- powiedziała Cami.- A dobrze No to piszczały na nich. Dwie minuty po tym do sali wbiegł Leon.- Dzień dobry przepraszam za spóźnienie.- Dzień dobry nic się nie stało.- Widziałeś może Angie?- Tak tak poszła jeszcze do pokoju nauczycielskiego zostawić jakieś rzeczy.- Dobrze No to będziemy zaczynać. Na miejsca.- powiedział Ramallo.- Już jestem. Przepraszam miałam coś pilnego do załatwienia.- powiedziała Angie.- Gotowi? No to zaczynamy. Muzyka!! I tak zaczęła się próba.
- Super wam idzie!- krzyknęła Angie.

Ahora, sabes qué Yo no entiendo lo que pasa Sin embargo sé Nunca hay tiempo para nada Pienso que no me doy cuenta y le doy mil una vueltas Mis dudas me cansaron ya no esperaré...
Y vuelvo a despertar en mi mundo siendo lo que soy Y no voy a parar ni un segundo, mi destino es hoy Y vuelvo a despertar en mi mundo siendo lo que soy Y no voy a parar ni un segundo, mi destino es hoy Nada puede pasar Voy a soltar todo lo que siento, todo, todo... Nada puede pasar Voy a soltar todo lo que tengo Nada me detendrá Ahora ya lo sé Lo que siento va cambiando Y si el miedo que Abro puertas, voy girando Pienso que no me doy cuenta y le doy mil y una vueltas Mis dudas me casaron, ya no esperaré...
Y vuelvo a despertar en mi mundo siendo lo que soy Y no voy a parar ni un segundo, mi destino es hoy Y vuelvo a despertar en mi mundo siendo lo que soy Y no voy a parar ni un segundo, mi destino es hoy Y vuelvo a despertar... en mi mundo siendo lo que soy Y no voy a parar (No quiero parar) ni un segundo, (No voy a parar...) mi destino es hoy (No, no, no) Y vuelvo a despertar (No voy a parar) en mi mundo (No quiero parar...) siendo lo que soy (No, no, quiero parar...) Y no voy a parar (No, no, quiero parar) ni un segundo, (No voy a parar...) mi destino es hoy (No...!) Nada puede pasar Voy a soltar todo lo que siento, todo, todo... Nada puede pasar Voy a soltar todo lo que tengo Nada me detendrá

Dobrze. Dziś druga próba będzie o 14.00- powiedział Ramallo.- Dobrze.- odpowiedzieliśmy i poszliśmy do szatni się przebrać. Bo była 12.00.
Gdy się rozebraliśmy poszliśmy wszyscy do Resto Band odpocząć chwile, zjeść coś i poczekać na następna próbę.