Stuck In Time | jenlisa

7

Yaşadığım benim için oldukça tatsız tecrübeden sonra derse girmeye gerek görmeyip eve döndüm. Sadece yalnız kalıp düşünmek istiyordum. Belki bir şeyleri araştırmak veya hatırlamak istiyordum. Ama kesinlikle yalnız kalmak istiyordum.

Eğer olanları doğru yorumladıysam aynı tatsız tecrübeyi yarın da yaşayacaktım. Jennie beni hatırlamayacaktı, daha da kötüsü benim tuhaf biri olduğumu düşünüp bana korkuyla bakacaktı.

Ona daha birkaç gün önce ikimizin evlilik hazırlıkları yaptığı gerçeklikten geldiğimi nasıl söyleyebilirim ki? Bunu söylersem kesinlikle arkasına bakmadan kaçardı.

Peki bunu söyleyemeyeceksem, beni hatırlamasını sağlayamayacaksam, konuşamayacaksak, tanışamayacaksak ne yapacaktım? Sıkıntıyla üstümdeki ince ceketi fırlatıp tekrar yatağın altındaki kutuyu çıkardım.

Aptal balerin sanki bana inat olsun diye tersine dönmeye devam ediyordu. Ayrıca o berbat şarkı, ne kadar garip ve sinir bozucuydu!

Yazıyı tekrar tekrar okuyup farklı anlamlar çıkarmaya çalıştım, ama çıkardığım tek anlam hiçbir şey anlamamış olduğumdu. Kutuyu bir kez daha sinirle yatağın altına ittim.

"Bu saatte evde ne işin var?"
Kapıdaki Minnie'ydi.

"Derse girmedim."

"Neden?"

"Yorgun hissediyorum."

Garipser şekilde başını salladı.

"Yatağın altına ittiğin de neydi?"

Demek ki bir süredir kapıdaydı. Saklamanın anlamı yoktu. Hatta belki onu korkutmayacak şekilde bir şeyler anlatmam için iyi bir araç olabilirdi bu aptal müzik kutusu. Sakince kutuyu yatağın altından çıkardım ve Minnie'ye yanıma oturması için işaret ettim.

Kız kardeşim bağdaş kurmuş şekilde yanımda otururken merakla kutuyu inceliyordu.
"Bu kutuyu daha önce görmüş müydün?"

"Hayır, babamın bu yılki hediyesi mi?"

"Sanmıyorum. Babam her zaman not bırakır. Bunda yazan tek şey..."
Kutunun altını çevirip Minnie'ye okuttum. O da benim gibi anlam verememişti.
"Belki küçüklükten kalma bir şeydir ve hatırlamıyoruzdur, annem öyle şeyleri saklamayı sever."

Bu doğruydu annem her şeyimizi saklardı ama bunun onlardan biri olduğunu sanmıyordum. Bunun için fazla mistik ve sinir bozucu gözüküyordu.

Minnie kutuyu elimden alıp bir kez daha dikkatlice baktı.
"Ne garip..."
"Evet balerin tersine dönüyor, müzik de çok anlamsız hayatımda bu kadar kulak tırmalayıcı bir melodi duymadım!"

"Belki müzik de tersten çalıyordur?"

Minnie'nin üstüne düşünmeden söylediği bu şeyle gözlerim büyüdü ve heyecanla kutuyu elinden aldım.
"Minnie sen bir dahisin!"

Minnie yaptığıma bir anlam vermiş gibi gözükmüyordu. Ben de müziğin bana ne gibi bir ipucu vereceğini bilmiyordum ama aceleyle telefonumu elime aldım ve bu sesi tersine çevirebilecek bir uygulama aradım.

Kardeşim merakla beni izliyor ve yaptıklarıma bir anlam vermeye çalışıyordu. Ama ben bulduğumu düşündüğüm ipucuyla o kadar ilgiliydim ki onun bakışlarını üzerimde hissetmiyordum bile. Sonunda bir uygulama bulunca müzik kutusunun sesini kaydettim ve uygulama yardımıyla tersine çevirdim.

Minnie tam bir şey söyleyecekken parmağımla sessiz olmasını işaret edip telefonu kulağıma yaklaştırarak müziği dinlemeye başladım.

Müziği duyar duymaz dudaklarım şaşkınlıkla aralandı. Bu ipucu ne işime yarayacaktı bilmiyordum ama bir ipucu olduğu kesindi.

Çünkü müzik kutusunda tersten çalmakta olan şarkı, Jennie'yle benim şarkımdı.