Hizmetçi (Papatya)

Papatya 25

Kimileri seviyorum der, çünkü ezberlemiştir. Kimileri diyemez, çünkü gerçekten sevmiştir.

''ağam! ağam ! kendine gel daha evli bile değiliz bırak lütfen Kartal beni duyuyor musun?''

Kartal başını Papatyanın boynundan çekip baktı Papatya soluklandıktan sonra konuuşmasına devam etti 

''ağam bu yaptığımız yanlıştı ya bizi gören olsaydı daha evli bile değiliz''

Kartal Papatyaya bu kadar yakınken kendisini kontrol etmesi imkansızdı yanında olsun istiyordu öpmek istiyordu koklamak istiyordu çok seviyordu bu kızı dudaklarından tut ayak ucuna kadar her şeyini  seviyordu 

''sen öyle karşımda durunca kendimi nasıl kontrol edebilirim söylesene Papatya''

''yaptığımız yanlıştı Kartal sonuçta daha evli bile değiliz 

''söz konusu sen isen neyin doğru neyin yanlış olduğu umurumda değil  Papatya 

''anlamıyorsun beni Kartal demek istediğim bu şekilde yakınlaşmamız hoş bir davranış değil ya bizi gören olursa Midyatt zaten adım çıktı birde bundan dolayı -

''bundan dolayı ne?! Kartal Papatya'nın cümlesini bitirmesine izin vermemişti ''bundan dolayı ne Papatya? asıl sen anlamıyorsun eğer sana birisi bir şey söylese bırak söylemeyi senin hakkında en ufak kötü düşünceye sahip olsa  birisi yan gözle baksa onun kellesini kopartır ibreti alem olsun diye sergilerim tüm Mardin'de 

''ooo bana diyorsun ama kendin kıskançlığın şahı çıktın be ne o öyle kelle koparmalar falan?''

''seven kıskanır güzelim''

''abartmadan kıskan o zaman''

''senin için yaşarım kır çiçeğim sen olmadan ben hiçim''

Papatyanın gözleri dolmuştu ilk defa bu kadar sevildiğini hissetmişti üstelik yalansız dolansız saf duygularla seviliyordu Kartala sarılıp gözyaşlarını serbest bıraktı 

''güzelim ne oldu neden ağlıyorsun söyle?''

Papatya bir şey demiyor ağlamaya devam ediyordu Kartal ağa Papatyanın kendisine bakmasını sağlayarak alnına küçük ama Papatya'yı derinden etkileyen bir öpücük bıraktı 

''söyle bebeğim seni ağlatan şey ne?

''beni bu kadar sevdiğin için teşekkür ederim Kartal o kadar temiz ve saf bir aşk ki kimseye nasip olmayacak türden Allah seni karşıma çıkarmasaydı sahte bir aşkın acısıyla kim bilir kendime ne yapacaktım''

Kartal Papatyanın gözyaşlarını silip elini yukarı kaldırdı ve serçe parmağına minik bir buse bıraktı Papatya bu adama sandığından daha fazla aşık olmaya başlamıştı Kartal Papatya'nın başını göğsüne yaslatmış saçlarına küçük küçük öpücükler bırakıyordu

''şştt sakin ol ağlama o günleri unut artık önümüzde koca bir yol var yaşamamız gereken bir hayat var''

''birlikte yaşamamız gereken bir hayatımız''

''ağam benim gitmem gerek akşam için annemlere haber vermem lazım''

Kartal ağa ''nikah için mi diyerek hafifçe sırıtmıştı 

''ağam ben gideyim artık akşama bir sürü hazırlık elbiseydi falan'' diyerek gidecekken Kartal onu yine tutmuştu

''Kartal bırakır mısın gitmem gerek''

''niye gidiyormuşsun burada kal hazırlığını burada yap 

''annemlere haber vermeden mi hayatt olmaz''