I wanna be yours!

Σαγαπαω ακομα και οταν δεν στο λεω.

"Περσι ηρεμησε λιγο, η κολλητη μου ηταν και της μιλησα λιγο για σενα τιποτα το σπουδαιο. Επισης αργησα απλα επειδη ξεχαστικαμε λιγο με την συζητηση." Του απανταω ηρεμα και ελαφρως τρομαγμενη.

"Αυτο ειναι? Η μηπως σε πειραξε κανενας οσο εισασταν εξω? Και γιατι να πας εξω μεχρι τοσο αργα?" Ρωταει με ανεβασμενο τον τονο της φωνης του.

"Περσι τι λες? Γιατι νιωθω σαν μου κανεις ανακριση? Δεν εκανα τιποτα κακο, ισα ισα που βγηκα μια βολτα με την κολλητη μου? Τι επρεπε να σαπισω μεσα στο σπιτι?" Του απανταω με ενα ηρεμο αλλα σοβαρο τονο στην φωνη μ.

"Ξερεις κατι? Εχεις δικειο, δεν επρεπε να ερθω! Καληνυχτα Ευα." Φευγει απο το παραρυθο κατευθυνομενος προς το δασος φανερα εκνευρισμενος.

Σηκονομαι απο το κρεβατι και παω στο παραθυρο.

"Περσι στασου..ΠΕΡΣΙ!" φωναζω οσο πιο δυνατα μπορω μπας και με ακουσει αλλα δεν γυρισε καν να με κοιταξει. Απλα συνεχισε να προχωραει.

Αουτς....νομιζα με νοιαζεται....Γιατι να το κανει αυτο.

Κλεινω το παραθυρο και πεφτω στο κρεβατι. Ζεστα δακρυα αρχιζουν να σταζουν απο τα ματια μου κυλωντας στα μαγουλα μου και επειτα τα ρουφαγε το μαξιλαρι κανοντας μια τεραστια σταμπα απο δακρυα. Πριν το καταλαβω με ειχε παρει ο υπνος και ξυπναω απο το ξυπνητηρι. Βριζω λιγο απο μεσα μου και υστερα το κλεινω ενω με τα βιας σηκωνομαι ορθια. Ντυνομαι και κατευθυνομαι προς το σχολειο.

~Μετα το σχολειο~

Περπαταω σαν ζομπι προς το σπιτι. Το κεφαλι σκυμμενο, χαμενη στις σκεψεις μου και τα συμβαντα που εγιναν χτες με τον Περσι. Που και που κοιταω πισω μου μπας και τον δω. Καποια στιγμη το περνω αποφαση και βγαζω τα ακουστικα μου απο την τσεπη και βαζω τερμα την μουσικη.
Φτανω σπιτι και η μαμα μου εχει ετοιμασει φαγητο στην κατσαρολα και μου εχει αφησει ενα σημειωμα πανω στον παγκο της κουζινας.

Γλυκια μου θα γυρισω λιγο αργα σημερα, οτι με θελησεις παρε με τηλ.
Φιλια!!

Αφου φαω αραζω λιγο στον καναπε μεχρι που ακουω την πορτα της εισοδου να χτυπαει επιμονα. Η καρδια μου αρχισε να χτυπαει δυνατα, πηρα μια ανασα και σηκωθηκα απο τον καναπε.

"Ποιος ειναι?" ρωτησα οσο πιο δυνατα μπορουσα αλλα δν βγηκε πολυ ηχος.
Δεν πηρα απαντηση απλα συνεχισε να χτυπαει την πορτα. Αμεσως στο μυαλο μ ηρθαν τα πιο τρελα σεναρια..."Κι αν ειναι κανας βιαστης? Θελω να μεινω για λιγο ακομα παρθενα κριμα ειναι!"

Ξαφνου το χτυπημα σταμματαει και ακουω απεξω μια γνωριμη φωνη να φωναζει νευριασμενα..