Fizikçi |HyunHo|

19

çok hayirli bir insan oldugum icin
2 gun ust uste yb atiyorum
🐻🤎

- Minho-

Elimdeki kağıt ile bakışmayı kesmeye çalışırken aynı zamanda kafamın içinde dönen milyarlarca soru işareti beni rahat bırakmazken yavaşça Hyunjin'e döndüm.

Koltukta oturmuş, ellerini önünde birleştirmiş, bir şey dememi bekliyordu.

En son o gece onunla tekrar birlikte olmuş, fakat bu sefer ne akla hizmetse korunmamıştık. O günden sonra nedense hiç aklıma gelmedi ona doğum kontrol hapı alması gerektiğini söylemek. Bunu beklemiyordum çünkü. Aramızda ne olacak bilmiyordum. Bu yüzden bir haftada kalkıp tekrar gelmiştim buraya. Busanda geçirdiğim sakin ama onun özlemiyle kötü geçen günler şu andan daha iyiydi...
Hamile...benden.. benden hamile. Bu kelimenin bana verdiği bir mutluluk illaki vardı. Fakat nasıl olabilirdi? Biz hiçbir halt değildik.

Bakışlarımı kağıttan çekmeme sebep olan onun sakin ve tedirgin, normale göre daha az özgüvenli sesiydi.

" Bir şey demeyecek misin?"

Ona baktım. Kağıdı yanıma bırakıp elimi saçlarımdan geçirmiş aldığım derin nefesten sonra bu beş dakikanın sonunda büyük bir başarı ile dudaklarımı aralamıştım.

" Aklım almıyor... Nasıl olabilir.. gerçekten korunmadık mı?"

Olayın gerçekliğinden mi kaçıyorum yoksa?
( Yazar n: estağfurullah)

" Daha kaç kere söylemem gerekiyor?. Korunmadık. Hiç de aklıma gelmedi."

Benimde.

Başımı olumlu anlamda salladım.

" Ne olacak şimdi? Aldıracak mısın?"

" Aldırmalı mıyım? Onu vermek istemiyorum. "

Ellerini karnında birleştirip öyle konuşması bakışlarımın değişmesine,  ortamında yumuşamasına sebep olmuştu.

" Dünyaya bile istiye getirilmeyecek olabilir..fakat bir cana kıyma düşüncesi.."

" Çok kötü."

Yerinden kalkıp yanıma geldi yavaşça oturdu. Bakışlarım yerdeyken bir elimi elleri arasına almış ardından karnına götürmüştü. Hissetmemi istiyordu.

" Aldırmamı mı istiyorsun?"

Ona baktım. Ne olacaktı.. kafam çok karışmıştı. Hemde hiç olmadığı kadar. Aramız böylesine berbatken bir de bebek...ah Tanrım çıldıracağım.
Cevap vermedim. Sıcak elleri arasında ısınmıştı elim. Bir süre sessizlik oluştu. Ardından Hyunjin tekrar yavaşça konuşmaya başladı. Neden bu kadar duygusal duruyor?

" Eğer istemiyorsan yalnız başıma bakacağım.. onu vermek istemiyorum. "

Baba olmak istiyordu. Düşündüm bir an..belki de..daha önce ne bir baba ne de anne sevgisi görmemiş oluşu geliyordu aklına. Onun en büyük yarası buydu, bir çocuğa sevgisini vermek...onu büyütmek istiyordu.
Sen hiç sevgi görmedin..o görsün istiyorsun.
Bu düşünce bütün bakış açımı değiştirdi resmen.

Fakat cevaplamaya hazır hissetmiyorum kendimi. Sonuç olarak milyon şey yaşadık ve aramız berbat. Bir çocuğa nasıl babalık edeceğiz? Nasıl olacaktı her şey? Birbirimize olan sevgimiz zarar vericiydi. Ona nasıl verecektik bunu? Her şeyi düşünmem gerekiyor. Bir çocuğu dünyaya getirmek kolay olabilir, fakat onu yaşatmak cesaret isterdi. İyi bir baba olabilecek miydim?
Sonuçları nasıl olacaktı? O iyi olacak mıydı? Her şeyi düşünüp ona öyle cevap vermem gerekiyor. Böyle lanet olası bir cehenneme melek bırakmak çok tehlikelidir. Onu koruyabilecek miydik?