Hizmetçi (Papatya)

Papatya 14

Akdamar Adası'nda yaşayan papazın "Tamara" adında güzel bir kızı varmış. Sahilde oturan bir genç, rahibin güzel kızına aşık olmuş. Tamara ve delikanlı gizlice buluşmaya başlamış. Genç adaya gelirken Tamara, ona ışık tutup yardımcı oluyormuş. Tamara'nın babası bu durumu öğrenmiş ve kızını bir odaya kapatmış. Kızından çocuğun geleceği saati ve günü öğrenmiş. Çocuk adaya doğru yüzmeye başladığında onu hep yanlış yönlendirmiş. Sonunda genç çok yorulmuş. Sulara batıp çıkan genç, "Ah Tamara" diye bağırıp boğulmuş.

(ah Tamara'nın babası şerefsizmiş) 

Hayat ne garipti değil mi? Daha düne kadar başkasının kollarında yeni hayatına merhaba demek için sabırsızlanan Papatya şimdi kanlar içinde başka bir adamın arabasındaydı sahi neden yapmıştı bunu değer miydi? onun için işte bunun kendisi de bilmiyordu kendisine geldiğinde yaptığı hatadan elbette pişman olacaktı peki başkaları yaptıkları hatalardan dolayı pişmanlık duyar mıydı ? Orası muamma 

Genç kız yarı uyanık şekilde arka koltukta öylece yatıyordu adam bir şeyler diyordu ama kız onu net duyamıyordu inleyince adam arabayı durdurup arkasına dönerek ''özür dilerim çok özür dilerim canını yakmak istememiştim diyerek arabayı tekrar çalıştırdı işte bu hayatın garipliğiydi yakın sandıkların canını yakmaya çalışırken tanımadığın biri en ufak bir şey de sen incinme isterdi 

İşte Kartal Dağhan'da öyle bir adam'dı dışarıdan her ne kadar sert  ve acımasız gibi dursa da içinde kopan fırtınayı bir o bilirdi birde Allah

Çok sevmişti Papatya'yı o kadar çok ki evlendiğini duyduğunda kalp krizi geçirmiş ardından kendini odaya kapatmıştı ne yer ne içerdi en son babası vefat ettiğinde böyle olmuştu annesi ve babaannesi ona bir şey olmasın diye endişelenir dualar ederdi

5 ay önce

''Ana! canım yanıyor ana ben kime ne yaptım neden ben neden! Allahım onu bana yar etmeyecektin neden gösterdin o güzel gözlerini '' 

Papatya ve  Barlasın evlendiğini duyan Kartal o gece odasında ne var ne yoksa dağıtmış camları kırmıştı hiçbir şey acısını geçiremezdi öfkesini dindirecek bir şey yoktu çaresizdi sevdiği kadına açılmak bir ömür helali yapmak için 2 sene sabırla beklemişti ama kader onun planladığı şeylerin tersini göstermişti 

Reyhan hanım oğlunun bu haline üzülüyor  gözyaşlarıyla tesellli etmeye çalışıyordu 

''Ah be oğlum yapma bunu kendine bak helak ettin kendini meğersem kaderinde yokmuş yapma oğlum böyle üzme kendini Allaha ve zamana bırak her şeyi  unutursun be oğlum zamanla yapma böyle

Reyhan hanımın bilmediği şey oğlunun Papatya'ya aşkının ne denli büyük olduğuydu unutmazdı unutamazdı o gözleri o siyah saçları o dudakları gecesi gündüzü o kızdı hayalleri vardı gerçekleşmeyecek olsa bile  gelecek kurmuştu adam kendisine içinde Papatyanın olduğu ama bir yandan korkuyordu ya beni istemez sevmezse diye Kartal takıntılı bir manyak değildi  Papatya onu sevmese bile o severdi dualarında hep onun iyi olmasını isterdi 

Papatya'nın haberi yoktu Kartal'dan onun evliliği önce aşağılamalarla sonrada  saçma bir aşk-intikam oyunuyla geçmişti zavallı kız suçu olmadığı halde kurban edilmişti 

...

Hastaneye vardıklarında adam arabadan inip kızı kucağına alarak içeri girince hızlıca sedye getirip üzerine koyup hemen odaya almışlardı yanında 3 hemşire ve 2 doktor vardı sevdiği kadını o halde görmek ağır gelmişti Kartala ne yapacağını bilemez halde ortalıkta dolaşıyordu bu durum içeriden bir hemşirenin çıkmasıyla bozulmuştu