Fizikçi |HyunHo|

2

Sanırım bu fici çok seveceğim..

-Minho-

💚

Sabahın erken saatlerinde okula giriş yaptığım sırada gördüğüm herkesin selamına kısaca karşılık vermiş, ardından öğretmenler odasına kadar zorla  ilerlemiştim. Okulda ayrı bir odam tabii ki var. Fakat öncesinde insani görevleri yerine getirmek adına onlara bir selam vermeliyim.. Neden ayrı odam olduğunu asla sormayın.

" Minho, günaydınlar!"

En başta Chris'in gülümseyerek dediği şeye karşılık " Günaydın günaydın.." demiş diğerlerine dönüp ayak üstü konuşmuştum.
Ardından çantamı alıp kendi odama gitmiş, eşyalarımı masama bırakıp hızlıca çıkmıştım. Hiç yavaş olmaya gerek yok.
Nöbetçi öğrenci beni görüp "Hocam günaydın, istediğiniz bir şey var mıdır?"  diye sorunca gülümseyerek " Kahve iyi olur.. 12/B' de olacağım. Teşekkürler." diye karşılık vermiştim. Hemencecik başını aşağı yukarı sallamış ve yok olmuştu.

Telefonumu cebime atmış, önünde durduğum sınıfa bakıp derin bir nefes almış, ardından girmiştim. Geldi bizim kriz saatleri... Sakin ol Minho. Onlar senin öğrencinlerin, hiçbirini dövemezsin...

" Günaydınlar!!"

" Sağolun!"

Ayağa kalkıp karşılık vermeleri üzerine elimle oturun işareti yapmış
" Oturabilirsiniz gençler... Hyunjin seni de yorduk. " diyip yerime geçmiştim.
Anında gülmüş " Hep yoruyorsunuz alıştım.." demişti yattığı yerden.

Kim kimi yoruyor acaba????

Sınıf defteri elime geçtiği sırada birkaç dakika boyunca ayak üstü bekleme ve yoklama faslı ile geçti.

" Keyifler nasıl bakalım??"

Sınıfın çalışkan öğrencileri... sadece üç kişi ama..en öne dizilmiş pür dikkat beni dinlerken sordum sorumu.

" İdare eder.."

" Berbat."

" Fizik dersine kadar her şey iyiydi.."

En arka sıraya bakmış, ayağa kalkıp ellerimi cebime koymuştum.

" Hwang Hyunjin... Fizikle barış artık.."

Anında başını olumsuz anlamda sallamış " Öldürseler sevmem o dersi." diyip başını sıraya koyup kapüşonunu kapatmıştı. Gülerek onlarla birkaç dakika daha konuştum.

" Hadi hadi herkes ayıldığına  göre...fizik beklemez gençler, aç bakayım defterleri..ya da bugün sadece soru çözelim. Konu olarak ilerideyiz nasıl olsa."

Çoğunluk olumsuz tepkiler verirken ben dersime başladım.

" Jeongin! Sessiz çocuğum sessiz!"

" Pardon pardon..."

" Sorun yok...kim çözmek ister?"

Arkamı dönüp koca sınıfa baktığım sırada Yeji, İseul ve Mingi... kendileri en iyi öğrencilerim..onlar dışında kimse el kaldırmamıştı.

" Peki o zaman...ben seçeyim."

" Ya hayır ama!"

" Sessiz... "

Ellerimi cebimden çıkarmadan arka tarafa kadar yürürken hekesin bakışları aynı yönde toplandı.
Sırasının önünde durduğum sırada kalemi yavaşça kafasına vurdum. Çok yavaşça canım.

" Pışt! Uyan hergele.."

" Hocam salın beni."

" Uyan ve bu soruyu çöz... çabuk."