Varietes. Zbiór wierszy.

Perełki mojego życia

Tydzień temu był świeżutki limeryk. Dziś znowu pora na coś starszego, sprzed lat.

* * *

Pierwsze perełki życia mojego – jakie są – nietrudno zgadnąć kolego!

Są bowiem przy mnie odkąd się tylko narodziłem. Od czasu, gdy pierwszy raz do Przystani Życia przybiłem.

Są to ludzie,którym mówię wszystko otwarcie, w których mam oparcie,
ale i też wielkie wsparcie.

Zawsze oni pierwsi z powodu sukcesów gratulacje mi składają, na równi radości i smutki ze mną przeżywają. Gdy jest mi smutno lub źle: pierwsi oni mnie pocieszają.

To właśnie ludzie ci sprawili, że dane mi jest być na tym świecie – o kogo chodzi, czy już wiecie?

To Rodzice moi – Kochające Dusze, Wielkie Serca, które siłą miłości powołali Trzecie Serce do świata. Są ze mną teraz – będą ze mną po wszystkie moje lata.

Perełkami mogą też być marzenia, których z utęsknieniem czeka się spełnienia. Lecz niektórych snów urzeczywistnienie kończy się tylko postanowieniem.

Marzenia te pozostają na zawsze w odległej Krainie Marzeń,
świecie niewiarygodnych i przecudnych zdarzeń.

Jako mary na jawie i we śnie tam istnieją. Z jednej formy nieustannie płynnie w drugą się leją.

Póki człek ma wyobraźnię, Marzenia się nie starzeją. Dzięki snom każdy o każdej porze trafi Tam bezbłędnie przez zawsze otwarte Marzeń Wierzeje.

Gdy Tam jesteś to -co się dzieje?- wszystko wokół Ciebie serdecznie się śmieje. Tak Cię to rozbawia, przenika do głębi duszę, kłopotów wszelkich w chwili jednej pozbawia – że i Ty też wraz z tym wszystkim wokół gromko się śmiejesz.

Choć raz jeden w życiu dotrzeć do gwiazd – dotrzeć daleko...

Podziwiać z bliska Drogę Mleczną, białą niczym mleko. Upajać się widokiem Galaktyk odległych, których gwiezdne światła rodzą się, żyją i nieodwracalnie przemijają. Lecz zaraz potem – nowe Światła na miejsce Starych przybywają.

Od początku do końca misję swą wypełniają. A jakie przy tym kształty i kolory zupełnie nowe – niepowtarzalne – przybierają...

Perełki życia są tam, gdzie cywilizacja nie wkracza. Gdzie wszystko poza ludzki rozum wykracza.

To natura. Wielka, ośnieżona góra. Przejrzysta woda w jeziorze, bezkresne morze. Lasy, liście, drzewa - wiatr ciągle w konarach śpiewa. Pąki kwiatów nad ziemię wyrastają – kwitną – i zapachy przepięknie w powietrze wypuszczają . Natura z ręki Stwórcy wytworzona. Do ciągłego przetrwania stworzona.

Perełką wielką w życiu jest to wszystko, co kochamy. Dlatego marzenia ciągle w sercu mamy.

O tych marzeń spełnienie się staramy. Marzenia i ludzie, których miłości i bliskości codziennej doświadczamy...

To są perełki mojego życia – to jest sens mojego na Ziemi bycia.