FLOWER BOY

Chapter 7_♡

(පෙර කොටසින්)
සුනන්ද විහඟඟෙ විස්තර කියනකොට ආදිට හිනා ගියේ කොල්ලගෙ වැඩ මතක් වෙලා, ඇත්ත.... විහඟ සමහර වෙලාවට පොඩි එකෙක්වගේ තමයි.

ඇන්ටි.... මන් එහෙනම් ගිහින් එන්නම්, ගොඩක් රෑ වෙලානෙ දැන්.

අනේ හරි ආදි බේබි,පරිස්සමින් යන්න ඒනම්,බුදු සරණයි !.

බුදු සරණයි ඇන්ටි !

සුනන්දට වැඳලා , ආයෙත් පාරක් විහඟ දිහා බලල කාමරෙන් එළියට ආව ආදිත්‍ය ගෙදර යන්න පිටත් වුනා.
_________________________________________________

උදේ 6 ට විතර  ඇහැරුන විහඟ  ඇඳ ළඟ ඉන්න සුනන්දගෙ මූණ දිහා බලල කිසිම කතාවක් නැතුව එයාගෙ ඇඳ ඉස්සරහ තියන බිත්තිය දිහා බලන් ඉන්න ගත්තා.සුනන්ද එක පාරම බැලුවෙ මේ කොල්ලට මොකද වුනේ කියලා.

මන් ඇඳට ආවෙ කොහොමද ? හිමීට සුනන්දගෙ පැත්තට ඔලුව හරෝපු විගඟ එහෙම ඇහුවෙ මොකද එයාට මේ වෙලාවෙ දැනුනෙ නිකන් හීනෙකින් ඇහැරුනා වගේ.විහඟ  ඇහැරුන ගමන් නිසා කොන්ඩෙ අවුල් වෙලා , බාගෙට ඇස් පියන් හරියට සොම්බියෙක් වගේ .

ආදි බේබි තමයි එක්කන් ආවෙ.
සුනන්ද එහෙම කියනකොටම විහඟගෙ නිදිමත නැතිවෙලා ගියා.

මොකක් අර ආදිත්‍යකාරය මාව ඇඳට ගෙනත් දැම්ම ද ?
විහඟ ඇස් ලොකු කරගෙන ඇහුවා.

මොකක්ද සුදූ ඔයා ඒ ළමයට කතා කරන විදිය ආ..... ආදි බේබි කොච්චර හොඳ ද .අනික ඔයාගෙ බොස් නේද ?

අප්පේ හොඳයි හොඳයි හැබැයි මට නෙවෙයි ඔයාලට.බලන්නඑපෑ ඔෆිස් එකේදි ඕකගෙ තියන නපුරුකම.විහඟ එහෙම කිව්වෙ ඔෆිස් එකේදි එයාට බැනපු ඒව මතක් කරන ගමන්.

ආදිත්‍ය ඊයෙ අම්මවත් එක්කගෙනද ආවෙ ?

නෑ සුදූ, මන් එහෙ ගියේ නෑ.මන් ගිහින් මහරෑ ඒ මිනිස්සුන්ට කරදර කරන්න පුළුවන්යෑ.ඉතින් මන් ගෙදර හිටිය.

මන් කියල තියනවනෙ අම්මෙ,මන් එන්න රෑවුනොත් අම්ම තනියම ඉන්න එපා කියලා  ආ....... අඩුම තරමෙ ශීල ආච්චිලයි ගෙදරවත් යන්න තිබ්බා.කරදරක් එහෙම වුනානම්.මට ඉන්නෙත් ඔයා විතරයි.විහඟ සුනන්ද දිහා බලන් හැඟීම්බරව කියද්දි සුනන්දගෙ ඇස් වලට කඳුලු ඉනුවෙ පුතාගෙ ආදරේ නිසා.එහෙන්මම විහඟව සුනන්ද එයාගෙ පපුවට තුරුලු කර ගෙන ඔලුව අතගාන්න පටන් ගත්තෙ හරි ආදරෙන්.