Fragility Unveiled: A Husband's Protective Domination [Completed]✓

Kabanata 7

DRAKE

I can't believe na pumayag siyang magtabi kami sa kama.

This is so amazing!

It's one of the purposes of her parents and my parents, which is why I'm doing this favor for them.

They knew she was hard to get, especially since she rejected a lot of men. And they think that I can change her perspective toward men.

We are in the middle of lunch, and I can see the eyes of men on her. Wala man lang siyang pakialam.

She's wearing the red bikini I bought, and it suits her so well. I just wanted to know that only I am allowed to stare until I want.

I give them a deadly look.

"Huwag mo na silang pansinin, hayaan mo sila." Rinig kong sabi niya.

She must have seen me giving them a warning.

"No!! This is not normal." Wika ko sa kanya na siyang ikinatawa niya at Ikinakunot ng noo ko.

"Look at those girls." She said.

Pansin ko rin ang mga babaeng kanina pa nakatingin, but I don't care.

I have more concern about her.

"Let's go!" Maawtoridad kong sabi sa kanya.

"But..."

"No more buts!!" I interrupted.

Hindi ko maatim na tinititigan nila siya ng ganoon. I don't need to give them a punch before they realize.

Sinunod naman niya ang sinabi ko at lumabas kami ng resto. "I'm still hungry." Maktol niya habang naglalakad kami.

Pumasok kami sa kabilang pwesto kung saan may private room for dining. Mas gusto ko pang dalawa lang kaming magkasamang kumain kaysa sa kumain sa puno ng mga may pagnanasang mata.

"Gusto mo lang ata akong ma-solo e? Nagseselos ka?" Tanong niya habang pinipigilan ang tawa.

I didn't expect her to say those words.

Hindi agad ako nakasagot na para bang nagsarado ang bibig ko.

"Okay, go back there and let them stare at you until you want." I said it sarcastically.

SOFIA

NAGBIBIRO lang naman ako e.

I understand kung bakit niya to ginagawa he's just protecting me from them.

Pinapahanga ako ng lalaking ito.

Ngunit wala akong maramdamang kakaiba para sa kanya.

I'm just going with the flow.

Narito kami ngayon sa kabilang resto kung saan kinuha niya talaga ang private room para sa pagkain.

Hinayaan ko na lamang ito kung ano ang gusto niyang isipin at nagpatuloy na lang ako sa pagkain na naantala kanina.

Basta ako kain lang, gutom ako.

ABALA ito sa laptop niya. May aasikasuhin lang daw. Iniwan ko siya sa kwarto at bumaba muli ako. Naglibot kami kanina ngunit hindi gaanong kalayo dahil matindi ang sinag ng araw.

Narito ako ngayon sa dalampasigan naglalakad MAG-ISA ng mapansin kong umiilaw ang cellphone ko.

Phone call...

Si Trixie ang tumatawag. "Kumusta ang El Nido?" 

"Okay naman! Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon." Masayang balita ko sa kanya.