*ခလွမ်း *
*ခလွမ်း*
ပန်းကန်းချပ်တွေ ဆင့်ကွဲသံတွေ ထွက်ပေါ်လာတော့ ဧည့်ခန်းမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အိမ်အကူမလေး နှစ်ယောက်က မီးဖိုချောင်ကို ပြေးဝင်လိုက်တယ်။
တရားခံကတော့ မနက်စား စားမလို့ပြင်နေတဲ့ ရစ်ခီ!
"ဟယ်.."
အိမ်အကူမလေး နှစ်ယောက်က ဟယ်ကနဲ ဘုရားတ သွားရတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ရှန်သခင်လေးက ထယ်ရယ် ပြင်ပေးထားတဲ့ မနက်စာကို မစားချင်လို့ ဒီလိုတွေ ဆန္ဒပြနေတာ များလား။
"ကင်မ်ထယ်ရယ် လက်နဲ့ ထိထားတဲ့ မနက်စာကို ငါစားမဝင်ဘူးလို့ နင်တို့ကိုပြောထားတယ်မလား"
ရစ်ခီက ဒေါသထွက်နေရလို့ အသက်ရှူသံလဲ ပြင်းနေသလို နှာထ်ိပ်လေးတွေလဲ နီရဲနေတယ်။
"ဒီပန်းကန်တွေကိုလဲ သူလက်နဲ့ ထိ ထားတယ်မလား"
ရစ်ခီက စားပွဲပေါ်မှာ အကောင်းအတိုင်းကျန်နေသေးတဲ့ ပန်းကန်ကို ပါ ခွဲပစ်လိုက်တယ်။
အကြောင်းပြချက်ကတော့ ရှင်းပါတယ်။ ထယ်ရယ် လက်နဲ့ ထိထားလို့ပါပဲ။
ကင်မ်ထယ်ရယ် လက်နဲ့ထိထားသမျှ အရာဝတ္တုတွေကို ရစ်ခီ ကိုင်လို့မဝင်ဘူး။ ယုတ်ညံ့တာတွေ ပါ သူ့ဆီကို ဆင်းသက်လာလောက်တယ်လို့ ထင်နေတာကြောင့်။
ပန်းကန်ကျကွဲသံကြောင့် ဝါရင့်လုပ်သက်ရှိတဲ့ အဒေါ်ကြီးက အမြန်ရောက်လာပြီး ဘုရားသခင်ကို တမိသွားတယ်။
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပန်းကန် အကွဲအစ တွေကြောင့် ခြေလှမ်းတွေဟာ ရပ်တန့်ပြီး ရှန်သခင်လေးကို တစ်အံ့တစ်ဩ သာကြည့်ရင်း ဘာမှ ထပ်မပြောနိုင်တော့ဘူး။
မနက်အစောကြီးကတည်းက ဒီနေ့အတွက် မနက်စာ ပြင်ဖို့ တာဝန်ကိုယူထားရတဲ့ ထယ်ရယ်က ရစ်ခီ ကြိုက်တတ်တာလေးတွေ ချက်ပြုတ်ပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ ရစ်ခီ့မားမား တာဝန်ပေးထားတဲ့ အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုအတွက် အပြင်ကို သွားနေရလို့ အိမ်မှာ ရှိမနေဘူး။
"ဟယ်..သခင်လေးရယ်.."
"ကျွန်တော် အဒေါ်ကြီးကို ဘယ်နှစ်ခါပြောထားလဲ! ကင်မ်ထယ်ရယ်ကို မီးဖိုချောင်ထဲ ပေးမဝင်ပါနဲ့လို့! သူ့လက်နဲ့ ချက်ထားသမျှ ထိထားသမျှ အရာအားလုံးကို မသထီဘူးလို့.."
