Okuyup geçiyorsunuz, üzmeyin beni ama 🥺 Hadi bol yorum yapında motive olayım🥲
Yazardan;
Pete'den hala bir haber alamamış ve sadece elinden bir şey gelmeden o lanet hastanenin koridorunda öylece beklemek Vegas için olası bir durum değildi. Hissettiği korkuyla baş edemiyordu artık.
"Bir şey olmayacak, Pete uyanacak birazdan doktor çıkıp eve gidebileceğimizi söyleyecek... "
Karşındaki duvara boş bir ifadeyle bakarak kendi kendine sürekli bunları tekrar ederken Pai de hem Vegası izliyor hem de gelecek iyi bir haberi bekliyordu.
Yaklaşık bir saatin sonunda Pete'in olduğu odadan çıkan doktor ile bir hışım kalktı oturduğu banktan.
-İyi mi? Pete iyi mi uyandım mı doktor?
-Sakin olun bay Vegas, durumu şuan gayet iyi ve evet uyandı.
-Nesi var Peki, neden böyle oldu?
-Sadece bir soğuk algınlığı, yüksek ateşe bağlı baygınlık geçirmiş, biraz iyi bir beslenme ve bol bol dinlenme ile iyi olacak merak etmeyin.
-Yanına girebilir miyim?
-Tabiki, daha sonra tekrar uğrayacağım yanınıza geçmiş olsun.
Vegas başıyla doktoru onaylayıp Pete'in yanına adımlarken peşinden gelen adamı fark edince arkasını döndü.
-Sen nereye?
-Pete'i göreyim Vegas, sonra gideceğim zaten.
-Bak yardım ettin teşekkür ederim, ama git zaten senin yüzünden yanlız bıraktım onu nasıl korktu kim bilir canı yanarken.
-Vegas sa-...
-Bak! Derdin amacın ne bilmiyorum, inan umurumda da değil, ama bizden özellikle Pete'den uzak duracaksın! Bu son uyarım sana anladın mı?
Pai'nin cevap vermesine fırsat vermeden bebeğinin yanına geçmek için odasına doğru yürüdü. Arkasında oldukça sinirli, yumruklarını sıkarak kendine hakim olmaya çalışan bir Pai bırakmışsa da umurunda değildi.
Odanın kapısını açıp içeri girdi. Hastane yatağında kolunda serum, yüzünde solgun ve yorgun bir ifadeyle gözleri kapalı yatan sevgilisine baktı. Yavaş adımlarla ona yaklaşırken defalarca yutkundu... Yatağının yanında baş ucunda durduğunda saçlarına elini atıp okşadı usulca. Pete hissettiği el ile gözlerini araladı, yorgun ve kısık sesiyle konuştu.
-Vegas.
-Bebeğim, iyi misin?
-Hıhı. Daha iyiyim beni merak etme.
Vegas duyduğu yorgun ses ile kendini daha fazla tutamadı, gözünden akan yaşları umursamadan Pete'e doğru eğili boynuna sokuldu ve defalarca öpüp derinn derin soludu o mis kokusunu. O koku Vegasın her şeyiydi. O kokuyla nefes aldığını hissediyordu.
-Çok korktum bebeğim, seni yanlız bırakmamalıydım, aklımı kaybedecektim seni öyle görünce ben...
Pete boynuna sığınmış boğuk bir sesle konuşmaya çalışan adamın saçlarına koydu elini ve okşadı.
-Şşş! Ben iyiyim Vegas, önemli bir şey yokmuş hem doktor söylemedi mi?
Vegas başını olduğu yerden kaldırıp bebeğinin güzel yüzüne baktı, saçlarını geri doğru taradı parmaklarıyla ve her köşesini öptü yüzünün.
-İyi beslenip bolca dinlenmen gerekiyormuş Pete, merak etme sana daha iyi bakacağım bebeğim özür dilerim sana dikkat edemedim bu yüzden hasta oldun, ama söz daha çok ilgileneceğim seninle.
