I wanna be yours!

New life

"Μπιιιιπ Μπιιιιιιπ Μπιιιιιπ"

Ακουω το πρωινο ξυπνητηρι και εχοντας το προσωπο μου χωμενο στο μαξιλαρι προσπαθω να κλεισω το μικρο εκνευριστικο σατανα.

"Ευααα...κατεβα κατω το πρωινο σου εναι ετοιμο γλυκια μου"

Φωναζει η μανα μου απο την κουζινα. Σηκωνομαι σιγα σιγα μιας και δεν εχω επιλογη και αφου περασω απο το μπανιο και τελειωσω με εκεινες τις δουλιες μου κατεβαινω στην κουζινα.

"Καλημερα"

Λεω και προσπαθω να το πω οσο πιο ζωντανα γινεται. Η μαμα μου σερβιρει το πρωινο μου και αφου το φαω παιρνω την τσαντα μου και ξεκιναω για το σχολειο. Στο δρομο βαζω τα ακουστικα μου και χανομα στις σκεψεις μου. Ξαφνικα νοιωθω κατι να με τραβαει προς τα πισω. Γυριζω να κοιταξω και βλεπω την κολλητη μου (και μοναδκη καλη φιλη που ειχα στο σχολειο) την Κωννα. Βγαζω τα ακουστικα και της χαμογελαω.

"Αα..μην ξαναβαλεις ακουστικα" Μου λεει χαμογελωντας.

"Γιατι? Τοσο κακο ειναι να χανομαι στον κοσμο μου και εωω που και που?" Της απανταω βγαζοντας της γλωσσα.

"Κοιτα δεν ειπα οτι ειναι κακο, αλλα με κουρασες! Τοση ωρα σε φωναζω!" Μου λεει παραπονεμενα.

"Καλα καλα δεν θα το ξανακανω" Της χαμογελαω.

Την Κωννα τη γνωρισα μεσω των γονιων μου και πρεπει να ειναι περιπου στα 10-12 χρονια. Ειναι καλη κοπελιτσα με καλη καρδια και αυτο ειναι ενα απο τα πραγματα πανω της που με εκανε να την συμπαθησω περισσοτερο απο τα αλλα παιδια. Οσο απο εμφανιση η κοπελα ειναι ομορφη και κοντουλα σαν και εμενα εχει μακρυα καστανοξανθα μαλλια με ανοιχτοχρωμα καστανα ματια.

~Μετα το σχολειο~

"Παλι χαθηκες!"

"Huh??.." την κοιταω με περιεργια.

"Τι huh?" μου λεει ειρωνικα "λεω οτι παλι εισαι αλλου! Τι σκεφτεσαι?"

Ελα μου ντε τι σκεφτομαι? Ειναι πολλα αυτα που αφησα στην αθηνα. Τους φιλους μου, το αγορι μου, το σπιτι μας...πολλα και μαλλον και ενα μερος του εαυτου μου.

"Τιποτα μωρε απλα τις τελευταιες μερες δεν πολυ κοιμαμαι καλα και ερχονται και οι καλοκαιρινες διακοπες οποτε μου βγαινει ολο αυτο" Της λεω χαμογελοντας.

"Καλα...ας σε πιστεψω" Μου απανταει μελανχολικα. Ειναι προφανες οτι την ανυσηχησα λιγο επειδη δεν ειναι ετσι ο συνηθισμενος μου χαρακτηρας και το ξερει.

"Και πολυ καλα θα κανεις" Την κοιταω και χαμογελαω κανοντας της μια περιεργη γρκιματσα μπας και γελασει.

"Αντε να σε αφηνω να πας σπιτι σου τωρα" Μου λεει, φιλωντας με σταυρωτα και αφηνοντας με μπροστα στην πορτα του σπιτιου μου.

"Ευχαριστω τα λεμε αυριο, θα σε παρω τηλ για να σου πω ωρα για την βολτα" Της φωναζω καθως απομακρινεται και μου γνεφει καταφατικα. Καθως την βλεπω που φευγει, πεφτει το ματι μ σε ενα περιεργο τυπο π με κοιταζε. Ψιλοφρικαρω και τν αγνοω καθως μπαινω στο σπιτι.

Ειμαι μονη μου στο σπιτι οπως καθε φορα καθως ο πατερας μ δουλευει στην πολη και μας στελνει τα χρηματα και η μητερα μου κανει μια δουλεια που δεν εχω καταλαβει τι ακριβως αλλα ξερω οτι διαρκει απο τις 10 π.μ μεχρι της 8 μ.μ οποτε το σπιτι ειναι δικο μου χεχεχε!