I wanna be yours!

Meet my mum

"Καλησπερα Κυρια μαμα της Ευας" Πεταγεται απο πισω μου ο Περσι λεγοντας χαρουμενα.

Εκεινη την στιγμη ασπρισα. Οσο χρωμα ειχα παρει απο εκεινο το ενα μπανιο που ειχα κανει πρεπει να χαθηκε! Ενοιθα σαν εκεινα τα anime, που οταν βρισκονται σε τετοιες καταστασεις τα μαλλια τους σηκωνονται πανω, τα ματια τους ασπριζουν, εχουν ανοιχτο το στομα και εχουν αυτα τα μπλε χρωματα πανω στο μετωπο τους. Σκεφτηκα να τν σπρωξω και να μπω τρεχοντας μεσα στο σπιτι. Αλλα δεν μπορουσα να κουνηθω απο το σοκ. "Απο ολες τις μερες επρεπε σημερα να κατσει μπαστακας πισω απο την πορτα?" σκεφτομουνα.

"Γεια σου και εσενα. Πως σε λενε καλε μου?" Ρωταει η μανα μου τον Περσι ενω εξακολουθει να εχει εκεινο το ψευτικο χαμογελο.

"Εμ...Ειμαι ο Περσι. Περσι Χεντερσον!" Της χαμογελαει και απλωνει το χερι του.

Η μαμα μου δινει το χερι της αλλα αντι για κανονικη χειραψια, γονατιζει και το φιλαει."Εεεεεεεεε?????" σκεφτομαι και εχω φρικαρει με αυτα που βλεπω και προσπαθω να μην τραβηξω πανω μου τα βλεματα με τις γκριματσες μου. Παρολαυτα ειδα οτι η μανα μου μαλλον τον συμπαθησε με αυτο, αλλα και εκεινη λογικα θα το θεωρησε too much. "οχι ε?" Και καπως ετσι παλι χαθηκα στις σκεψεις μου ωσπου που ακουσα.

"Γιατι δεν ερχεσαι και εσυ μεσα? Να σου προσφερουμε και κατι και να σε γνωρισουμε και εμεις"

Εκει δεν ξερω πως κρατηθηκα και δεν πεταχτηκα να φωναξω με δυναμη ενα ΟΧΙΙΙΙΙ!

"Εε πολυ θα το ηθελα αλλα δυστυχως πρεπει να φυγω. Καποια αλλη στιγμη αν θελετε και εχετε την καλοσυνη να με δεχτειτε" Της απανταει ο Περσι.

"Φιουυυυυ!!" σκεφτομαι και ξεφυσαω κρατωντας την καρδια μου.

Αφου τελειωσουν και οι χερετουρες, μπαινω μεσα στο σπιτι και το πρωτο πραγμα που ειπα στην μανα μου ηταν

"Δεν προκειτε να συζητησω τιποτα αν δεν εχω πρωτα μαζι μου τον δικηγορο μου." Της λεω ενω προχωραω στο δωματιο "Ααα και...Ειμαι αθωα μεχρι αποδηξεως του αντιθετου" προσθετω και αποχωρω απο την σκηνη.

Η μανα μου παιζει και να με περασε για πρεζακι εκεινη την στιγμη με ολα αυτα που ελεγα αλλα δεν μιλησε. Καλυτερα και για μενα κιολας! Ποιος καθεται να εξηγει στην μανα μου οοοοολη την μεχρι τωρα ιστορια μου με αυτον. Αρχικα θα μου απαγορευσει να βγαινω εξω, κατι που και μονο στην ιδεα με τρομαζει! Στη συνεχεια, θα τον φερει εδω και θα του κανει ανακριση του κακομοιρη. "Για μια στιγμη, γιατι νοιαζομαι τοσο πολυ γι'αυτον?"  Σκεφτηκα και κουνησα περα δωθε το κεφαλι μου και επεσα πανω στο κρεβατι μου, το οποιο ειναι διπλο οποτε απλωθηκα.

"Ευα μου?" Ακουω την γλυκια φωνη του Περσι πισω μου μετα απο μια με μιαμιση ωρα.

Πεταγομαι παλι και γυρναω ενω σερνομαι μαζι με το σεντονι στην αλλη μερια του κρεβατιου. Παλι η καρδια μου πηγαινε σαν τρελη. Λες κα ειχα γυρισει απο μαραθωνιο!

"Μπορεις να μου πεις πως στο καλο μπαινεις εδω μεσα?" Τον ρωτησα αφου πρωτα πηρα μια βαθια ανασα.

"Απο οπου βρω ανοιχτα ερχομαι. Αφου αισθανομαι οτι με φωναζεις!" Μου λεει ενω μου χαιδευει τα μαλλια.

Ομολογω οτι μου φανηκε περιεργο αυτο αλλα καθως τον ξανακοιταξα σε εκεινα τα μεθυστικα ματια του χαθηκα μεσα σε αυτα. Και οσο μου χαιδευε τα μαλλια ημουν τοσο ηρεμη και αισθανομουν τοσο ωραια! Ετσι σε μια στιγμη εκλεισα τα ματια μου για να απολαυσω τα χαδια του και ενοιωσα την ανασα του. Πρεπει να ηρθε πολυ κοντα μου, κοντα στα χειλια μου, αλλα δεν εκανε κατι και μολις τα ξανανοιξα ειχε παλι φυγει. Χωρις θορυβο, χωρις τιποτα...απλα εφυγε! Νομιζω πως με καταβαλε το γεγονος οτι εφυγε ετσι, αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι για να αλλαξει αυτο. Οχι ακομα θελω να ελπιζω.