Fragility Unveiled: A Husband's Protective Domination [Completed]✓

Kabanata 36

Wedding day....

SOFIA

DALAWANG araw kaming hindi nakita ni Drake bago ang kasal namin. Isa ito sa mga pamahiin nila sa gayon ay matupad o maganap ang kasal namin. Wala namang mawawala kung hindi namin ito susubukan.

I'm so excited.

Ngayon ang araw ng kasal namin. Hindi pa rin ako makapaniwalang pagkatapos ng tatlong taon ay magaganap na ang naudlot naming kasal.

"Congratulations, anak." Sabi ni mama sa akin.

"Thanks, mom."

"Parating na ang mga mag-aayos sa iyo. So, be ready. I'm so happy for you." Wika niya.

Ngumiti ako sa kanya bilang tugon. Bumangon ako sa higaan at pumunta ng banyo. Nagbabad muna ako sa bathtub total ay maaga pa naman. Ngumingiti ako habang iniisip ang mga masasayang alaala namin ni Drake maging ang mga anak ko.

Pagkalipas ng 15 minutes ay umahon ako at naligo. Tumunog ang cellphone ko at kita ko ang group call.

Sinagot ko ito at bumungad ang mga madaldal kong kaibigan. "Congratulations, girl." Gigil nilang bigkas sabay-sabay.

Tumawa naman ako. "Kailangan talagang sabay?" Wika ko.

"Oo naman." Wika ni Clara. Nagbyahe pa talaga ang babaeng ito para lang dumalo sa kasal ko.

"Pano ba yan, Trixie at Lanie tayo nalang ang naiwan." Wika ni Trina.

"Oo nga. Ang inaakala kong tatandang mag-isa ay uunahan pa pala tayo." Wika ni Lanie.

"Ano ba kayo, baka ang hinahanap natin ay na sa simbahan na. I wish na sana may mga pinsan si Drake na kasing hot niya. Huwag mo kaming kakalimutang ipakilaka, huh?" Sabi ni Trixie. Kahit kailan talaga ang babaeng ito. Kulang nalang ibugaw ang sarili.

"Oo nga." Pagsang-ayon ni Lanie at Trina. Tinawanan lang sila ni Clara. Wala naman siyang problema dahil kasal na ito. Hindi nga lang kami nakadalo noon sa kasal niya dahil sa busy.

"Mga desperada." Wika ko sabay tumawa.

"Wow, naman." Wika ni Trixie.

"Sige na, see you all soon. Narito na ang mga mag-aayos sa akin." Paalam ko at pinatay ang tawag.

Nagpatuyo ako ng buhok at sakto namang kararating ng mga mag-aayos sa akin.

"May nag-ayos naman na pala sayo." Wika ng mag-aayos.

"Wala pa, sissy." Wika ko naman.

He's gay and adorable. Sa tingin ko ay magkakasundo kami nito. I love mingling with this kind of person. Sasakit ang puson ko katatawa.

"Talaga ba? Why so pretty? Hindi mo naman na pala kailangan ng makapal na make up. Hindi kagaya ng mga iba na ako rin ang nag-make up, nahirapan talaga ako." Pabiro nitong sabi.

"Ikaw talaga." Sabi ko habang nakangiti.

"Let's start?" Tanong niya.

"Sure." Wika ko naman.

Ilang oras din ang tagal bago ako naayusan. It's fine because I'm also enjoying my momentum.

Gayundin ang dalawa kong anak. I missed them already, it's been two days as well since I seen them. Kasama nila ang daddy nila. Gusto raw nila akong makapagpahinga ng maayos at hindi na ako tumanggi.

I still can't believe na silang dalawa ang may plano sa lugar ng proposal niya. I asked them where they got that idea, and they answered, sa mga napanood daw nila.

Ang tatalino talaga nila. Ako noong kabataan ko puro laro pa ang alam ko samantalang sila ay marami nang na-explore. Iba na talaga ang henerasyon sa ngayon.

Ilang sandali ay nagsalita ang nag-aayos sa akin.

"Perfect."

DRAKE

"Congrats, son." Bati sa akin ni daddy habang nag-aayos ako. I still can't believe na matutupad na ang pinapangarap ko.

"Thanks, dad." Tugon ko. Tinapik nito ang balikat ko.

"Mauuna na kami." Wika naman niya.

"Take care, dad."

Ilang sandali ay pumasok ang mga anak ko. "Good morning, dad." Sabay nilang bati sa akin.

"Daddy's kiss?" Tanong ko tsaka lumuhod. Hinalikan ako sa magkabilang pisnge.

"Bakit hindi pa kayo nakabihis?" Tanong ko sa kanila.

"Just relax, dad." Sabi naman ni Mason.

"Daddy will go first to church, okay? Our nannies will accompany you when you go there." Wika ko sa kanila.

"And be a good boy and a good girl." Dagdag ko.

"No worries, dad." Tugon ni Madison.

"Okay, Mason, look after your sister. See you there." Binigyan ko sila ng halik at naunang lumabas.

Pinagsabihan ko ang mga Yaya at driver na sila nang bahala. Gayunding sumunod ako sa simbahan.

Isang oras na ang nakalipas at marami ng tao dito sa simbahan. My friends, cousins, and business partners, at marami pang iba. 

"Congratulations, man." Bati ni Jason sa akin.

"Thank you, kung hindi ko sinunod ang payo mo noon walang ganitong mangyayari." Pasalamat ko.

"Anytime, man." Saka niya ako tinapik sa balikat nagpaalam ito at nakipag-usap sa iba at sakto naman kakarating nila Trix, Luke, at Josh.

"At last, dude." Wika ni Trix.

"Hindi ako makapaniwalang ikakasal ka na talaga." Wika ni Luke.

"Yeah. Congrats, bro." Bati ni Josh.

Nag-usap-usap kami at nagtawanan habang hinihintay ang fiancée ko... soon to be my wife.

Matapos akong makipag-usap at nagpasalamat sa kanilang pagbati ay biglang tumunog ang cellphone ko.

"Nasaan ang mga bata?" Kinakabahang boses na rinig ko sa kabilang linya.

"Papunta na sila, why? What happened?" Tanong ko.

"Bakit mo sila iniwan? For fuck sake, Drake, they have been kidnapped." Sigaw ni Sofia habang umiiyak.

"What?!" Gulat kong sigaw at napatingin silang lahat sa akin.

"Stay there, I'm coming home." Sabi ko at agad na pumunta sa harapan ng simbahan at ginamit ang mic.

"I knew you are all shocked sa pagsigaw ko. I just wanted to inform na hindi muna matutuloy ang kasal." Paunang sabi ko at nagkanya-kanya sila ng salita.

"What happened?" Sigaw ni Josh.

"My kids have been kidnapped." Wika ko at nagmamadaling umalis ng simbahan para puntahan si Sofia. 

SOFIA

PASAKAY na ako ng sasakyan ng may biglang tumawag sa cellphone ko. 

It's unknown number. 

I answered the call at narinig ko ang boses ng mga bata. Isang babae at lalaki. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

"Mommy, help us." Sumisigaw habang umiiyak na sabi ni Mason.

"Mason/Madison." Bulalas ko habang umiiyak.

MGA ANAK KO

-

A/N

Please don't forget to support me by voting, commenting and following me. Thank you 😉 God bless 🙏