Herkese merhabalar. Nasılsınız?
Hayırlı Ramazanlar dilerim hepimize. Umarım neşemizin hiç eksilmeyeceği bayramlara çıkarız hep beraber.
İlk bölüm için gelen oy ve yorumlarınıza minettarım. Var olun.❤️
Karakterlerimizi ama özellikle Ahu Ülkü'yü bağrınıza bastığınız için teşekkür ederim. İyi birer yol arkadaşı olacağız gibi duruyor. 🥰🙈
Bu bölümümüz olaylara geçmeden önceki son bölümümüz. Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorum yapmayı lütfen unutmayınız.
Ayrıca dm kutularımda sohbet etmek isterseniz beklerim. Bilenler bilir hemen geri dönüyorum.
Bölüm sonu görüşürüz o halde 💕💕💕
İnstagram ve Twitter: caylakmatmazel
''Hep böyle misindir?'' diye sorduğumda sıcak nefesi kulağımın hemen ardındaydı. İmzayı attım atalı içimde bir cesaret baş göstermişti. Farklı birisi gibiydim. Gerçi itiraf etmem gerekirse ben ona karşı hep başka birisiydim. Dışarı ne kadar suskunsam Yavuz Derman'a o kadar dişli.
''Nasıl?'' dediğinde kelimenin sonunu getiremeden tenime değen nefesi karnımın kasılmasına sebep oldu. Tüm ezberler çöptü şu an. Hangi hormonlarım yükseliyor, vücudumda neler oluyor unutuvermiştim.
''İlk gecemizde karına iyi bir arkadaş olabiliriz deyip...'' Elleri rahat durmuyor ve zaten üzerimde yok gibi olan beyaz geceliğin eteğinden içeri sızıyordu. Zar zor sesimi bulduğumda kalçam onun kasıklarıyla bütünleşmişti bile. '' Sonra da onu böyle baştan mı çıkarırsın?''
Bu odaya üzerimde gelinliğimle girdiğimden beri değişen bakışlarını fark etmiştim elbette. Bu bir ihtiyaçtı. Tensel bir çekim. Belki şimdilik aşktan uzaktı ama ateşle barutun bir arada olup patlamaması düşünülemeyeceği gibi bizim de birbirimize dokunmayacağımız elbette ki düşünülemezdi. Şimdilik tutkuya boğun eğebilirdim. Belki de Yavuz 'un, kocamın lisedeki kadar iyi öpüşüp öpüşmeyeceğini öğrenmenin vakti gelmişti. O maharetli dudakları özlemiştim.
Soyunma odasında değil, yatağımızdaydık. Toy değil, yetişkindim. Ama en önemlisi ise hissettiğim kadarıyla Yavuz da arzuluyordu beni. Vücudunun sıcaklığını kendi vücuduma yaymasına başka bir anlam yükleyemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ ATLASI
Ficción GeneralKapak: sırmanur Tam arabama ilerlerken durdum bir anda. Kapıyı açmaya çalışan elim havada kaldığında kırgınlığı üzerime geçirmiştim bir hırka gibi. Dik duruşlu Ahu bir köşeye çekilirken geride sadece çıplak bir ben kalmıştım. '' Asla affetmeyeceğim...