kağıttan hayaller

17. Bölüm

Gece evde ki takırtılarla uyandım yan odam da uzay vardı o yapıyo umudu ile yeniden yatağıma yattım ama yere bir şey düşünce yine yerimden kalktım ilk yan odaya girdim uzay uyuyordu ee
kim o zaman elime vazoyu aldım ses cıkarmadan aşağı indim siyah giyinmiş iki kişi hırsız elimdeki vazo yere düştü ve çığlık attım "lan uzay hırsız var uzay imdat" uzay elinde sopa ile indi elime telefonu verdi " cabuk polisi ara" "tamam" hemen polisi aradım o sırada korkudan uzay ya sarıldım o da bana salak hiç birşey yaşadı onlarda kaçtı polisler iki dakika sonra geldi olan herşeyi anlattık rüzgar amca çığlığımı duyunca uyanmış aslında herkes uyanmış tabi kim uyanmaz yanımıza geldi adam çok iyi ya. Polisler gittikten sonra biz tam yukarı çıkacakken rüzgar amca konuştu "hop nereye burda kalmadınız bizim evde yer var ikiniz bir odada kalırsınız herhalde" tam ağzımızı acı aktık ki "itiraz istemiyorum hadi düşün önüme " evden cıktık yan tarafa geçtik aras kapıda bizi bekliyordu altında şort üstü yok oha kaslara bakın ya ben arası keserken içeriden bir koz geldi arasın koluna girdi "senmıydın çığlık atan da beni tatlı rüyamdan uyandıran ama yanında ki yakışıklı için bir şey demiyorum canım" uzay'ı gösterdi aras ona gözlerini devirerek baktı "sen takma onu özgür kuzenim olur kendisi kız ama çapkınlık dikkat et uzay" uzay daha olanların farkında diyil di ispanyolca birşeyler mırıldandı ispanyada geldi kendisi herkese şaşkın şaşkın bakıp "bu kim o kim sen kimsin ben kimim o adımı nerden biliyo bu tatlı kız kim" oha ne kadar çok soru sordu ağzım acık ona baktım "oha ne kadar çok soru sordun birde ben çok soru soruyorum diyodum" "genetik demek ki özgürcüğüm" özgürcüğüm mü aras hı "hadi ama çocuklar içeri geçin" hep bir ağızdan "tamam" içeri geçtik herkes odalarını çıktı bizde uzay ile nasıl yatıcağımızın kavgasını yaptık ama sonucunda ikimizde yenildik birbirimize sarılarak uyuduk...