LANETLİ KRALLIK - KRALİÇE'NİN İNTİKAMI

6. BÖLÜM: ATEŞİN KIZI

Babamın sesi tüm sarayda yankılanıyordu. Evelynn mahcubiyetle başını önüne eğmiş duruyor, ağabeyimse onun bu tavrına yüzünü buruşturmuştu. İkisinin aksine bu durumu ne umursuyor ne de garipsiyordum.

"Benden habersiz nasıl krallıktan ayrılırsınız?" diye bağırdı. Yüzü sinirden ya da bağırmaktan kızarmıştı. Arkasında duran Ellen onu tutmaya çalışıyor gibiydi ama aslında zevk aldığına emindim. "Khaloskha'nın dışı sizin için tehlikeli!"

Artık kim olduğumu bilmenin özgüveni mi buna sebep oluyordu bilmiyordum ama babama meydan okur gibi baktım. "Khaloskha'nın içindeyken güvende olduğumuzu mu sanıyorsun baba?" diye sordum. Ellerimi karnımın üzerinde birleştirdim ve bakışlarımı ona sabitledim. "Yangınlar, saldırılar, düzenlenen yüzlerce suikast, sınırdaki cesetler... Bırak da istediğimiz gibi yaşayalım çünkü asla güvende olamayacağız." Denge ve düzenin koruyucusu. Karanlık ve aydınlığın bekçisi. Artık onları güvende tutmak zorundaydım.

"Özgürlüğünüzü Khaloskha sınırları içinde yaşayın! Biriniz Khaloskha'nın veliahdı, biriniz vârisim ve diğeriniz Skyros'un geleceği! Nasıl olur da bu denli sorumsuz davranabilirsiniz?"

Başımı çevirip yanımda duran Evelynn'e baktım. Skyros'un geleceği. Onun krallığı terk edilmişti. Bu konunun konuşulmasından nefret ettiğini biliyordum. "Bu konuşmana onları karıştırmadan devam edebilirsin," dedim babama. "Ne senin vârisin ne de tahtının veliahdı değiller."

"Saygısızlık yapma Freya." Yura'ya dönmedim.

"Bir kez olsun ağabeyini dinle ve haksız olduğunu kabul edip köşene çekil Freya. Bir kez olsun lanet olası kurallara uy!" Krallığınız lanetlendi. Yutkundum. Bu kelimeyi bir daha duymak istemiyordum.

Başımı iki yana salladım. "Yarım saattir bizi birer çocuk gibi azarlıyorsun. Ne zamandır bunu yapmana sessiz kalıyorum ki?" Hiçbir zaman.

Babam usulca arkamda duran Sentogu'ya döndü ve başıyla dışarı çıkmasını işaret etti. Alastair kendisi gelmek yerine oğlunu göndermişti. Buna kaçmak diyebilir miydim? Derdim. "Aile meselelerine şahit olmak zorunda değilsin, doğru mu evlat?"

"Haklısınız majesteleri," dedi Sentogu. Ona bakmadım ama birkaç saniye sonra açılıp kapanma sesini duyduğum kapı bana, onun gittiğini işaret ediyordu.

Babam tekrar bana döndü. "Ağabeyini, Evelynn'i hatta Varlisa Prensini bile anlıyorum Freya. Ama sen neyine güvenerek gittin ki oraya? Herkesi anlıyorum ama senin gidişini anlamlandıramıyorum. Kendini nasıl savunmayı düşünüyordun?"

Kaşlarımı çattım. Dudaklarım aralandı, hemen ardından geri kapandı. Sinirle sırıttım. Dudaklarım düz bir çizgi hâline geri geldi. "İzninizle," dedim oldukça duygusuz bir sesle. Dizlerimi hafifçe büküp reverans yaptım. "Kralım, kraliçem, prens, prenses..." Sesli bir şekilde nefesimi verdim. Artık onlar önünde reverans yapmama gerek kalmayacaktı çünkü hepsine aslında neler yapabileceğimi gösterecektim. Denge ve düzenin koruyucusu. Evrenin kraliçesi.

✮

Bakışlarım sorgularcasına bakıyordu karşımdaki Sentogu'ya. Ona güvenmiyordum ama burada durup bana yardım edecek olması da işime geliyordu. "Gerçekten Alastair kadar bilgili misin?" dedim şüpheyle.

Anlık bir hırsla hareket ettiğimi biliyordum ama artık karşı koyamayacağım kadar büyük bir özlem de hissediyorum. Sinir ve hırs bir yana, daha önce hiç tanışma fırsatım olmayan elementleri ve onların eski kraliçesi Kiana'yı çok özlüyordum. Kalbin yerinden sökülmesi gibi hissettiriyordu. Sanki kötü bir şey yapmışım ve bunu telafi etmem gerekiyormuş gibi.

Sentogu başını aşağı yukarı salladı ve dudaklarında büyük bir gülümseme oluştu. Birkaç saat önce aşağıda olan her şeye başından sonuna kadar şahit olmuştu. Odadan çıksa bile dışarıda durup bizi dinlediğini biliyordum. Yine de bir kez bile bu konuda konuşmadı. Buna memnun oldum. "Babam onunla geçirdiğim tüm zaman boyunca beni bu an için hazırladı," dedi. "Sizi de öyle yapmış olması gerekiyordu... Her neyse. Hiç element koruyucularıyla ilgili hikâyeleri duydunuz mu prenses?"