ponpon kızlar, hyunlix

yirmi bir

Masa da hep beraber -Jisung'un babaannesi ve dedesi de dahil- oturmuş yemek yiyorduk ama garip bir sessizlik vardı.

"Şu sarı saçlı oğlanlar çok yakışıyor." (Arkadaşlar hyun ve lixin saç renklerini unuttum siz sarı hayal edin)

Jisung'un babaannesi Hyunjin ve beni gösterip gülümseyince kızardım.

"Teşekkürler..." Diye kısaca mırıldandım ve kafamı geri tabağıma döndürdüm.

"Ee ne yapacaksınız çocuklar?" Bu sefer Jisung'un dedesi konuşunca Jisung konuştu.

"Ne yapabiliriz dede? Dışarı çıkarız herhalde." Deyip omuz silkti.

"Sen dışarı çıkmıyorsun, Jisung."

"Neden?"

"Kaplumbağa deden." Jeongin, Jisung'a laf atarken bu sefer babaannesi konuştu.

"Koyunların boklarını temizleyeceksinde ondan."

"YA BABANNE AMA BUNDAN NEFRET ETTİĞİMİ BİLİYORSUN!" Jisung sitem ederken ben ise kıs kıs gülüyordum. Hyunjin'e baktığımda o da gülmemek için kendisini zor tutuyor gibi duruyordu.

"Tamam lan kereta. Temizleme bok mok."

---

"Buranın havası çok güzel değil mi Hyun?"

"Hmhm."

Hyunjin ile beraber ufak bir göl kenarına gelmiştik. Diğerleri başka yerlere dağılmışlardı. Neredeler bilmiyorum.

Bizde Hyunjin ile etrafı geziyorduk işte.

Gölde yeşil başlı ördekleri görünce gülümsedim ve olduğum yere çöktüm.

"Dikdikdikdikdik."

"Felix, tavuk mu çağırıyorsun?"

"Ne ya? Gelmezler mi böyle?" Hyunjin gülüp kolumdan tutup beni kaldırdı.

"Gelmezler, hadi gel diğerlerinin yanına gidelim."

"Off."

"Oflama." Omuz silktiğim sırada kolunu omzuma atıp beni kendine çekmişti. Şu an yapışık ikizler gibi olduğumuzdan eminim.

Bir süre yürüdükten sonra Jisungların evinin önüne gelmiştik.

Bizimkiler, mahallenin çocuklarıyla yakartop oynuyorlardı.

"Hyunjin!! Bizde oynayalım mı?"

"Oynayalım, bebeğim." Hyunjin'i kolundan tutup çekiştirmeye başladım.

"Bizde oynayacağız."

"Hyunjin geç kenara aslanım. Felix sende ortaya gel." Jisung'un konuştuğuyla ortaya geçtim.

4 tane -3'ü erkek 1'i kız- küçük çocuklarla ortadaydık. Tabi Minho ve Hyunjin hariç. Onlar dış kısımında duruyorlardı.

Oyun Hyunjin'den başladı ve topu narince bana doğru attı. Bu fırsattan ziyade bende can kaptım.

Topu geri Minho'ya attığımda kimseyi vuramadı. Tekrar Hyunjin'e geldi ve Hyunjin yine aynısını yaptı; bana can kazandırdı.

2. De Minho küçük kızı sol bacağından vurdu. Kız kenara geçerken Minho ona bit şeyler söylüyordu.

"Cidden üzgünüm, seni vurmayacaktım ben." Tarz şeyler.

Küçük çocukları vurmuyorlardı, sona kalsınlar diye.

Hyunjin yine bana can verdiğinde Changbin gürledi.

"Ya Hyunjin yeter amına koyayım ya! Bile bile can veriyorsun Felix'e. Bize yazık günah amına koyayım. Koşturuyoruz oradan oraya. Felix'in ne farkı var?"

"Çünkü o benim sevgilim."

"Aa siz sevgili misiniz~?" Küçük kız konuştuğunda Hyunjin, kızın konuşmasının taklidini yapıp cevap verdi.

"Evet~" Kız gülümseyip geri önüne döndü. Bizde oyuna devam ettik.

Hyunjin'in bana bilerek can verdiğini saymazsak...

---

"Aish çok yorulmuşum!" Kendimi yatağa atmıştım direkt. Çocuklarla baya oyun oynamıştık ve çok yorulmuştum. Birdaha çocuklarla oynarsam arap olayım.

"Alayım mı yorgunluğunu?"

"Uğraşma benimle Hyunjin!" Diye cırlayıp yüzüstü uzandım.

"Ama Feliiiix..." Hyunjin yanıma yaklaşıp götüme şaplak attı. Sonra da geri odadan çıktı.

"Allah belanı versin senin!"

---

Hep beraber -Jisung'un dedesi ve babaannesi de dahil- televizyonun karşısına geçip bir şeyler izliyorduk ki Jisung'un dedesi konuştu.

"Çocuklar erkenden yatın sabaha çok meşgul olacağız. Özellikle şu kaslı çocuk."

"Ben mi?" Dedi Changbin mısırını elinde tutarken. Jisung'un dedesi gülümseyip başını salladı.

"Ben niye?" Dedi bu sefer Changbin.

"Sen dana keseceksinde ondan şu uzun sarışın olanda kesecek." Bunu demesiyle kafamı Hyunjin'e döndüm ve her zaman ki bakışıyla yaşlı adama bakıyordu.

---

SELAMLAR

cok mutlu oldugum ıcın yb atıyım dedım CUNKU bır hesap ınstagramda ponpon kızların vıdeosunu paylasmıs asırı sevındım onun ıcın atayım dedım

DIGER BOLUM FINAL

yorum ve oy atmayı unutmayın!!