Fake Eyes Open

Moon

"Seni böyle görmeyi özledik! Sadece bir haftada hepimizi yıktın Felix."

Seungmin'in konuşmasıyla sahada sıkı sarılmıştı arkadaşına. Endişeleri devam ediyordu hepsinin. Çünkü Felix nadiren gülümsüyordu.

"Ama şimdi hepimiz iyiyiz değil mi? Hadi yemek yiyelim. Yardım eder misin Minho?"

Minho ve Hyunjin ayağa kalkmış mutfağa gitmişlerdi. Yerde oturan Felix ve Seungmin ikiliside kalkıp koltuğa oturmuş sarılmalarına film seçerken devam etmişlerdi.

"Şirkette işler nasıl Minho?"

"Tüm çalışanlar üzgün. Biliyorsun ortak kararla Jisung'u kontrol bölümüne atadık. Çalışanların kodlarla ilgili çok fazla hata yaptığını söylüyor. Bu hafta içinde Felix'in de başlamasıyla daha iyi olacaklarını düşünüyorum."

"Umarım herkes bir an önce toparlar. Felix'i bu hafta içinde şirkete göndermeye çalışacağım. Şu sıralar pek istekli değil."

İkisinin arasında sessizlik olmuştu. Herkesin canı yanıyordu. Onlarda özlemişti Bay Lee'yi ve onun şakalarını.

Oluşan sessizliğin arasına Felix ve Seungmin'in melodiyi andıran kahkahaları duyulmuştu. Hyunjin uzun zaman sonra duyduğu bu sesin kaynağına bakmış, ikisinin sarılmış olduğunu, telefondan izledikleri şeye güldüklerini görünce minik bit tebessüm etmişti.

"Uzun zaman sonra ilk kez görüyorum güldüğünü."

"Son değil ya."

Kapı çalmıştı. Minho'nun da en korktuğu kısım Changbin ve Jeongin'in gelmesiydi. Felix'in gelmelerini kabul etmiş olması iyiye işaretti fakat affetmiş miydi?

"Ben bakayım kapıya."

Felix Seungmin'in yanından kalkmış kapıya doğru gitmişti. Seungmin ise Minho'nun yaptığı kaş göz hareketlerini görünce hızla kalkıp peşinden gitmiş, kapının deliğinden bakan Felixin yanında durmuştu.

"Hoşgeldiniz!"

Jeongin ve Changbin, Felix'in bu karşılaşmasına şaşırırken belli etmemek adına gülümsemişlerdi.

"Hoşbulduk Felix. Görüşmeyeli uzun zaman oldu. Nasılsın?"

"İyiyimm. Hadi içeri geçin bol bol sohbet edelim."

Uzun zamanın görmediği arkadaşlarını şu an karşısında görüyor olması Felix'i heyecanlandırmıştı. Hala kırgındı aslında onlara. Jeongin'in hislerinden biraz daha geç haberdar olmasının bedelini Seungmin ağır ödemişti. Ama şu anda hepsinin hayatı normale gidiyordu. Felix'in ki dışında.

"Hoşgeldiniz çocuklar."

Hyunjin'in salona gelmesi ile bütün gözler onlara dönmüştü. Changbin'in geleceğinden haberi yoktu muhtemelen. O çocukla aralarında pek iyi şeyler geçmemişti.

"Hoşbulduk Hyung!"

"Hoşbulduk Hyunjin."

Sesi tok çıkmıştı. O da Hyunjinden pek hoşlanmıyordu. Ama ikiside Felix için katlanmak zorundaydı. Sonuçta ikiside değerli kişilerdi Felix'e göre.

"Minho hyung, oturma ve Hyunjin'e yardım et. Köle."

"Ahh seni küçük-"

"Hadi Hyunggg~"

Minho ayağa kalkmış ve sinirle Hyunjin'in yanına gitmişti.

"Sevgiline sahip çık bana köle muamelesi yapıyor!"

"Belki de öylesindir? Felix dediyse bir bildiği vardır."

"Hanımcı seni. Konuşma."

~

Aradan 2 saat geçmişti. Herkes evlerine dağılmıştı. Hyunjin ve Felix salonda oturuyor telefona bakıyorlardı. Hyunjin her ne kadar yanında oturmayı ve ona sarılmayı istesede 'Felix isteseydi kendisi yapardı' düşüncesine kapılmıştı.

Arada sırada bakış atıyor, Felix'in mimikleri değişince de kaçırıyordu bakışlarını.

"Hyunjin."

"Ah efendim?"

"Öyle bakıp durmasana. Yanıma gel ve sarılalım."

Hyunjin duydukları ile heyecanlanmış, hızlı adımlarla Felixin yanına oturmuştu.

"Çok uykum var ama dışarı çıkmak istiyorum."

"Koş hazırlan sahile gidelim. Temiz hava alırsın."

Felix yerinden kalkmış hızla yukarı giden merdivenlere koşmuştu. Küçük bir çocuk gibi heyecanlanmıştı.

~

"Deniz manzarası çok güzel. Yıldızların denizin üstünde bıraktığı izler.."

Hyunjin kafasını denize çevirmeden öylece Felix'e bakıyordu.

"Bana göre benim yıldızlarım yanaklarında. Tanrı yıldızları gökyüzüne fazla görüp yüzüne serpiştirmiş."

Felix kafasını dalmış olduğu denizden çekmiş, tatlı bir gülümseme ile sevgilisine bakmıştı. Hyunjin tutuldukları korkuluklara Felix'i arasına almış ve yüzüne yaklaşmıştı.

"Bu gece ay çok güzel değil mi Felix?"

Bakışlarını gözlerine çıkarmış ve gozlerinin derinlerine bakmıştı karşısındaki adamın.

"Ölümü göze alırım Hyunjin."