ATROPOS

prologue

Merhaba 🌸

Şans verip okuduğunuz için teşekkür ederim. Benim için bu kurgu önemli bir adımdı ve bir açıklama yazmam gerekli diye düşündüm. Çok spontane gelişecek aslında 😅 Uzun zaman önce bu platformda birçok kurgu yayınlamıştım fakat bu kurgu benim uzun süre sonra tabularımı kırıp kendim için attığım önemli bir adımımdı. Bunu tek başıma başarmadım tabii ki prometheus555 olmasaydı cesaretlenmem çok uzun zaman alacaktı. O yüzden bu kitabı ona ithaf ediyorum. Teşekkür ederim 🥹💗

Kurgumun hangi saatte karşınıza çıktığını merak ediyorum bu yüzden başlama saatinizi buraya bırakırsanız çok mutlu olurum 😺

Ve şimdi sizi tanıtım bölümüyle baş başa bırakıyorum.

Keyifli okumalar.....

Ꮚ

   İnsanlar, hayatları boyunca kendilerini bir yere ait hisseder veya hissetme ihtiyacı duyardı. Bunlara örnek olarak en başında aile gelirdi. Varlıklarına en ihtiyaç duyduğumuz topluluk.

  21 yıllık hayatım boyunca kendimi hep bir yere ait hissetmek isterdim. Mutluluğumu paylaşacağım, canım yandığında yanımda varlığını hissedeceğim veya en önemlisi arkamda birilerinin olduğunu hissetmeyi... Bunlar benim için sadece istekten ibaretti. Asla gerçek olamayacak istekler.

  Şu yaşıma kadar kadar bütün zorluklara tek başıma göğüs germiştim yanımda desteğini hissedeceğim tek bir kimse yoktu. İstenmeyen ve gözden çıkarılan kişiydim. Öz ailem bile beni istememişken kim beni niye isterdi ki? 

Kimsesizlik sırtımda taşıdığım en büyük yükümdü. Hayatımın her anında arkamda her daim gölgesini hissedeceğim canavardı. Aynı zamanda bana gerçekleri her daim hatırlatacak tek dostumdu. Kısacası kimsesizliğim benim şu hayattaki tek kimliğimdi.

Ꮚ

Bittiiiii......

Düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayııınnn.

Umarım tekrar görüşürüüz 🩷