What are u?

44 6 0
                                    

Ξυπναω την επομενη μερα, συνηδητοποιω οτι ειναι κυριακη και πως ηταν να κανονισω με την Κωννα για βολτα. Ριχνω μια γρηγορη ματια στο ρολοι. Ειναι 2 παρα! "Πως???" Τα χανω λιγο επειδη δεν συνηθιζω να ξυπναω τοσο αργα. "Παει και η σημερινη βολτα!" Ειχα ακουσει χτες στις λιγες ειδησεις που ειδα για τον καιρο οτι κατα το απογευμα θα χαλασει.

"Παλι καλα που εχουν σταμματησει και τα σχολεια πλεον" Μονολογω.

Καθομαι στο κρεβατι και τυλιγομαι με το σεντονι καθως ο καιρος αρχιζει να κρυωνει. Ευτυχως η μαμα μου προνοει και μου βαζει παντα μια κουβερτουλα κατω απο τα μαξιλαρια μου οποτε μπορω να πω οτι ειμαι κοπλε! Ανοιγω την τηλεοραση του δωματιου μου και χαζευω τα παιδικα. Δεν ακουω θορυβους απο κατω αρα η μαμα θα πεταχτηκε στην γειτωνισσα και θα πιασανε παλι την παρλα...Αχ, αυτες οι μαμαδες!

"Αψιουυυ! Αψιουυυ!" Φτερνιζομαι και σκουπιζω την μυτη μου. "Οχι ρε μαμωτι μου, να μην αρρωστησω τωρα!" Παραπονιεμαι.

"Γειτσες."

"Αααααααααα!" ψιλοφωναζω. "Ακου Περσι αυτο πρεπει να σταμματησει" Τον μαλωνω.

Δεν μου απανταει. Και συνηδητοποιω οτι δεν ειναι οπως τον πρωτοειχα δει. Τον παρατηρω λιγο περισσοτερο και βλεπω οτι ειναι μουσκεμα, επειτα σηκωνομαι και τον πλησιαζω.

"Μεινε μακρυα σε παρακαλω"

"Μα εισαι μουσκεμα και προφανως οχι και στα πιο τρελα σου κεφια" τον πλησιαζω λιγο περισσοτερο.

Τρεμει και βαριανασενει. Λιποθυμαει.

"Ο ΘΕΕ ΜΟΥ!" Φωναζω και τρεχω να τον πιασω πριν πεσει τελειως κατω και χτυπησει.

Γρηγορα γρηγορα του βγαζω τα ρουχα που ειναι μουσκεμα, τον βαζω με τα χιλια ζορια στο κρεβατι και του αγκιζω το μετωπο. Ειναι ιδρωμενος και ψηνεται στον πυρετο. "οοο θεε μου, οοοο θεε μου τι κανω τωρα!?" σκεφτομαι καθως προσπαθω να ηρεμησω.
Φερνω ενα κουβα απο το μπανιο, του βαζω ξυδι και βαζω μια πετσετα να μουλιασει ενω τον σκεπαζω με το σεντονι και την κουβερτα. Επειτα βαζω την πετσετα στο μετωπο του και του σκιζω λιγο την μπλουζα του. Κοιταω και μενω καγκελο! Ειχε γρατσουνιες και τις ειδα να επουλωνονται σχετικα γρηγορα, σιγουρα πιο γρηγορα απο τις δικες μου παντως. Αλλα...μια..μια δεν εκλεινε. Την κοιταω λιγο καλυτερα και βλεπω εχει μια σκονη εκει μεσα. Παιρνω μια πετσετα με νερο και προσπαθω αγκιζοντας το ελαφρα να την βγαλω. Για κατι μου τυχει, εκει που εχω σχεδον τελειωσει το ακουμπαω λιγο αγαρμπα και πεταγεται ο Περσι φωναζοντας. Με τρομαξε φωνη του, αλλα πιο πολυ αυτο που ειδα. Τα δοντια του! Ειχαμε ολοι ακουσει τις ιστοριες και βλεπαμε σειρες με λυκανθροπους και βρικολακες αλλα κανεις μας δεν τα πιστευε, λογο του αιωνα κιολας. Κιομως εγω ειδα ενα. Και ηταν μεσα στ δωματιο μου! Μετα απο το ουρλιαχτο του ξανα επεσε στο κρεβατι. Φοβομουν αρχικα να τον πλησιασω...αλλα μετα δεν με ενοιαζε γιατι ηξερα πως με ειχε αναγκη εκει την στιγμη. Τελειωνω με εκεινη την πληγη και την βλεπω να επουλωνεται και αυτη μετα απο λιγα λεπτα. Τσεκαρω για τον πυρετο του κα βλεπω πως κι αυτος επεσε. Ανακουφιση. Τον ξανασκεπαζω, του παιρνω τα ξιδια και τις πετσετες και καθομαι διπλα του περιμενονταςτον μεχρι να ξυπνησει.

I wanna be yours!Where stories live. Discover now