Hayat demek mücadele demektir, en güzel duygu yalansız sevmektir. Sevgine gözyaşlarını feda etmektir. Asıl marifet görmesen de sevdiğini yüreğinde bilmektir.
'' bir dakika sen bana kızmadın?
''neden kızayım ki?
''ne bileyim çiçeğim hani öğrenmişsin ya seni sevdiğimi kızarsın bağırırsın diye tahmin etmiştim sen byle şeyler söyleyince şaşırdım doğrusu
''ne yaptığın neden 2 yıl boyunca sakladığın umurumda değil önemli olan ne biliyor musun kader bizi ne yaptı etti birleştirdi şimdi gelip sana neden sustun bunca zaman neden gelmedin diyemem çünkü artık geride kalsın istiyorum tamam geçmişimizi öyle ha deyince unutamayız ama geleceğimize gölge olmasını istemeyiz değil mi?
''sana öyle hasretim ki kır çiçeği tıpkı çölde susuz kalan bedevinin suya hasret kalması gibi yanımdasın ama dokunmaya kıyamıyorum o kadar narin ve güzelsin ki adın gibi''
''dans edelim mi?'' Papatyanın bu isteğine Kartal gülümseyerek olur demişti Papatya telefonundan seçtiği şarkıyı açıp Kartalın elini tutmuştu
''gözlerini gözlerimden ayırma
''ellerini ellerimde bir saniye olsun ayırma''
''Seni çok seviyorum kır çiçeği''
''bende seni''
daikalarca dans ediyorlardı Papatya yorulup kendini geri çekip kollarını bağlayıp uzaklara dalmıştı Kartal sandalyenin üstünden aldığı hırkayı Papatyanın üstüne nazikçe atmıştı
''hadi hava iyice soğumaya başladı giy şunu üşütme''
''onu bu elbiseyi almadan önce düşünecektin Kartal ağa''
Kartal aldığı elbiseye şöyle bir baktı gerçekten nefes kesiciydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''çok güzelsin kır çiçeği'' Papatya duymamıştı
''öyle güzelsin ki kır çiçeği yanında nefes almam imkansız'' Kartal Papatya'ya giderek yaklaşırken Papatya geri adım atıyordu utancıdan yüzü kızarmıştı zira ölecek olsa on an olurdu geri geri adım atarken ayağının takılmasıyla geriye doğru sendeleyip düşecekken Kartal ağa belinden tutmuştu o an sanki zaman donmuştu Papatya'nın kalbi yine hızlı hızlı atıyordu saçından bir tutam yüzüne gelmişti Kartal saçını geriye nazikçe atmıştı Papatya utangaç yüzünü görmesin diye yüzünü hafifçe yana çevirince bu sefer boynu ön plana çıkmıştı Kartal yutkunmuştu bir kaç saniye öyle kaldıktan sonra anı bozan Papatya olmuştu hafifçe Kartalın koluna vurarak''
