I wanna be yours!

Σε θελω κοντα αλλα φοβαμαι οτι θα σε πληγωσω

Ευας Pov

Ανοιγω τα ματια μου σιγα σιγα και βλεπω διπλα μου τον Περση να τον εχει παρει ο υπνος, ακομα ομως με κραταει στην αγκαλια του. Δεν θυμαμαι παρα πολυ καλα τι εγινε πριν λιποθυμησω αλλα ξερω οτι ημουν στο σαλονι και τωρα ειμαι στο κρεβατι αγκαλια με τον Περση. Αμεσως μου ερχονται οι ευχαριστες στιγμες μας, κοκκινιζω λιγακι και υστερα σφαλιαριζω ελαφρα τον εαυτου μου μαλωνοντας τον για τις σκεψεις μου και την επιθυμια μου για μια επαναληψη.

"Τι κανεις εκει?" Με ρωταει καθως γυρναει να με κοιταξει.
"Αμ...καλημερα, τιποτα δεν εκανα! Μια απλη σφαλιαριτσα για να ξυπνησω." Του σκαω ενα χαμογελο επειτα.
"Ετσι ξυπνας παντα εσυ? Η μηπως ηταν κατι αλλο?" Λεει καπως ανησυχος.
"Οχι γιατι? Εγινε κατι?" Ρωταω περιεργη.
"Δεν θυμασαι τι εγινε χτες?"
"Θυμαμαι οτι σε περιμενα να γυρισεις στον καναπε...μετα ειναι λιγο θολα τα πραγματα." Κοιταω ψηλα με το χερι μου τοποθετημενο κοντα στο στομα μου προσπαθωντας να θυμηθω περισσοτερα.
"Αα οκευ.."
"Εγινε και κατι αλλο που δεν θυμαμαι?"
"Οχι οχι, απλα κοιμηθηκες και σε ειδα στον καναπε και θεωρησα σωστο να σε φερω καπου πιο ανετα." Μου χαμογελαει και με φιλαει γλυκα στο στομα. "Τωρα για πες μου γιατι χαστουκισες τον εαυτο σου και θελω την αληθεια." Μου χαμογελαει πονηρα.
"Ελαααα...αφου το καταλαβες γιατι θες να με κανεις να στο πω?" Παραπονιεμαι.
"Για δυο λογους." Λεει και σηκωνει τα δαχτυλα του. "Πρωτον, θελω να το ακουσω απο εσενα και δευτερον γιατι μου αρεσει η εκφραση σου οταν θες να πεις κατι υποτηθεται ντροπιαστικο." Χαμογελαει.
"Να μωρε...." Του γυρναω πλατη. "Θυμηθηκα τα χτεσινοβραδινα....και μου αρεσαν....και....και...και...θα ηθελα..."
"Νααααααιιιιιιι...??"
"Δεν θα με πειραζε να επαναληφθουν." Λεω και δαγκωνω λιγο το κατω χειλος μου.
"Εε πες τοντε μια ωρα!" Τον ακουω χαρουμενο και με τραβαει κοντα του αρχιζοντας να με φιλαει στο λαιμο, αλλα σταμματει και σηκωνεται. "Θα..." Παιρνει μια βαθια ανασα." Θα σε πειραζε να κανουμε ενα μπανακι μαζι για αλλαγη χωρου?" συνεχιζει και μου χαμογελαει αμυδρα. Παραξενευτικα λιγο με αυτην του την κινηση και κοιταξα αλλου μελανχωλικα παιζοντας με τα χερια μου.
"Εκανα κατι κακο χτες που σημερα δεν το θυμαμαι και εισαι ετσι..? Γιατι αν εκανα συγνωμη.." Σχεδον δακρυζω.
"Οχι βρε χαζο μου!" Ερχεται κοντα μου και μου χαδευει το μαγουλο. "Δεν εκανες κατι απλα ψιλοβρωμαω και νιωθω ασχημα οταν δεν μυριζω καλα και για να μην σε αφησω να περιμενεις μονη σου η να περιμενω μετα εσενα αν θες να κανεις μπανιο, προτειμησα να κανουμε μαζι. Αν παλι δεν αισθανεσαι καλα...δεν υπαρχει θεμα το ξερεις!"

Υ.Γ ξεκίνησαν σχολεία και δίνω φέτος όσοι το διαβάζεται συγνώμη αλλα θα καθυστερεί πολύ περισσότερο να βγαίνει κεφάλαιο σας ευχαριστώ για την στο ρήξη παρακαλώ συνεχίστε 😜 και δείξτε κατανόηση η αρχιτεκτονική Αθηνών θέλει γερό διάβασμα 😢❤️