ATROPOS

episode 17

Merhabalaar

Milat-Issız Sokaklar

Keyifli okumalar dileriim

Ꮚ

Yine her zamanki gibi çalışma masasında projeleri inceliyordu Zaim. Fakat bu defa kafası projelerde değildi.

Gelen mail kafasını karıştırmakla kalmamış, düzenini altüst etmişti.

Kimseye çaktırmak istemiyordu. Kimse onun bu endişeli hâlini görsün istemiyordu, bu yüzden bunu saklamak onu yoruyordu.

Yine kafası dolduğu an elindeki dosyayı masanın üstüne fırlatıp şakaklarını ovuşturmaya başladı.

İçindeki endişeli his geçmeyince cep telefonunu çıkarıp mesaj bölümüne girdi.

"Dediğimi yaptın mı? Bu akşam mekâna tekrar gel. Konuşmamız gerekiyor."

Mesajı gönderdip uygulamadan derhâl çıktı. Cevap beklemiyordu. Zaten gelecekti.

O sırada kapısı tıklandı ve direkt açıldı.

"Müsait misin Zaim?"

Gelen ağabeyiydi.

"Gel tabii ağabey."

İstemese de bunu belli etmek istemedi. Kendini gülmeye zorladı anında.

Zahir gelen direktif ile birlikte masanın önündeki sandalyelere yöneldi.

Gelmesindeki amaç hem işlerin ne durumda olduğunu öğrenmek ve Zaim'in neler yaptığını gözlemlemekti.

"Projeleri mi inceliyordun?"

"Evet. Stajyerlerin dosyaları. Puanlama yapacağım. Sen neden geldin ağabey?"

"Bir süre daha buradayım demiştim ya. İspanya'da kalan işleri burada devam ettireyim diyorum. Hem beraber bakmış oluruz güzel olur."

Zaim, ağabeyinin gitmediğini öğrenince bu duruma zaten bozulmuştu. Şimdi de işleri ortak olarak yapmaları sinirlerini bozacaktı.

İspanya'da ki şirket buradaki şirketlerinden daha küçük ve yerel bir şirketti.

Ağabeyi oraya taşınmaya karar verdikten sonra oraya yönetici olarak gitmişti.

Ve tabii şimdi Zaim'in yönetici olduğu şirket bir zamanlar ağabeyindeydi. O gittikten sonra ise babası her ne kadar istemese de Zaim'e kalmıştı. Bir zamanlar ezdikleri Zaim, şirketi büyütmüştü.

"İyi de çok kalmazsın ki zaten ağabey sen buralarda. Dinlen o yüzden."

"Yok ağabeyciğim hem biraz da sen dinlen. Ailenla vakit geçir. Karını da kızını da al bir güzel tatile çıkın."