kağıttan hayaller

20.Bölüm

Sabah istemesemde kalktım üzerime siyah pantolon giyindim genelde siyah fazla giymem değişiklik olsun sacımı topladım makyajımı hafif yapıp aşağı indim uzay daha uyuyordu kahvaltıyı hazırladım birşeyler yedim uzay 'a not bıraktım evden çıktım. Okula geldim dışarıda selin vardı niye geldi bu kız hiç onu görmemiş gibi önünde sessizce gelicicekken kolumdan tutup "nereye güzelim seninle biraz konuşalım ama aras' ın bu konuşmadan bir haberi olursa işin biter anladın mı!" "evet" kolumdan çekerek hani hep filmlerde siyah mercedes arabalar olurya ona bindik "bak kızım aras benim onu bırak" sanki oyuncak bu çocuk  "allah allah sanane be tapulu malın mı senin aras he ! yürü git be" baygın bakışlarla bana baktı  "pff kapa çeneni seni aras ve ateş 'in etrafında dolaşırken görmeyeyim"  ateş kim he hatırladım hem buna ne oluyo ya havalara giriyo "seninle uğraşamam ya" arabadan indim o da arkamdan indi arkamdan gelirken kolumu tutu ateş bizi gördü biraz şaşırmıştı "ya bırak kolumu ya" "bak beni anlamıyorsun onların peşini bırak"  bağırmaktan başka şansım yok "offf imdat yardım edin" diye bağırmaya başladım "kapa çeneni ne bağlıyorsun salak" yanımıza koşarak ateş geldi "ne oluyor burda selin bırak kızın kolunu cabuk" yürü be ateş koçum benim  "hayır ateş sen karışma"  "hayır ateş karış beni kurtar lütfenn" ateş bana baktı gülümsedi ama birşey vardı selin ' e  bakarken suratında birşey vardı gözleri parlıyordu ateş selin'e aşıktı    "selin lütfen bırak beni" ateş beni onaylayarak  "selin bırak" selin dayanmadı beni bıraktı ama iterek bıraktı beni - - - -
  Ateşten
Selin özgür' ü bıraktı ama daha kötü birşey oldu onu itti ve yere düşerken başı kaldırıma çarptı ne olduğunu anlayamadım selin kaçtı ben yere eğildim başından kanlar akıyordu hemen telefonu çıkartıp ambulansı aradım ah selin ah ne yaptın sen güzelim ya ambulansın siren sesleri geliyordu kısa bir süre sonra yanımıza geldi özgür' ü  başından tutup sedyeye yatırdılar göz ucuyla etrafa baktım aras yeni geliyordu beni gördü yanıma geldi "bu kim" "şey.. Im.. özgür" bana baktı sonra sedyeyi görebilecek şekilde başını kaldırdı "ne !! ne diyosun sen be nasıl oldu? Kim yaptı? Konuş lan konuş"  "abi selin onu itti başı kaldırıma geldi öyle işte" aras sinirle bana baktı sanki suç benim allahım ya ambulansa geçti ve gittiler bende araba ile takip ettim onları allahım ne olur bir şey olmasın selin hapse girer yoksa belki bencilce olabilir ama seviyorum onu .....
Arastan
Özgür sedyede başı kanlar içinde yatıyordu bu hali beni mahvediyor o selin sürtüğünü mahvedicem. Selin hakkında kötü planlar yaparken ambulans durdu ve hastaneye geldik hemen ameliyata alacaklarmış allahım ne olur iyileşsin...
1 saat sonra
Doktor odadan çıktı "aras bey özgür hanım iyi ama biz birşey  farkettik beyninde tümör var ama şuan için iyi bir kaç gün burda kalsa daha iyi olur" "peki doktor bey" beynimde tümör var nasıl olur onun ölecek olmasını fikri beni mahvediyor ben ölmeden o ölemez buna izin vermem asla...