Kapak: sırmanur
Tam arabama ilerlerken durdum bir anda. Kapıyı açmaya çalışan elim havada kaldığında kırgınlığı üzerime geçirmiştim bir hırka gibi. Dik duruşlu Ahu bir köşeye çekilirken geride sadece çıplak bir ben kalmıştım.
'' Asla affetmeyeceğim...
Şimdi diyeceksiniz ki bu kız isyanlardaydı bölüm yetişmiyor diye nereden çıktı bu alıntı?
Doğum günümde beşinci bölümü yayımlamak istediğimi defalarca kez söylemiştim. Ama tam da o gün taşınıyoruz. Bu yüzden sürekli koli bantlamaya,eşya toplamaya çalışıyorum. Boşluk bulduğum her anda ders çalışmaya gayret ediyorum. O yüzden beşinci bölüm yetişmedi.
Ama kendime bir doğum günü hediyesi vermek istedim. Muhtemelen bu alıntıyı paylaştığımda yirmi altısı olacak ayın ama ben yirmi yedisi olarak davranacağım bir süre. 😂❤️
Bu bölüm tatlı bir aile sahnesi. İşlerin bizimkiler için yolunda olduğu anlardan birisi. Atlas'ın bebekliğini göreceğiz.
Keyifli okumalar ❤️🔥🥰
27.05.2023
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.
.
.
'' Bu defa ben kazanacağım,görürsünüz abiler.''diyen Ulaş olduğu yerde zıplayarak vücudunu büyük çarpışmaya hazırlıyordu. Barlas,Oğuz ve Yavuz elleri bellerinde bir halde onun bu olayı abartmasına bakarken bir yandan da ne ile sınandıklarını düşünüyorlardı.
Karaca köşkünde sıradan bir akşamdı yaşanan. En azından Atlas doğduğundan beri. Köşkün büyük salonunda koltuklar kenarlara çekilmiş, geniş bir boşluk bu şekilde meydana çıkmıştı. Neyseki Nurcihan Hanım evde değildi de mırın kırın etmiyordu.
Barlas'ın nişanlısı Leyla ise müstakbel kayınvalidesinin evde olmamasını fırsat bilerek mutfağa atmıştı kendini. Bu akşam beylere o yemek yapacaktı. O esnada ise gülüşme sesleri duyuluyordu salondan. Eline aldığı ve soymak üzere olduğu patlıcanı tezgahın üzerine bıraktı ve kısa adımlarla çıktı mutfaktan.
Salonun girişindeki ahşap basamakta durdu ve mutlulukla yasladı bedenini duvara. Dört kocaman beden tam ortada duran ve yeni yeni ayakta durmaya başlamış bir başka minik bedenin etrafında durmuş pür dikkat ona bakıyordu. Atlas'ın elinde küçücük bir oyuncak ayı vardı ve onu babasının ve amcalarının gözünün içine bakarak yere atıyordu. Diğerleri ise koşarak gelip oyuncağı kapan kişi olmaya çalışıyordu. Atlas'ın salonda yankılanan kahkahaları dinmesin diyeydi her şey. Minik adam her seferinde gülmekten ağzındaki emziği düşürüyordu. O kadar eğleniyordu ki bazen gözünden yaş geliyordu. Kocaman mavi gözleri ıslanıyordu yaşla.
Elini ve elbetteki elindeki oyuncağı önce birkaç defa sallıyor,amcalarını attım der gibi kandırmaya çalışıyordu.
Yine ortada durmuş,yine babasını ve amcalarını süzüyordu. Üzerindeki krem rengi pijama takımına ek olarak babası büyük bir beğeniyle aldığı aslan yelesine benzeyen başlığı geçirmişti başına. Ahu Ülkü, aldığı uzmanlık eğitimi devam ederken bir konferans için iki gündür Kaliforniya'da idi. Anne oğul iki gündür ekrandan özlem gidermeye çalışıyordu ve bazen genç kadının yanakları özlemden akan yaşlarla ıslanıyordu.
