(පෙර කොටසින් )
මනෝපාරක් ගහගෙන හිටිය විහඟ සිහියට ආවෙ සුනන්ද කතාරන සද්දෙන් .පන්සල් යන්න පරක්කු වෙන්නෙ නැතුව ලෑස්ති වෙන්න සුදූ .
හරි අම්මේ ..
පන්සල් යනකන් ඉවසිල්ලක් නෑ ,මනමාල හිනාවක් දාගෙන කණ්ණඩිය ඉස්සරහට ගිය විගඟ කණ්ණාඩියෙන් පේන තමන්ගෙ ප්රතිබිම්භය දිහා බලන් තමන්ටම මුමුන ගත්තා .
(විහඟගෙ හිනාව )
______________________________________________
කාලය කියන්නෙ හරි ඉක්මනට ගෙවිල යන දෙයක් , ආදිත්ය ඇවිත් දැන් මාසයක් වෙනෝ. එදා පෝය දවසෙ විහඟ උඩ පැනගෙන ගියත් පන්සලට ගියවෙලේ ඉඳන් ගෙදර එන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියල බල බල හිටියෙ , ගමේ පන්සල කියන්නෙ පෝය දවස් වලට ගමේ මිනිස්සුන්ගෙන් පිරිල යන තැනක් ඉතින් එතනට ආපු ගොඩක් අයගෙ , විශේෂයෙන් කෙල්ලොන්ගෙ ඇස් තිබ්බෙ මේ handsome කොල්ලො හතරදෙනා ගාව, වෙනදට නම් විහඟ කොහෙහරි ගියාම එයත් එක්ක කතාකරන හිනාවෙන හැමෝමත් එක්ක එයාගෙ මල් හිනාව දාල කතාකලත් එදා නම් කලේ එයාල දිහා බලන් ඉන්න කෙල්ලො දිහා බලල රවපු එක, විහඟ දන්නෑ ඇයි එයා එහෙම කලේ කියල ඒත් එතන හිටපු කෙල්ලො ආදි දිහා බලන් ඉන්නකොට විහඟට හිතුනෙ ගිහින් උන්ගෙ ඇස් වලට ඇනල එන්න .ඔය විදියට කාලෙ ගෙවිල ගියා, ඒ ගෙවුනු මාසෙටම විහඟට ආදිත්යව මුනගැහුනෙ පස්පාරක් විතර ඒ ආදිත්ය ලාලනීව හම්බ වෙන්න flower shop එකට ආපු වෙලාවන්වලදී .අම්මේ ....... අයියෝ අදනම් හොඳටම පරක්කුයි ....
මොනාද සුදු මහත්තය ඔයාමේ කරන වැඩ , ඔයා මෙහෙම වැඩට පරක්කු වෙලා යන එක පුරුද්දක් කර ගත්තොත් ලාලනී මැඩම් මොන්න හිතයි ද ? ආ .... ඊයෙ ගියෙත් නෑනෙ .
YOU ARE READING
FLOWER BOY
Romance"ඇයි බන් උබ ඒ කොල්ලට ඔච්චර අකමැති" "මන් දන්නෑ." "එහෙම වෙන්න බෑනෙ බන්. අකමැති වෙන්නත් හේතුවක් තියෙන්න ඕන." "මන් .. මන් දන්නෑ.. මගෙන් ආයෙ ඕක ගැන අහන්න එපා." ඔයා.... ඔයා හරි හුරතල් මගෙ මල් කොල්ලො .මන් ආදරෙයි.__♡__